21. BÖLÜM

24.2K 534 46
                                    

"Her şey böyle başlamıştı."

Nefesimi sakince vermeye çalıştım.
"Bizim aramızda hiçbir zaman bir şey başlamadı."

Başlamamışti ama bu aramızdaki şeyi tanimlayamiyordum. Birbirimiz arasında bir çekim vardı ama elle tutulur bir şey yok.

"Bu şeyi sende farketmiyor musun?" Diyip boynumu öptü.

Vücudum karıncalanıyordu sanki. Kastettiği şey isteklerimizdi. İstiyorduk ama durduruyorduk kendimizi.

"Evden çıkarken söylediğim şey yalandı."

Hangi söylediği? Benden cevap gelmeyince devam etti. Yavaş konuşması ortamı daha da loş yapıyordu. Dudakları kulağımdan şakaklarıma doğru gelmişti. Öpmüyordu ama dudaklari bana değecek şekilde konuşmuştu.

"Şanslı olan kesinlikle Jaxon" diyip belimden tutup kendine bastırdı. Çıplak sırtıma değen eliyle vücudum gerilmişti.

Her seferinde böyle şeyler söyleyip sonra yine birbirimizden uzak oluyorduk.

Yavaşça yaklaşıp dudaklarını dudaklarıma değdirdi. Kolunu tutup destek aldım. Öpüşü hiç olmadığı kadar sakindi. Anın tadını çıkarmak gibi.

Jaxon'ın kaza olayından dolayı suçluluk duyup birbirimizden uzaklaşmıştık. Ama şimdi iyileşince unutmuştuk o şeyleri sanki. Pişmanlık yok olmuştu.

Dudaklarımız hala ayrılmamıştı. Belimdeki eli bacağıma, oradan da eteğimin altından kalçama kaydı. Sadece öpüşürken bu kadar ileri gitmiş miydik?

Aramızdaki şey sadece cinsel çekimdi. Yani umarım öyledir. Duygular işin içine girdi mi çok daha acı verici olurdu.

Dışarıda sesler vardı. Yan taraftaki tuvalet olduğu için Jaxon'ın adımı seslendiğini duydum tekrar.

Cevap veremeyecek kadar meşguldüm.

Elimle kolundan omzuna doğru dokundum. Ona temas etmek hoşuma gidiyordu.

Kalçamı sıkmasıyla ağzımdan onun dudaklarına doğru bir inleme çıktı. Dışarı da Jaxon'ın olduğunu düşünürsek sadece ikimizin duyabileceği siddette olduğu için sevinmiştim.

Bu hareketimden dolayı daha fazla ileri gidip iç çamaşırımı indirmesiyle daha fazla dokunmasına izin vermedim ve elini tutup durdurdum.

"Izin ver." Diye fisıldadı. Böyle bir yerde yapmak istemiyordum. Benden bir onay cümlesi duymayınca biraz uzaklaştı.

"Kolyeyi çıkar."
Ic çamaşırımi geri çekerken;
"Açıklamasını yapamam, çıkarmayacağım. "

Oflayıp elini saçlarının arasına geçirdi.
"Alerji yaptı de. Ya da saçıma takılmış koptu de."

Cevap vermeyip sadece yüzüne baktım.
"Ses gelmiyor dışarı çık bak hadi. Eğer oradaysa uzaklaştır. "

"Inatçısın." Diyip kapıyı açtı. Tek başıma kalınca heycandan buz kesmiş ellerimi adrenalinin etkisiyle yanan yanaklarıma bastırdım. Az önce ne yapmıştık öyle.

Biraz daha bekledikten sonra yavaşça kapıyı açtım ve kimse olmadığını görünce hızlıca çıktım.

Bahçeye geri gidip masaya doğru yürürken Jaxon'in bana baktığını gördüm.

"Nerde kaldın tuvalette değildin. Merak ettim seni. "

Telefonumu masaya koyup konuştum.

NÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin