Een heel nieuw spel

370 10 9
                                    

De volgende morgen werd ik vroeg en nerveus wakker. Ik ging naar de ontbijttafel samen met Ginny "Zenuwen?" vroeg ik haar, terwijl ik het appelsap nam.

"We winnen toch", zei ze geruststellend. Ik keek op en ze trok haar ogen verder open. "Ik ben op van de zenuwen!" bekende ze en ik lachte.

"Goedemorgen!" zeiden Fred en George samen.

"Zo vroeg op?"

"Voor het geval dat je het gemist had, het is de wedstrijd vandaag!" zei George verklarend. Een beetje later keerden we samen met de overenthousiaste Ned terug naar de leerlingenkamer.

"Ik kan me zo al voorstellen hoe Ravenklauw nu zit te stressen, na onze laatste match...", lachte George. Ned knikte en voegde er aan toe: "Deze wordt net zo goed."

"Ja, dat verwacht iedereen nu ook van ons", zei Ginny nerveus. Ik knikte, daar was ik ook bang voor. Er werd niks meer gezegd en een tijdje later kwam zowat heel Griffoendor in de leerlingenkamer staan, anderen stonden op de trappen van de slaapvertrekken om ons aan te moedigen.

Griffoendor had er zin in en het gaf het hele team zowel een enorme boost als een soort prestatiedruk. We werden om te beurten door zowat iedereen geluk gewenst en als we de leerlingenkamer verlieten liep heel Griffoendor onder luid en bijna beangstigend gejuich mee. "Griffoendor! Griffoendor!" riep Leo en dan viel de rest in. "Huj huj Huj!"

"Griffoendor! Griffoendor!" bleef Leo inzetten, terwijl heel Griffoendor het team volgde.

"Het zou me niet verbazen als ze dit tot aan de stadion horen", zei George tegen Fred, die breed grijsde. We kwamen aan het stadion en zagen dat dit al halfvol was, terwijl er nog geen enkele Griffoendor in de tribune zat.
Die kwamen immers nu pas toe. Ik zag Anderling en Perkamentus elkaar aankijken en lachen bij dit schouwspel, maar alle anderen die in het stadion zaten waren te verbluft om te reageren.

Leo liep naar zijn megafoon en de Griffoendors namen plaats in het stadion. We hoorden tot in de kleedkamers het voetengestamp op de tribunes.
Ned lachte: "Als ze niet oppassen zitten ze straks op de grond!" Ik glimlachte naar hem, die jongen was zo gelukkig hiermee.

"Ok jongens, een peptalk is niet meer op zijn plaats, denk ik. Dat hebben jullie zonet van heel Griffoendor gekregen. We hebben heel goed getraind. Ravenklauw is bang en we kunnen meer dan perfect winnen, maar.."
Iedereen keek me aandachtig aan, zelfs Ned was rustig en ingespannen aan het luisteren.
"..maak niet de fout van hen te onderschatten! Het zou niet de eerste keer zijn dat een geweldig team van een derderangsploeg verliest door zichzelf te overschatten en de tegenstander te onderschatten."

"Ach", zei George "ze staan nu al zodanig op hun benen te schudden dat ze misschien flauwvallen als we het plein op komen."
Fred lachte en iedereen deed met hem mee.

"Kom aan jongens, we hebben een wedstrijd te winnen!" zei ik en draaide me om om de deur te openen. De band binnen de groep was zodanig sterk dat iedereen met dezelfde zelfverzekerde houding achter me het veld opgestapt kwam.

"DAAR IS GRIFFOENDOR!" gilde Leo om boven het luide gejuich en het geboe van Ravenklauw uit te komen, ook Zwadderich en Huffelpuf waren er en maakten mee lawaai.

"Leutig", zei Fred droog. Ik lachte, Fred liep rechts achter me. George liep aan mijn andere zijde en Ned, Ron, Ginny en Harry liepen daarachter. Toen we mevrouw Hooch bereikten klonk Griffoendor boven alle lawaai uit. Zowat iedereen gilde zijn longen uit zijn lijf:

"Dhanes is onze kleine heldin
Ze maakte huffelpuf helemaal in
Ze schonk ons zeer veel vreugde
En huffelpuf vond dat ze niet deugde
O wat hebben ze getraind
Ze stonden allen strak gelijnd
Dhanes is een echte kampioen
We geven haar niet weg voor tien miljoen
Laat Ravenklauw maar komen!
Griffoendor is niet in te tomen!"

