Zawgyi
" သား ခြန္းျမတ္ထြဋ္ က္ိုသြားႏိႈးလိုက္ေတာ့ေလ ညေနေတာင္ေစာင္းေနၿပီ ''
" ဟုတ္ေမေမ ''
ေအာက္ထက္က အန္တီႏိႈးခိုင္းေနတဲ့အသံၾကားထဲကႏိုးေနေပမယ့္ ေပါက္စလာႏိုးမယ္ဆိုတဲ့ အသိေၾကာင့္ မ်က္လံုးမိွတ္ကာ ဆက္အိပ္ေနသလို ပံုစမ္းဖမ္းမိသည္ ။
" ခြန္းျမတ္ထြဋ္ ထေတာ့ မင္းႏိုးေနတာ ငါသိတယ္ ''
" ဟင္....ငါလား မႏိုးပါဘူး ''
" ေအာ္.....ဟုတ္လား ဟုတ္ၿပီ ယံုလိုက္မယ္ေနာ္ ခြန္းေလး''
ျပံဳးစစနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္ကိုတြန္႔ေကြးရံုမ်ွျပံဳးၿပီး ခြန္းေလးလို႔ ေခၚလိုက္တာဆိုေတာ့ ေန႔လည္ကအမွားတစ္ခုခုလုပ္လိုက္မိၿပီဆိုတာ ေပါက္စမေျပာလည္း သိသြားတာမို႔လို႔ တံေတြးမ်ိဳခ်မိသြားသည္ ။
" ဂလု ''
" အလကၤာ သူငယ္ခ်င္းကိုသြားႏိႈးရင္ နင္ပါဝင္အိပ္ေနတာလား ထမင္းစားမယ္ ဆိုမွပဲ ''
" ဟုတ္လာၿပီ ေမေမ ''
ေအာက္ထပ္စားပြဲဝိုင္းတြင္ ဟင္းမ်ားကစံုလင္လွသည္
က်ေနာ့္၏ေနရာတြင္ ၾကက္သားဆန္ျပဳတ္ေႏြးေႏြးတစ္ခြက္ကို နံနံပင္နဲ႔ စားခ်င္ဖြယ္ျပင္ဆင္ေပးထားၿပီး ေဘးတြင္ သံပုရာသီးစိပ္ေလးမ်ားခ်ေပးထားသည္ကို ျမင္ရေသာအခါ ရင္ထဲေႏြးေထြးသြားေလသည္ ။
" ဟင္ ေမေမ သားလည္းၾကက္သားဆန္ျပဳတ္ စားခ်င္တယ္ ''
" စားခ်င္လည္း မရိွဘူး တစ္ခြက္ပဲျပဳတ္ထားတာ လ်ွာမ႐ွည္နဲ႔ ထမင္းပဲစား ''
" မဟုတ္ဘူး...သားလည္းဖ်ားခ်င္ေနသလိုပဲ ေခါင္းကိုက္လို႔ ''
လိုခ်င္တာမရ၍ မူယာမာယာသံုးကာ ႏႈတ္ခမ္းတေထာ္ေထာ္နဲ႔ ဂ်ီတိုက္ေနတာက ကေလးတစ္ေယာက္
သဖြယ္ ။
" ေခါင္းကိုက္မွာေပါ့ တေနကုန္ ဖုန္းပဲၾကည့္ေနတာမလား ''
ငင့္...
" ဟာမဟုတ္ပါဘူး ထမင္းပဲစားေတာ့မယ္ ''
ထမင္းစားရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္း မ်က္ေစာင္းတထိုးထိုးနဲ႔ လွမ္းၾကည့္ေနေလရဲ႕ ။
YOU ARE READING
The First Step Of Our Dreams
Teen Fictionဤ Fiction ရှိအကြောင်းအရာများသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးနဲ့အတွေးသက်သက်သာ ဖြစ်ပါသည်။ ဤ Fiction ရွိအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကူးနဲ႔အေတြးသက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။
