Perilous Kismet

v

Months and years of suffering by herself...

Blaming herself....

for the death of her friend...

for allowing him to ruin her life...

for trusting a stranger so much...

She chose to lock herself out from the world.

She never thought that she's already losing weight and she's being miserable already.

Feeling nya kasi ang baboy baboy na nya dahil hinayaan nya ang nangyari, and worst, nandidiri sya sa sarili for feeling loved during that very moment... kulang ba sya sa aruga?

Tinatanong sya ng pamilya nya kung anong nangyari sa kanya pero ang sinasabi nya lang ay iniwan sya ng boyfriend nya.

Wala syang pinakilala ni isang lalaki sa buong buhay nya kaya takangtaka silang lahat.

Kilala sya ng Dad nya, sooner or later malalaman nito ang totoo.

Kay she chose to run away and break her Dad's heart just so she could hide whatever happened to her and protect her family...

"Buong buhay ko pakiramdam ko pinapalaki mo lang ako para may kapalit ka sa punyetang business mo na yan... ni hindi mo ako tinanong kung masaya ba ako o hindi, kung gusto ko ba o hindi!"

"Pero sa totoo lang ay gustong gusto ko...."

"Gustong gusto ko ng kumawala sa buhay na to. Gusto kong gawin lahat ng gusto ko ng walang pumipigil! Aalis ako at magpapakalayo layo, wag nyong tangkain na ipahanap ako"

She missed her Dad so much...

"Anong klase kang tao? Hindi na ikaw yung kaibigan ko! The Belle I know would never even thought of that shit... alam mo, ako yung lagi mong sinasabihan na ayusin ko ang buhay ko... pero Belle... kahit ganito ako, hindi ko iisiping gawin ang gusto mo."

Yun din ang unang pagkakataon na nakatikim siya ng sampal kay Gette.

Kung alam lang niya... Kung alam lang nya kung anong nangyari, pero hindi ko masabi sa kanya. Hindi ko magawang magsalita.

"Belle... si Thea lang ang nawala, wag mo naman din sanang patayin ang sarili mo. Lumaban ka naman..."

"Kung ganyan lang din ang gagawin mo sa buhay mo ay wag mo na akong kaibiganin. Wala akong kaibigang duwag." yun ang huling sabi ni Gette bago umalis.

Si Thea...

Tumulo ang luha nya pagkasarang pagkasara ni Gette ng pinto...

"I'm sorry... I'm so sorry Thea..." she's hysterically crying on her own and that very moment ay nagpasalamat sya sa pagiging maarte dahil soundproof ang silid nya.

That night... after what happened... hindi nila alam kung sinadya silang iwan ng walang bantay sa paligid.

Bukas na ang pinto ng silid na pinagkukulungan nila. Inalalayan sya ng lalaking kasama nya... binihisan sya nito ng longsleeves nito pati na rin ang boxers nito.

Wala pa rin sya sa sarili niya pero tinapik tapik nito ang pisngi niya ng mahina. Lumingon sya at nagtama ang mga mata nila...

Mga matang nangangako at hinding hindi nya makakalimutan. Tumulo ang luha nya.