Ik keek om naar mijn team en lachte, ze keken me allen stralend aan. "Onthoud jongens! Het blijft een wedstrijd!"

"Aanvoerders geef elkaar de hand", schreeuwde mevrouw Hooch zodat ze net verstaanbaar was voor mij en de nerveuze Ravenklauw aanvoerder. Ik schudde zijn hand en knikte daarbij. Hij lachte nerveus.

"Ik wil een mooie match! Op jullie bezems!" riep madame Hooch, enkel de Ravenklauwaanvoerder in ik konden haar verstaan, dus ik gebaardde naar mijn team om op de bezems te stappen. Ook het team van Ravenklauw ging op hun bezems zitten. Mevrouw Hooch bracht het fluitje aan haar mond en in het hele stadion hield nu iedereen zijn adem in, bij het fluitsignaal barstte er weer gebrul los.

Ron vloog naar zijn doelpalen, Harry ging recht naar boven, Ned had als eerste de slurk te pakken en de beukers die beiden op hem afkwamen werden door Fred en George weggeslaan.

"Wat een start!" schreeuwde Leo. "Ned past de bal naar Ginny, die gaat laag, zeer mooi, daar is Dhanes, die is in! 10-0 voor Griffoendor!"

Griffoendors begonnen opnieuw luidkeels "Dhanes is onze kleine heldin" te zingen.

Ik lachte terwijl ik de slurk uit de lucht greep en in dezelfde seconde naar Ned doorspeelde.

"Mooi, mooi, sorry jongens. Griffoendor speelt te snel en te vloeiend om dit volledig te rapporteren!" riep Leo enthousiast. "Alsof die Slurk een verlengde is van hun lichaam .. JA! Weer een goal, door Ned dit keer! Ravenklauw heeft de slurk..AU, dat deed waarschijnlijk wel pijn, Fred of George raakte de Ravenklauwer redelijk hard..Hij is ok mensen hij is alweer op de bezem. Geen simpele jongens hoor Fred en George, blijf je beter vriendjes mee! Daar is Ginny! Die is mogelijk nog erger! Hehe. Verdomd goede speler, voila daar scoort ze al! Slurk voor Ravenklauw en dan gaan we naar de laatste Wemel, het zit daar in de genen want, JAH zag je dat?! Wat een wachter! Hij kan eigenlijk als vierde jager meespelen, voor die paar keer dat Ravenklauw de bal krijgt!"

Zo ging het nog wel een tijdje door, tot Ravenklauw er toch in sloeg om een goal te maken. "60-10! Wat jammer een hele competitie zonder tegengoals had zalig geweest!"

"Jordaan!"

"Sorry professor, maar wees eerlijk! Het ..ow!! Harry duikt! Hij heeft de snaai gezien!! Ravenklauw zoeker duikt nog maar dat is veel te laat, jongen! Harry heeft hem! GRIFFOENDOR WINT 210-10!"

"Dhanes is onze kleine heldin
Ze maakte Hufflepuff helemaal in
Ze schonk ons zeer veel vreugde
En Ravenklauw vond dat ze niet deugde
Dhanes is een echte kampioen
We geven haar niet weg voor tien miljoen
We branden een kaars
Voor die zielige zwadderaars"

Die avond had Griffoendor een feestje op de leerlingenkamer en de volgende morgen mistten veel Griffoendors de ontbijttafel. 's Middags zaten we er wel. De rest van de school keek ons gemeen aan, ze vonden waarschijnlijk dat we het er niet zo moesten inwrijven.

Verschillende Griffoendors liepen nog 'Dhanes is onze kleine heldin' te neuriën en iedereen die iets luidop zei, merkte dat zijn stem niet meer was wat ze twee dagen eerder geweest was. Aan de tafel zaten Fred en ik de hele match te overlopen, we waren beiden zo gelukkig en enthousiast dat we pas een half uur later doorkregen dat de anderen al weg waren.

We stonden op en liepen de grote zaal uit, naar de Griffoendortoren. In de gangen liep ik in op een beeld dat alle gelukzaligheid van de voorbije dagen in een seconde uit me weg zoog.

Draco stond tegen de muur en Patty Park stond voor hem. Ze kuste hem en zijn handen lagen rond haar geslagen. Ik voelde maar net hoe Fred mijn arm vast nam toen Draco's hoofd draaide en hij mij zag staan. Zijn hoofd liep rood aan en ik was niet in staat om ook maar iets te doen, maar een sterke greep trok me weg van dit tafereel.

Voorbestemd? Of Gedoemd? Harry Potter Fanfic NLWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu