Every Raindrops Of His Memories (Completed)

Epilogue

A Memory Without Him

Naglakad ako patungo sa kaniyang puntod at tsaka dahan-dahan kong inilapag ang bulaklak na dala ko. Kasabay ng pag-ihip ng malamig na hangin ay ang dahan-dahan kong pagpikit ng aking mga mata upang alalahanin ang kaniyang mga mata.

"Well, they say people come. The say people go. This particular diamond was extra special. And though you might be gone, and the world may not know. Still I see you, celestial. And I should but I can't let you go." Nakapikit ako habang kinakanta ang sinasabi na ang aking puso. I want you here, pero hindi pwede.

Hindi ko na napigilan ang aking pagluha. Ilang buwan na ang nakakalipas pero hindi ko pa ring magawang lagpasan ang pinakamasakit na parte ng aking buhay.

All I want is nothing more

To hear you knocking at my door

'Cause if I could see your face once more

I could die as a happy girl I'm sure

"Nangako ako sa 'yo and I don't want to break my promise. Malalagpasan ko 'to. Alam ko isang araw, magagawa kong tanggapin na wala ka na. Magagawa kong tanggapin na hindi na kita makakasama, na hindi na makikita, na hindi na kita mayayakap, na hindi na kita mahahalikan, na hindi ko na mahahawakan ang iyong kamay, na hindi ko na makikita ang iyong mga mata. And if that day will come, yayakapin ko ng mahigpit ang anak natin at sasabihin kong 'he was the best gift that his dad has given me'."

When you said your last goodbye

I died a little bit inside

I lay in tears in bed all night

Alone without you by my side

Nagulat ako nang sunod-sunod na nagsidating ang mga kamiyembro ni Rale kasama sina Canna at Clio. May dala-dalang pagkain at mga tela. Dumating din sina Daddy at Nyle. Pati na rin si Tito Alejandro. Kasama pa sina Brea at Hyler. Inilatag nila ang kanilang mga dalang tela at inilapag ang mga pagkain.

Nang makaupo na silang lahat ay sabay-sabay nila akong tinignan.

"Nandito kaming lahat to represent Rale Luther Finn, your husband." Bigkas ni Tyrus. "Pero syempre, mas gwapo ako d'un." Dagdag niya pa na nagbigay tuwa sa 'ming lahat.

At sa paglipas ng oras, aking napagtanto, I should live full of memories with these people, and let my memories with him live in my heart as the days go by.

And I want to say that I have learned, goodbyes are not always meant to give pain but to give us the strength to live our lives without them.

I smiled as I looked up at the sky. Pumikit ako at inalala ang kaniyang mukha.

"Life is short as the falling of snow. And I'm gonna miss you, I know."