Efekt Niebieskiej Tabletki wersja ERERI

68.

Armin Pov

Minęło już popołudnie, a ja ponownie zastałem Ackermana siedzącego na kanapie przed telewizorem.

Podszedłem do chłopaka siadając obok. ''Na twoim miejscu, szybko bym spierniczał.'' Odparłem, wywołując na twarzy czarnowłosego zdziwienie.

''Dlaczego?'' Pyta totalnie nie wiedząc o co chodzi.

''Wkurzyłeś Jeana.''

''Tch. A co, Jaeger już na mnie na kablował?''

Więc Levi podejrzewał, że Eren kontaktował się z moim chłopakiem. Nie dając nic po sobie poznać, dalej odgrywałem swoją rolę, by wprowadzić nasz plan w życie.

''Zraniłeś go Levi.'' Odpowiedziałem z troską, ukradkiem przyciskając odpowiedni guzik w smartfonie.

Ackerman westchnął głęboko, po czym z smutkiem zwiesił głowę. ''Tak naprawdę to nie chciałem sprawić Erenowi przykrości.'' Zaczął mówić łamliwym głosem.

''Więc dlaczego to zrobiłeś?''

''No cóż...'' Rozpoczął zdanie czarnowłosy, po czym zatrzymał swoją wypowiedz.

''Leviś powiedz co cię tak martwi, iż tak panicznie uciekasz przed tym, by ulokować swoje miłosne uczucia w Erenie?'' 

''Czy ty mu się kiedykolwiek przyjrzałeś i wiesz gdzie się znajduje?''

''Hm.. tak na serio myślę że teraz jest w domu i-''

''Nie o to mi chodzi!'' Wyjęczał smutno, przybity chłopak.

''To, o co?''

''Pracuje w klubie nocnym, otaczają go niesamowite kobiety, mężczyźni jak z obrazka i zdecydowanie nie mam na myśli prostej relacji pracownik-szef. I jak mam dotrzymać, tym wszystkim idealnym osobom, kroku? Przecież nie nadążę. A co się stanie kiedy się mu znudzę, bo nie jestem tak bardzo doświadczony jak ci wszyscy ludzie, którzy dosłownie rzucają mu się na szyje, żebrząc o jego atencję?''

Zerknąłem na niego, wpatrując się długo i intensywnie w sylwetkę mojego najlepszego przyjaciela, co spowodowało, że Levi wyglądał na jeszcze bardziej zdezorientowanego niż przedtem, a później zacząłem się śmiać w głos.

''To jest najgłupsza wymówka, jaką słyszałem, od czasów naszego przedszkola.'' Powiedziałem próbując powstrzymać falę chichotu, wydobywającego się z moich ust.

Obrażany chłopak posłał mi ostrzegawcze spojrzenie ''Jesteś głupi!'' Wysyczał złowrogo. 

Kiedy się uspokoiłem wróciłem do właściwego tematu.

''To ty jesteś głupcem Levi, chyba nie chcesz zostać singlem forever? Jesteś najwspanialszym człowiekiem jakiegokolwiek spotkałem, oczywiście oprócz Jeana, ale chodzi mi o to że nie możesz się porównywać z tymi roznegliżowanym popaprańcami z klubu ponieważ jesteś od nich o wiele lepszy i nie chodzi mi tylko o twój wygląd, chociaż muszę przyznać, że niezłe z ciebie ciacho Ackerman'' Dodałem uderzając czarnowłosego, kokieteryjnie w ramię ''Ale również o to, co masz w sercu, o twoje wartości i w tym nikt ci nie dorówna. Więc przestań się zamartwiać i porozmawiaj z nim. Przecież tak naprawdę go lubisz nieprawdaż?''

Głośne westchnięcie wypełniło ściany pokoju.

''Tak...''

''No widzisz.''

''Ale i tak już za późno. Wkurzył się na mnie, a do tego jest offline i-''

''Po prostu spróbuj. Zaufaj mi.'' Powiedziałem puszczając mu oczko, po czym wróciłem do mojego chłopaka, czekającego na mnie w naszej sypialni.

Kiedy przekroczyłem próg pomieszczenia, Kirstein popatrzył na mnie wymownie.

''I?'' Odparł wpatrując się we mnie, jak w święty obrazek.

''Gotowe.'' Odparłem z uśmiechem, dumnie unosząc kciuk w górę. ''Już ci wysłałem nagranie, teraz twoja kolej.''

''Dziękuję kochanie. Dziś wieczorem, postaram się być dla mojej gwiazdeczki najbardziej delikatny, jak tylko umiem.''

Momentalnie przybrałem nadąsaną minę, co zaowocowało pytającym spojrzeniem z strony mojego chłopaka.

''A-ale, ale ja lubię niedelikatnie...'' I już w oczach mojego rozmówcy powiły się te lśniące ogniki, zapowiadające wyśmienicie dobrą zabawę.

Mój kochany niewyżyty kociak.

Eren Pov

Właśnie chciałem odłożyć telefon na stolik, gdy usłyszałem dźwięk powiadomienia. Klikając w okienko czatu, zobaczyłem że Kirstein wysłał mi wiadomość głosową, co strasznie mnie zdziwiło. Po co? Przecież mógł zadzwonić.

Ja

Co to jest?

Jean

Po prostu odsłuchaj, podziękujesz mi później