Perilous Kismet

xli

kiddos, get tf out of this chapter
N O W

Mabagal akong naglalakad sa loob ng hospital ng makasalubong ko ung nurse na si Shirley... buong gabi kong inisip si AJ at hindi siya mawala sa alalahanin ko. Like, why do I feel more connected to him than to my own son, Carl.

Hinagip ko ang braso ni Nurse Shirley at nagulat sya... mukhang may malalim ding iniisip... pero nakabawi din naman agad. "Mr. Sebastian..." she acknowledged me. Tumango ako. "Doon po ang private suite, nalipat din ho kagabi ang anak nyo." At itinuro niya ang kabilang direksyon.

"No..." I said... "Actually, I need to ask you something." Sabi ko at binitawan ko ang braso nya dahil lumipat ang tingin nya doon. "Where's AJ?" diretsong tanong ko.

Nag-iwas sya ng tingin bago sumagot. "Sir, hindi ko ho kilala si AJ... pasensya na ho." she said before walking towards her destination again... pero makulit ako, kailangan kong makita ulit yung bata, kailangan kong makasiguro...

"Please... Shirley, I just need to see him." Nakikiusap na ang tono ko, hindi ko namalayan na ilang hakbang na lang pala ay nasa nurse's station na kami.

"Sorry ho, gustuhin ko mang sabihin sa inyo... nakauwi na ho, kahahatid ko lang ho dun sa bata sa lobby, Sir." And then she left me and went to her colleagues. So, I was late? Mabuti naman at nakauwi na sya, it means he's well na right?

"Oh, Shie, bakit ka malungkot jan?" tanong ng isang nurse.

"Eh kasi, nadischarge na si baby boy... wala ng may favorite sakin dito..." she said sadly at lumabi pa ito.

"Oh, di ba dapat happy ka kasi magaling na sya? kawawa kaya ung bata nung bagong dating, halos di makakilos..." sabi naman nung isang nakaupo. Tahimik lang akong nakikinig, baka kasi may sabihin siya na gusto kong marinig.

"Sabagay, hay nako... sige na nga, happy happy na ako kesa naman bumalik pa si baby boy dito..." balik na ang sigla nito.

"Hoy ha, bata pa yon... pag narinig ka ng Mommy non naku--" they stopped talking when they heard a phone ringing... and then the three of them looked at me.

Fuck! Cellphone ko pala yung may tumatawag... at nakalimutan ko ng nakatingin sila sa akin ng makita ko kung anong pangalan ang nakarehistro sa screen ng cellphone ko.

Izzy calling...

I immediately picked up the call. Kagabi kasi nung kausap ko sya, bigla na lang naputol ang linya.

"Hon, are you at home?" wow, I really missed her... just hearing her voice makes me want to run to her now.

"Ano ngang name ni baby boy, Shie?" napalingon ako sa mga nurse at nagkunwaring nakikinig sa kausap ko sa phone pero hinihintay ko ang sagot ni Shirley.

"Hmmm... Xander... Alexander Jonathan Adksjdfgf..." hindi ko na naintindihan ung apelyido nung bata dahil narinig ko na naman si Izzy.

"Are you still there? Hon... uuwi na kasi ako, later." she said... napakunot ang noo ko.

"How's Alexander?" Pati ako ay napatda sa tanong ko... hindi ko na inunawa ang sagot ni Izzy dahil sa pumasok sa isip ko... tanging "See you later. I love you, Basti." na lang ang narinig ko.

"I love you too, Izzy..." yun lang at namatay na ang tawag.

Alexander Jonathan... AJ...

at yung Alexander ni Izzy...

AJ was discharged just now... and Izzy's coming home later...

could it be? No... nah, that is ridiculous...