12. BÖLÜM

31.3K 593 49
                                    

     Öpüşüyorduk. Daha öncede bir kaç yakınlaşma olmuştu ama bu çok daha ileri boyut bir şeydi.

      Bütün sinirlerim birden yok olmuş,  sakinlemiştim. Böyle bir şey yapacağını düşünmüyordum ve bu yüzden beni öpmesine çok şaşırmıştım.

      Elini belime yerleştirdi ve kendini bana bastırdı. Dudaklarımı aralamamla alt dudağımı iki dudağı arasında ezmişti. Sabit duruyordum ama dudaklarımı aralamam karşılık  vermek sayılırdı. O anda o kadar pişman olmuştum ki..

      Jaxon'a yapılan haksızlık,Elisa'ya yaptığım ihanet, Trevor'ın dün gece Elisa ile olması...
     Bir gece önce sonra yine istediğini yapıyordu  ve buna izin veremezdim. Kızgındım ona çok.

       Göğsünden itip onu durdurdum ve dudaklarımı ayırdım.

"Özür dilerim" dedi.

       Pişman mı olmuştu beni öptüğü için yoksa? Kendimi daha kötü hissetmiştim şimdi.

      Alnını alnıma dayayıp konuştu.
"Boynun acıdı mı?"

      Kolyeler dolayı özür diliyordu. Biraz olsun rahatlamıştım. Sonunda konuşmayı akıl edip bir şeyler söyledim.

"Bunu bir daha tekrarlama." Kafasını  uzaklaştırıp yüzüme baktı.

"Bir gün öncesinde Elisa ile sevişip ertesi gün beni öpemezsin. "

       Tavana bakıp;
"Kafanda ne kuruyorsun bilmiyorum. Ama bence yanlış düşünüyorsun " dedi.

      Kapıyı açmamla tekrar kolumu tutup beni durdurdu. Bir şey demek için ağzını açtı ama sonra tekrar geri kapatıp kolumu bıraktı.

      "İyi geceler."
Cevap vermeden dışarı attım kendimi.

      Elisa ile bir ilişkileri vardı ve beni öpüyordu. Gözlerim dolmuştu hızlı hızlı yürürken. Beni düşürdüğü duruma bak sanki metres muamelesi yapıyordu. Belki fazla abartıyordum kelime tam olarak metres değildi ama öyle hissediyordum.

       Öpüşmüştük. Elim dudağıma gitti istemsizce. Neden bu kadar zorlaştırıyordu ki? Her şey sıradan gidip öyle bitemez miydi aramızda.

      Yatağa yattım. Belki çok daha farklı bir durumda olabilirdik bu gece. Bu yatakta değil onun yanında olabilirdim.

      Ama içimden sürekli bir cümleyi tekrar ediyordum.
'Her şey olması gerektiği gibi.'

      Böyle olması gerekiyordu.

Uyanınca hazırlanıp hemen evden çıktım. Okulun bahçesinde Elisa arkadamdan seslendi. Birlikte kantine gittik ve işkence dolu anlar başlamıştı benim için.

     "Sevgili miyiz bilmiyorum ama bir iliskimiz olduğu açık artık. Gece siz gittikten sonra odasına çıktık. " dedi elini yumruk yapıp çenesini altına koydu ve iç çekti.

      Yüzümü asmamaya çalışıyordum.
"Ne yaptınız?" Dedim tereddüt etsemde.

      "Sabaha kadar ne kadar güze olduğumu söyleyip durdu. Birlikte olduk."

      Zorlukla yutkundum. Dün bide bana yanlış düşünüyorsun demişti atölyeden çıkarken. Gayette doğru anlamıştım işte.

"Uzun zamandır o da beni düşünüyormuş. Benimle olmak için fırsat kolluyormuş."

      Kafamda soru işaretlerine neden olmuştu bu işte. Fırsatları hep geri teptigini benim borçlu olduğumu söylüyordu halbuki hep.

     Evine ödev için gittiğimiz de iki kişi kalınca Elisa için: "kucağıma kadar oturan birini reddetmek zorunda kaldım senin yüzünden" demişti.

NÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin