12. BÖLÜM

10.5K 569 179
                                    

Merhabalar : )

Üzerimdeki eşofmanları çıkartmadan odadan çıktım. Leyla abla dün sabah yola çıkmıştı ve gece  yarısı İstanbul'a vardığını belirten bir mesaj atmıştı bana. Yani evde tektim. Bayram sabahı tek olmak da ayrı bir duyguymuş.

Ferhan abla eski eşiyle bulacaktı bugün. Sonuçta oğlu o adamın da oğluydu. Bayram ziyaretine gitmesi gerekiyordu. Ömer de eski yurt müdürünü ziyarete gideceğini söylemişti. Baya baya yalnızdım. Dolaptan çıkarttığım birkaç şeyi atıştırıp yeniden yerleştirdim. Salona geçtim ve kendimi koltuklardan birine bıraktım. 3 gün sonra Asu ve abisi gelip beni alacaktı. Her şeyi Asu'ya anlatmıştım. Ve şu an Ömer'i görmek için çıldırıyordu.

Hafifçe gülümsedim hatırladıklarımla...

............21 gün önce

"Şimdi babacığım. Biz bir karar aldık." dedi Ömer, Sena'yı kucağına alarak. Aynı koltuğun bir köşesinde ben bir köşesinde onlar oturuyordu. Bacağımı kendime çekip gergince beklemeye başladım. Sena ne kadar küçük olursa olsun onun düşünceleri önemliydi. "Biz Gökçe ablanla evlenmek istiyoruz." dedi. Aniden böyle söylemesine şaşırdım. Sena'nın kaşları çatıldı yavaştan. "Annemle evlendiğin gibi mi?" diye sordu. Ömer kafasını salladı. "Yani Gökçe abla bizimle mi yaşayacak?" Bu çocuk yaşına göre kesinlikle çok zeki.

Ömer yine kafasını salladı. "Sen artık annemi sevmiyor musun baba?" diye sorduğunda Ömer'in bakışları beni buldu. Ah umarım böyle düşünmezdi. Umarım annesinin yerini aldığımı düşünmezdi. Ömer ellerini kızının yanaklarını koyarak hafifçe okşadı. "Olur mu hiç öyle şey kızım? Ben anneni hâlâ çok seviyorum ve hep de seveceğim. Sadece..." Doğru kelimeleri arar gibi duraksadı biraz. "Sadece artık Gökçe'yi de seviyorum." dedi.

Tırnaklarımı avuç içime bastırdım. Umarım bize kızgın değilsindir Alya. Sena sessiz kaldıkça daha çok geriliyordum. Onun beni çok iyi bir abla olarak kabullendiğini biliyordum ama babasının karısı olarak... Bilemiyorum. "Onun kızı da bizimle mi kalacak?" diye sordu. Kafasını salladı Ömer. Hatta benim kızım senin gibi bir ablası olduğu için çok şanslı olacak. "Peki sen de bunu ister misin? Yani Gökçe ablanın ve bebeğinin bizimle beraber yaşamasını ister misin?" diye sordu Ömer. Tam bir yıl önce hiçbir evlilik planım yokken şimdi iki çocuğa birden bakma planları kuruyorum. Allah'ım insanın kaderi ne kadar hızlı değişir sorusunun cevabı mıyım ben?

"Annem bana söylemişti zaten senin bana bakacağını." dedi Sena. Ne dediğini anlamaya çalıştım. Annem söylemişti, mi demişti? Ömer'in eli aniden durdu kızının saçının üzerinde. "Annem söylemişti derken?" dediğinde omuz silkti Sena. Sonra bana baktı. "Annem benim rüyamda senin bana bakacağını  söylemişti. Sana iyi davranmamı, seni bana onun gönderdiğini söyledi. Yani şimdi sen de bana annem gibi mi bakacaksın?" diye sordu. Boğazım düğüm düğün oldu. Teşekkür ederim Alya. Her şey için teşekkür ederim....

Ellerini tuttum. "Eğer istersen evet." dediğimde bu sefer karnıma baktı. "Peki senin kızın babama baba diyecek mi?" diye sordu. Mantıklı bir soru ama bunun cevabı ben de yok güzelim. Bir adamla yaşayacağım, kızım burada doğacak. Ona Ömer'in babası olmadığını anlatamam ki. Benim cevap vermediğimi fark ederek Ömer cevapladı. "Evet canım. Nasıl Gökçe ablan sana annenmiş gibi davranacaksa ben de ona babası olarak davranacağım. Hatta sen de ablası olacaksın." diyerek kalbimin teklemesini sağladı. Ben daha fazla ne kadar şükredebilirim, bilmiyorum.

"Bana abla diyecek mi yani?" diye şaşırarak bana sordu Sena. Sadece kafamı salladım gülümsedim. Ömer de gülerek bana baktı. Sanırım Sena da bu fikre ısınmıştı. O kadar korkuyordum ki kıskançlığın içine yerleşmesinden. "Bir şey daha soracağım." dedi yine bana bakarak. "Ben sana anne diyebilir miyim?"

SEN BENİM  // TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin