Perilous Kismet

xxx

"Hindi ko na kailangang hintayin ang bukas, Izzy. Matagal ng buo ang desisyon ko. Ikaw at ikaw... hanggang dulo." Bulong ko sa kanya habang hinahalik-halikan ko ang makikinis at mapuputi niyang balikat. I waited for her to answer pero payapang paghinga niya na lang ang naramdaman ko.

Gusto ko pa sana siyang kausapin at sabihin sa kanya kung saan ako nanggaling kagabi pero tinulugan na ako... She sleeps like a baby. Mukhang napagod talaga siya. Inalis ko ang buhok na tumatabing sa kanyang mukha... she really has a face of an angel.

And then I remembered the fear I saw in her face kanina... Alam kong kahit nasa loob na niya ako ay may kinatatakutan pa rin sya kaya sya napapapikit... napabuntong hininga ako. Could it be-- No. Lorenzo, hindi si Izzy ang babaeng kasama mo ng gabing iyon... in fact, you already found her at tatalikuran mo na sya hindi ba? Pinili mo na ang sarili mong kaligayahan kasama ang asawa mo... Damn! Inayos ko ang hiya niya at kinumutan siya.

Akala ko, sakit sa ulo kapag napangasawa ko ang equally dominating heiress but it's the other way around. Ako ang constant na nagbibigay sa kanya ng sakit... and now I felt how innocent she is. Niyakap ko siya ng mahigpit at muling hinalikan ang balikat niya... gumalaw sya at umikot paharap sa akin para yumakap, isunubsob nito ang mukha sa dibdib ko.. napangiti ako at hinalikan ko ang noo niya bago pumikit at natulog.

Nagising ako dahil mabigat na braso na nakapulupot sakin. Umaga na at sumisilip na ang araw sa bintana nang kwarto ko. Babangon na sana ako nang maramdaman ko ang hapdi sa pagitan nang mga hita ko. "ouch..." bulong ko sa sarili ko... pero bakit masakit? hindi naman bumabalik ang pagkabirhen ng babae kahit ilang taon pa ang lumipas hindi ba? Nanatili na lang muna akong nakahiga.

Gumalaw naman ang kalapit ko. Babangon na sana uli ako nang mas higpitan nya ang yakap sa akin. "Good morning asawa ko." How I love to hear his morning voice.

"Good morning din." yakap-yakap niya ako mula sa likuran.

"How's your sleep? Masarap ba?" he whispered to my ear. Husky ang boses niya kaya nanlaki ang mga mata ko sa tanong niya. Nanatili lang akong nakatalikod, biglang nag-init ang mga pisngi ko.

"A-ahh... Ano... O-Oo. Nakatulog naman ako ng maayos." sagot ko na hindi tumitingin sa kanya. Ngayon pa ako nahiya gayong ako ang nagyaya sa kanya kagabi. Babangon na sana ulit ako nang mapangiwi ako... masakit talaga, bakit ganon? Mukhang napansin naman siya ang mukha ko.

"Still sore? Mahiga ka na lang muna, Izzy. Dadalhan na lang kitang pagkain dito sa kwarto."

"But--" kokontra pa sana ako pero nagsalita na ulit siya.

"Relax. Okay? Magaling ang teacher ko, promise hindi uling ang ipapakain ko sayo." tatawa-tawa pa siya.

"Basti, let's talk." I sincerely said kahit na nagbibiro sya. "Gusto ko ngayon pa lang malinaw na ang lahat sa atin."

Napabuntong hininga sya. "Izzy... hindi ka aalis. I'm sorry, okay? Give me just once last chance..." ganito din naman ang sinasabi nya kagabi pero hindi ko pa rin maalis sa isip ko na baka...

"Dahil ba naibigay ko na ang gusto mo? Basti... wala na akong natitira pa, naibigay ko ng lahat sayo. Kaya please... kung ginagamit mo lang ako, tama na..." hindi ko napigilan ang pagpatak ng luha ko, napayuko ako... but he held my chin up and cupped my face and dried my tears with his thumbs.

"Izzy... kung ano ako ngayon, dahil yun sa lahat ng ibinigay mo. Kung mawawala ka, wala din ako. Please, just this one last chance... ako na mismo ang papatay sa sarili ko kapag sinaktan pa kita ulit." kinuha nito ang mga kamay ko at hinalikan. Sinamaan ko sya ng tingin dahil sa sinabi niya, I don't like hearing things like that. "Okay, I'm sorry... pero hinding hindi na kita sasaktan... wag mo lang akong iwan please." he was pleading. Huminga ako ng malalim at tumango. Aarte pa ba ako eh ito din naman ang gusto ko, kaya nga ako nagpaubaya sa kanya kagabi para malaman nya kung gaano kasarap ang sasayangin nya kung pakakawalan nya ako... chaaaar

Hinatak nya ulit ako at napahiga ako sa kama. Hindi rin naman ako makakalakad ng maayos. Niyakap niya ako at naramdaman kong parang may tumutusok sa tagiliran ko kaya sinilip ko ang loob ng kumot para makita kung ano iyon, may kutsilyo ba si Basti at papatayin na ba nya ako?

"Ayyyyy. Basti!! Ano ba yaaaaan!! Magbihis ka ngaaaaa!" naeeskandalo kong sigaw sa kanya at nagtakip ako ng mata. Tumawa naman siya ng malakas sa inasal ko. Tiningna ko siya nang masama. "Hindi ka nakakatawa." (-reginevalcasid, 2020 lol) masarap marinig ang tawa nyang ganun pero nakakainis sa sitwasyon namin ngayon.

"You're so cute, Izzy. Para kang bata."

"Ako pa itong parang bata? Atsaka hoooooy! For your information, bata pa talaga ako noh!" Pagtataray ko sa kanya. Ang lakas kasing mang-asar, bata pa naman ang 33 di ba?

"Pero marunong nang gumawa ng bata..." pinandilatan ko siya nang mata... although may lungkot akong naramdaman sa sinabi nya, dapat siguro sabihin ko sa kanya na hindi ko naman first time yung kagabi pero paano pag nagtanong sya? Anong sasabihin ko? O paano kung magalit sya? Napabuntong hininga ako.

"Tumigil ka nga sa kamanyakan mo, Basti! Makaalis na nga." Tatayo na ulit ako nang hilahin nya ako pabalik.

"Dito ka lang, mahal ko. Let's cuddle." Lumambot naman ako agad sa narinig ko.

"May pa let's cuddle let's cuddle ka pang nalalaman jan... anong oras na oh, hindi ka ba papasok sa opisina?"

"Nope. Nagleave ako." He stretched his body... umayos naman ako ng higa at tumingin sa kanya.

"Kelan pa?" tanong ko... base kasi sa mga nabasa ko, kahit may sakit ay pumapasok si Basti.

"Ngayon lang. I texted Kelly to cancel all my appointments today."

"Bakit? May sakit ka ba?" Sinalat ko ang noo niya. Hindi naman sya mainit... "Tinatamad ka?"

"No. Gusto lang kitang makasama buong araw, Izzy." he winked at me and bite his lips seductively.

"Ha? Ako? Bakit?" tinuro ko pa ang sarili ko.

"Bakit hindi? Ayaw mo? Tsaka, Izzy... nakaka-stress pala ang masyadong malaking kompanya, how did you hanlde it alone before?" Lumapit na naman siya sakin ang the next thing I knew, he was hovering above me again. "Intelligence is sexy, honey. I wanna have you as my breakfast... you are so damn georgous." napalunok ako sa sinabi niya.

"B-Basti... uhm... a-ano kasi... masakit pa--. Bastiiiiii.... ano ka baaaaa!" Napatili ako nang bigla niyang pinagpalit ang posisyon namin. Siya na ang nahiga at ako na ang nasa ibabaw nya. Ngayon ko lang din napansin ang muscles nya sa katawan. Gosh, yung six pack abs nya inuupuan ko while he's massaging my mounds na ngayon ay nakabalandra na sa harapan niya. Pinigil ko ang mapaungol... baka kasi sabihin niya na dalang-dala ako samantalang kanina lang ay ayaw ko.

He pinched my nipple... nakakabaliw ang ginagawa nya. "Your nipples are pink." Alam ko naman iyon, araw-araw kong nakikita, kailangan pa bang sabihin nya iyon? "Ngayon lang ako nakakita ng pink na nipples." He's really good at massaging. Napapikit ako when he sucked one of my peaks.

"Basti..." kunwari ay angal ko.

"Care for a morning sex, wifey?" he said in a very sexy voice. Hindi ko alam kung bakit may sariling desisyon ang katawan ko at kusang sumagot nang oo sa tanong niya. My mind says no dahil nga masakit pa... His eyes sparkled with lust and in no time he is already inside me.

It still hurts... pero may kasama iyong sarap na unti-unting lumalamon sa sakit na nararamdaman ko. He was guiding my hips to move up and down on top of him. We're both moaning in pleasure... we were both screaming our names until we reached our climax.

We made love that morning twice. I usually don't give in so damn easily to any temptation but with him parang nagwala agad ang malanding parte nang pagkatao ko. I don't feel any regret by giving myself to him... He made me forget my past... ipinaramdam nya sa akin na wala akong dapat ikatakot. I smiled. Maybe we can really make it work... I just have to risk some more... I can feel that a lifetime of happiness is waiting for us... I just hope he's worthy... that this chance would be the last dahil baka hindi ko na kayanin kung sa susunod ay si Basti na mismo ang sumuko... masalimuot ang mundo ko... wala pa 'to sa kakaharapin namin, alam ko.