Bölüm 4

502 22 0
                                    

"Son 2-3-4, sağ ayak sol.."

X factor eleme turu başarıyla bitmiş kamp başlamıştı. Sanırım benim için en zor olan kısımdı çünkü hem Simon asiste etmek hemde kareografa yardım etmek bana kalmıştı.Buna rağmen hayatımdan memnundum. Lily,Sam ve Nora ile bir ev tutmuş beraber kalıyorduk. Hayatım hiç olmadığı kadar mükemmel gidiyordu. Her gün ailemle görüşüyordum ve en kısa zamanda yanlarına gidecektim.

"Sence hangisi daha iyi?" diye sordu kareografımız Nick

"Bilmem bence şu sağdaki kız fena değil" Yalan. Kız bok gibi en iyisi Chris ama ben ona gıcığım!

"Ciddi misin? Çünkü kız iki saattir aynı hareketleri yapıyor. Bence soldaki oğlan Chris daha iyi" Bunu bende biliyorum salak ama ben ona gıcığım!

"Aa farketmemişim aynı hareketleri mi?"  Tabiki farketmedim(!)

"Sen yoruldun herhalde Blue istersen biraz dinlen."

"Sağol" dedim ve kahve almak için aşağıya indim.Bir masaya oturup kalem ve kağıdı çıkardım. Yazmayı her zaman sevmiştim, yazmak her zaman benim kaçış yolumdu. Küçükken hep yalnız bir çocuktum. Bazen neden arkadaşım yok diye ağlardım. Bu yüzden annem bir an önce okula başlamamı isterdi. O hep okumamı ve ayaklarımın üzerinde durmamı isterdi. Bilseydi acaba o gün beni o sınava sokmalarına izin verir miydi? İyi şeyler yaşamamıştım. İyi şeyler görmemiştim. Çocukluğumu yaşayamamıştım.

Küçükken hep yaşıtlarımdan büyük davranırdım onlardan daha olgundum. Hatırlıyorum bir yere gittiğimizde annem hoplayıp sıçrayarak beni havaya sokmaya çalışırken ben hep uzak kalırdım. Ruhumda her zaman gizli bir çocuk vardı. Ama hep uzak kalmayı seçmişti. İnsanlardan, dünyadan her şeyden.

"Selam küçük, ne yazıyorsun öyle"

"Hayatta dair notlar"

"Vayy sen o kadar da küçük değilsin ha?"

"Belki"

"Okuyabilir miyim?"

"İnsanlara okutmak için yazmıyorum kendim için yazıyorum"

"Sen bilirsin" dedi ve cebinden sigara çıkardı, içinden bir tane alarak bana uzattı

"Kapalı alanda sigara içmek yasak değil mi?"

"Umrumda mı zannediyorsun?"

"O zaman git başka bir yerde iç rahatsız oluyorum!"

"Küçüğümüz emirlerde verirmiş! Bak kızım bir daha sakın bana emir vermeye kalkma zararlı çıkan sen olursun!" Ne demiştim şimdi sadece rahatsız oluyordum.

"Şarkı söylüyor ve gitar çalıyorsun, Nick'e göre çok iyi dans da ediyorsun, insanları rahatsız edip 'hey ben kötü çocuğum' havalarında geziyorsun başka neler yapıyorsun anlatsana!" devamından korktuğum için cevabını dinlemeden kalkıp gitmiştim. Hayatım boyunca kimse beni tehtid etmemişti. Kimse beni korkutmamıştı bu çocuğa karşı nasıl bir tavır sergilemem gerek bilmiyordum.Ama ondan korkmayacaktım yani korkmamalıydım değil mi? 

Not:Arkadaşlar bir kaç gün yazamayabilirim.Şimdiden özür dliyorum. Bugün bu yüzden 2 bölüm yazdım kocamaan öpüldünüz...

Yıldızların DansıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin