SEN BENİM // TAMAMLANDI

16.BÖLÜM

Merhabalar : ))

Öyle böyle derken üç gün tatili beş güne çıkarmıştık. Ne yapmamıştık ki? Dağ evinin önünde horon müziği açıp horon bile tepmiştik yani...

Bu sürede Sena da eğlenmiş gözüküyordu. Köyde hayvanlarla iç içe olarak evde geçirdiği kışın acısını fazlasıyla çıkarmıştı. Bol bol fotoğraflar çekmiştik bu günlerde. Ferhan ablanın köylü kızı rolünü dahi görmüştüm. Aslı ablayla beraber şalvar giyip başlarına da bir yazma bağlayarak köydeki kadınlara yardım etmişlerdi.

Pınar teyzeyle bilmediğim yemekleri de yapmayı öğrenmiştim, sağ olsun. Asu da boş boş takılıp durmuştu. Sürekli sıkıldığını söylemişti ama aşırı eğlendiği de yüzünden okunuyordu. Oya'yla baya iyi de anlaşmışlardı. Valla Oya bana abla derken ona ismiyle hitap ediyordu.

Aslı abla bir ara hastaneye gitmişti. Gerçekten de riskli bir hamileliği vardı. Bunu Taner aniden saklamak konusunda da aşırı ciddiydi. Asu da ben de bir şey demedik.

Ve şu an beraber Sinop'a dönüyoruz. Zeliha nineler tabi ki de beni nikahta yalnız bırakmayacaklarını söylemişlerdi. Bendeki arabaya ve onlardaki araba sıkışmıştık bir şekilde. Yolun kısa olması konusunda şanslıydık. Navigasyon sayesinde arabayı kullanabiliyordum. Leyla ablayla kaldığımız evin önünde durdurdum arabayı. Taner abi işinden izin alamadığı için gelmemişti ve bana çok mutluluklar dilediğini de söylemişti. O gelmeyince Şevket amca da gelmek istememişti ama zorlayarak getirmiştik onu.

Evin kapısını açtığımda önce ben girdim içeri. "Gelin haydi. Şu  kapı salon. Çantalarınızı buraya bırakabilirsiniz." dedim. Evet kalabalıktık ama bundan şikayet etmiyordum.  Geldiğimizi gören Selma teyze de hemen yanımızda almıştı soluğu zaten. Aslı ablayı odama aldım. Bebeği çok huzursuzlanmıştı ve uyusa iyi olurdu. Leyla ablaya da geldiğimizi belirten bir mesaj attım. O da birazdan burada olurdu mutlaka. Herkes yol yorgunuydu ama evde yemek yoktu. Pınar teyze hemen ayaklandı zaten. Oya'nın da yardımıyla birkaç şey hazırladık ve herkes yemeğini yemiş oldu. Oturup konuşmak için hiç iyi bir zaman değildi. Herkes bir an önce yatağına girip dinlenmek istiyordu. Selma teyze kızını ve Zeliha nineyi kendi evine götürdü. Aslı abla ben ve Asu aynı odada kalacaktık. Leyla ablayı odasında tek bırakmayı tercih ettim. Salondaki koltukları da açtığımızda Şevket amca ve Pınar teyze yatabilecekti. Herkes yerini Asu ile hazırladığımızda zil çalmıştı.

Leyla abla içeri girdiğinde yorgunluğu yüzünden okunuyordu. Salona geçip oturdu biraz fakat  sonrasında odasına geçti kimseyle pek bir şey konuşmadan. En sonunda "Kapıdayım." diye mesaj atan Ömer'le Sena'ya seslendim. Salonu boşlatmıştık. Kızlar da odalara geçmişti zaten. Evden çıkıp binanın önünde durdum. Ömer kapı sesiyle bana döndü ve yüzünü büyük bir gülümseme aldı. Sena ona gittiğinde kızını kucaklayıp öptü. "Hoş geldiniz." dedi bana da bakarak. "Hoş bulduk baba. Ben seni çok özledim." dedi kucağından inmeden.

"Ben de sizi çok özledim. Üç gün deyip beş gün tatil yaptınız ha!" dedi. Güldüm. "Bu tatile ihtiyacımız vardı. Çok güzeldi." dedim. Ömer gözlerini kıstı. "Size güzeldi  valla. Ben burada çalışmaya devam ediyordum." Gerçekten ya... Yoruluyordu. "Ama iki gün sonra bir haftalık tatile de başlıyorum." dedi. Kaşlarımı çattım. Ne tatili? "Ne tatili?"diye sordum. Dik dik baktı bana. "Biz evleniyoruz güzelim, unuttun herhalde. İş yeri tatil vermek zorunda." Güzelim mi? Peki...

"Hımm." diye mırıldandım öylece. Pencereye bakarak "Kim var evde?" diye sordu. Derin bir nefes verdim. "Zeliha nineyle Oya'yı Selma teyze götürdü. Aslı abla, Asu, Pınar teyze ve Osman amca da biz de. Abimler de yarın gelecek." dedim. Kafasını salladı. "Baba uykum var benim." dedi Sena. Artık gitmek ve yatmak istiyordu doğal olarak. "Biz gidelim o halde." dedi. Araba anahtarını ona verdikten sonra "İyi geceler." dedim. "İyi geceler... Hadi gir içeri." dedi. Ben içeri girene kadar da orada bekledi. Odaya girdiğimde evdeki tek yer yatağımızda Aslı abla ve Asu oturuyordu. "Kız adamın sana bakarken gözleri gülüyor resmen." dedi Asu. Ah bizi izlemişti değil mi? "Bizi mi izliyorsun sen ya?" dedim isyanlarla yatağa otururken.