NÜ

7. BÖLÜM

"Neyseki şuan çizime gelmedin"

      Gözlerimi tekrar açtığımda üstüm örtülü yatıyordum. Hemen telefonu elime alıp saate baktım. Henüz 8 bile olmamıştı. Elisa'dan üç cevapsız arama,Jaxon'dan 4 cevapsız arama ve birkaç mesaj vardı.

       Telefonu bırakıp sol tarafıma döndüğümde Trevor yatıyordu. Gece olanlar teker teker beynime akın ederken eksik parçaları tamamlamak için zorluyordum. İç çamaşırlarımlaydım. Onun üstü çıplaktı peki altı? Tereddütle örtüyü kaldırıp aşağıya baktım şort vardı. O tarz bir şey olduğunu sanmıyorum aramızda.

      Yüz üstü yatmış uyuyordu. Yatakta doğrulup etrafa baktım. Elbisem sandalyenin tepesinde duruyordu. Uyandırmadan yataktan kalktım ve elbisemi elime aldım. Dün kusmuştum üstüne ama şuan temiz duruyordu. Yıkamış mıydı?

     Oflayarak elbisemi giydim telefonumu elime alıp başka her hangi bir şey var mı diye bakarken ;

"İnşallah masaya  para bırakıp çıkmayacaksındır."

Sessizlikte duyduğum sesiyle irkildim. Niye para bırakayım ki? Hatırlamadığım bir şey mi yaşamıştık.

       Yatakta doğrulup başlığa sırtını dayayarak oturdu.

"Seni uyandırmak istemediğim için"
dedim sadece.
"Kendimi kullanılmış hissediyorum. "

Şuanki durumu dalgaya vurmaya çalışıyordu ama hatalıydı bu yüzden ona kızgındım. Bir şekilde birilerine sorup evimi öğrenir beni eve bırakabilirdi. Jaxon evimi biliyordu beni o bırakabilirdi. Burada olmam kesinlikle saçma bir olaydı. O sırada kafamda bir flashback canlandı.

      Yatakta üstümdeydi ve dudaklarını boynumda hissettiğim an canlandı. Gözlerim açılmış nefesimi tutmuş ona bakarak donakalmıştım. Aramızda bir şeyler geçmişti ama hatırlayamıyorum daha fazlasını.

      Olanları hatırlamak için beynimi çatlatacak kadar zorlasamda eksiklik vardı.

"Dün sarhoştum ve düşünmeden hareket etmiş..."

Sözümü kesip yataktan kalkarken konuştu;
"Evet sarhoştun ve düşünmeden hareket etmen hoşuma gitti."

Yutkundum. Düşünmeden hareket etme kısmını buradan çıkma konuşması adı altından öylesine söylemiştim.

Karşılık mı vermiştim yani? İstemiş miydim bir şeyler?

"Elbisemi yıkadıgın için teşekkür ederim" dedim konuyu değiştirmek için.

"Bende dün gece için teşekkür ederim"

Fenalık geçirebilirim şuan. Yaşadığım şeylere  pişmanlık duymaktan daha kötü bir şey varsa o da  hatırlamadığım şeylere pişmanlık duymaktı.

"Gitsem iyi olucak"

Kahkaha atmaya başladı. Bana mı gülüyordu. Yerden gömleğini aldı ve düğmelerini kapatmadan giydi.

"Merak etme bir şey olmadı. Hemen uyudun bende elbiseni temizleyip yattım. " ciddi bir konuşma yaptı.

     Sakince belli etmemeye çalışarak nefesimi verdim. İçime bir rahatlama gelmişti. Yaşamış olsam hatırlardım çünkü.

       "Yarın akşam çizim için görürüz"
Kapıya kadar gelmişti kafasını kapı pervazına yaslayıp konuşmuştu.

Eve gelince kıyafetlerimi çıkarıp hemen yattım. Basım çok kötüydü hemen uyumak ve kendimi toparlamak istiyorum.

        Uyandığımda saat öğlen olmuştu. Hemen duşa girdim. Hazırlanmam lazımdı. İşe gidecektim daha. Kıyafetleri çıkarıp aynada kendime baktım. Fazla mı uyumuştum gözlerim biraz şişmişti. Belki de alkol yüzündendi.