Elysian
Agad akong napayakap sa kaniya dahil sa sobrang saya. Seeing him makes my heart screams how happy I am. Parang nawala ang bigat dito sa puso ko. Nawala ang takot na baka hindi ko na siya makikita ulit.
Sunod-sunod na nagsipatakan ang aking mga luha sa kaniyang balikat habang nangangalap ako ng lakas sa kaniya. Tears of joy, it is.
"Kaya hindi kita kayang iwanan eh. Isang luha mo pa lang, babalik at babalik ako agad sa 'yo." Bigkas niya habang hinahaplos ang aking buhok.
Bumitaw ako at tsaka ko siya pinagsusuntok-suntok sa kaniyang dibdib. "Nakakainis ka. Akala ko umalis ka na. Akala ko iniwan mo na ko. Akala ko hindi na kita makikita ulit." Pag-iyak ko. Nagulat ako ng hinuli niya ang aking mga kamay.
"Mas natatakot akong hindi ko na makikitang muli ang iyong mga mata. Mas natatakot akong iwanan ka habang hindi pa rin buo ang iyong puso. Mas natatakot akong baka hindi ko kayaning malayo sa 'yo. Nasubukan ko na eh. And I don't know how will I survive again knowing you're not here on my side. Gusto kitang makita. Gusto kitang makasama. Gusto kitang mayakap. Gusto kitang mahalikan. Gusto kitang mahalin. But I'm afraid to break your heart again." I can see his pain in his eyes. Kung gaano siya natatakot mahalin ang pusong kong hindi pa buo.
I reached for his lips to kiss him. Hinuli ko ang kaniyang mga labi kahit alam kong maraming tao ang pwedeng makakita sa 'min.
How I miss this feeling. The fast beating of my heart, his kiss, his eyes, his whole presence. This is the feeling that I've been wanting to feel all this time. The feeling that will finally fix my heart. Ito lang pala ang hinihintay kong bubuo sa 'kin.
I need to face this. Hindi na ko pwedeng bumalik sa dati na magkukulong na lang sa sarili kong mundo at iiwasang magmahal dahil takot akong maiwan. Madami na kong napagdaanan. And if I will just go back again, everything will be useless. Lahat ng natutunan ko, lahat ng pinagdaanan ko, lahat ng nalagpasan ko, lahat ng luha ko, ay hindi pwedeng masayang dahil lang takot akong masira ulit.
Bumitaw ako at tsaka siya hinarap.
"Kahit masira man ako ulit, atleast I can say that I have loved. Regrets are for those who wants to go back. And I don't have any ounce of intention to go back. Kahit ilang beses ko mang takbuhan itong nararamdaman ko, I always end up loving you. Siguro nga, mas pinili ko munang mabuo. Pero hindi ako mabubuo hanggat ikaw ang hinahanap nito." Bigkas ko sabay turo sa aking puso. At sa pangalawang pagkakataon, nahanap ng kaniyang mga labi ang aking mga labi. I kissed back regardless of how many people are watching us. Parang kami lang dalawa ang nandito sa mga oras na ito. Us and our feelings, lost in the eyes of the world.
Bumitaw siya.
"Let's go. May pupuntahan tayo." Excited niyang sabi sabay hawak sa aking kamay.
Nasa daan pa lang kami ay nakuha ko na kung saan niya ko dadalhin. Napatingin ako sa kaniya habang inaalala lahat ng mga nangyari sa lugar na 'to. Bumaba ako at tsaka agad na hinawakan ang kaniyang kamay. Tumingin ako sa paligid habang dinadama ang hanging dala ng Elysian.
Every memories here is very nostalgic. Mga panahong nag-iisa ako sa aking mundo. The day I met him. The day I fell in love with him. All the kisses, hugs, cries, memories, that I share with him. How I learned to open up my world into those people that made me who I am today. And I learned it from him.
Napatingin ako sa kaniya at nahuli ko ang kaniyang mga mapupungay na matang nakatingin sa akin. He smiled. And from that, I know, these memories will be kept in our heart, always.
Naglakad siya at tsaka ko siya sinundan kung saan man niya ko dadalhin. Dahan-dahan kaming naglakad sa mga mababatong daanan. Nasa mapunong lugar kami ng Elysian.
"Pupunta tayong Elysian Falls?" Tanong ko sa kaniya ng makuha ko ang dinadaanan namin.
"Yes. May resthouse dito si Ninong, your dad." Bigkas niya na ngayon ko lang nalaman. "Dito siya nagpatayo ng resthouse dahil daw sa babaeng minamahal niya noon, and that's your mom." Dagdag pa niya.
"Because my mom loves this falls." Bigkas ko ng maalala ko ang ikinwento ni Lola sa akin na mahilig nga si Mama na pumunta dito.
Sa labas ng bahay ay kita namin ang iba't-ibang uri ng bulaklak. May isang napakalaking puno kung saan may nakasabit na isang duyan. Pumasok kami sa loob at aking napagtanto na isa itong modern wooden house.
"Alam ito ni Daddy?" Tanong ko kay Rale habang lumilibot sa loob ng bahay.
"Hindi ko pwedeng sabihing kasama kita. Baka hindi ako payagan." Nakakaloko niyang sagot. Tinignan ko siya at binigyan siya ng isang nagtatanong na mukha.
I opened the curtains of the glass windows and I found how beautiful the Elysian Falls is. Kung paano bumabagsak ang tubig mula sa itaas patungo sa isang maliit na sapa. Hugis bilog ito na parang pool.
Nagulat ako ng biglang pumulupot ang kaniyang mga braso sa aking baywang habang nakatalikod ako sa kaniya. I held his hand and we both watched the captivating beauty of the nature.
"Ang ganda." Manghang-mangha kong bigkas habang pinapanood pa rin ito.
"Sobra." Sagot niya pero nahuli ko ang kaniyang mga mata na nasa akin.
Dahan-dahan kong iniwas ang kaniyang tingin gamit ang kamay ko sa kaniyang pisngi.
"Look at the falls." I exclamed.
"Eh sa 'yo lang gustong tumingin nitong mga mata ko. Why? Are you intimidated?" Mayabang niyang bigkas. Inirapan ko siya at tsaka ibinalik ang tingin sa labas. "How I love to see you everytime you fall for my eyes." Dagdag niya pa na mas lalong nagpabilis ng tibok ng aking puso.
Bumitaw ako sa kaniyang yakap dahil ramdam ko ang pag-init ng aking pisngi. Agad ko siyang tinalikuran at lumabas upang puntahan ang kanina ko pa pinapanood.
"Mizzy!" Rinig kong sigaw ni Rale na nagpakaba sa 'kin. Agad akong napatalon sa tubig with my shirt and shorts still on.
Lumangoy ako patungo sa mga nagsisibagsakang tubig. Pero napasigaw ako nang maramdaman ko ang kaniyang mga kamay sa aking baywang.
"Are you blushing?" Bigkas niya nang mahuli niya ang pamumula ng aking pisngi.
Umiwas ako ng tingin sa kaniya dahil ang titig niya ay nakakapanghina. Pero agad niya itong binalik nang hawakan niya ang aking mga pisngi.
"Your eyes are mine right now. Sa 'kin ka lang titingin. Hanggang sa tuluyan ka ng mahulog sa mga mata ko." Seryoso niyang bigkas.
Sa isang minutong pagtititigan namin ay nagulat ako nang agad niyang mahuli ang aking mga labi. The way he kissed me in an aggressive way is new to me. Palalim ng palalim habang hawak-hawak niya ang batok ko. Every stroke of his tongue inside my mouth is giving me unfamiliar feeling. At hindi ko alam bakit gustong-gusto ko ito na sumasabay ako sa kaniyang paghalik.
Dahan-dahan niyang tinanggal ang aking damit at tsaka bumalik ulit sa aking labi. In just a second, I found his hand clasping my bra. Hindi ko iyon napansin dahil sa nakakalunod niyang mga halik. Unti-unti na kong nawala dahil sa kaniyang mga daliring pinaglalaruan ang aking dibdib. Napahawak ako sa kaniyang buhok upang mangalap ng lakas.
Nadismaya ako nang tumigil siya. Pero napasigaw ako ng buhatin niya ko. Ipinulupot ko ang aking mga binti sa kaniyang baywang at ang aking mga braso sa kaniyang leeg.
"This is not the right place." He whispered.

BINABASA MO ANG
Every Raindrops Of His Memories (Completed)
RomansaPeople would always say that no man is an island. And that every person needs someone to be able to live. But my mindset is different. Having someone by your side is always temporary. Maiiwan at maiiwan ka dahil ang lahat ay hiram lamang. So, why b...