Zawgyi
" ေမေမ ဒီေန႔ဘာဟင္းခ်က္လဲ ''
" ငါးဟင္း ''
တိတိက်က်ေျပာရမယ္ဆိုလွ်င္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ေတြ႕တဲ့ေန႔ကတည္းက ေမေမငါးဟင္းပဲခ်က္ေနတာ
၅ ရက္ရွိၿပီ ။ ငါးသာ ဘာငါး ညာငါးေျပာင္းသြားၿပီး
ကြၽန္ေတာ္သာ ပိုေခ်ာလာတယ္....ေမေမကေတာ့ ငါးဟင္းခ်က္တုန္း ။ ေစာက္ဆံကလည္းမရွိေတာ့ အျပင္မွာလည္း ထြက္မစားရ....ဘဝကဆိုး႐ြားလိုက္တာ
" ဟာ...ဒီေန႔လည္း ငါးဟင္းဘဲလား ''
" ငါးဟင္းပဲေပါ့....ရွင့္ပိုက္ဆံက ဘယ္ေလာက္ဝင္လို႔လဲ သူမ်ားလို Shopping ထြက္လိုက္ Dinner
တက္လိုက္လုပ္ခ်င္ရင္ ေႁခြတာစားရမွာေပါ့....''
" ဒါမဲ့လည္း....''
" ေတာ္ေတာ့ အလကၤာ ငါခ်က္တာစား...''
" ဟုတ္ ''
ငါးဟင္းစားမယ့္အစား အငတ္ပဲခံလိုက္ခ်င္လိုက္ေတာ့တယ္...တကယ္ပဲေမေမကလည္း အၿငိဳးႀကီးလိုက္တာ
" ကိုကို....ကိုကို ထမင္းမစားေသးဘူးလား ''
" ၾကည့္ဦးေလ ငါးဟင္းတဲ့ ဘယ္ႏွစ္ရက္ရွိၿပီလား ၾကာရင္ငါပါ အၿမီးေပါက္လာမယ္....ညက်မွ ေကာ္ဖီနဲ႔မုန႔္ပဲစားေတာ့မယ္ ''
အိမ္ေအာက္ကို လက္ညိဳးတစ္ထိုးထိုးနဲ႔ မေက်မနပ္ေျပာေနေသာ အလကၤာလြန္းကိုခြန္းျမတ္ထြဋ္မွ အူယား
လာေတာ့သည္ ။
" အဲ့ေတာ့ ကိုကိုကဘာစားခ်င္တာလဲေျပာ ကြၽန္ေတာ္
လိုက္ဝယ္ေကြၽးမယ္ စားခ်င္တာသာေျပာလိုက္ ''
" ေနပါဦး မင္းမွာအဆံရွိလို႔လား....မင္းအေမမပို႔ေတာ့ဘူးမလား ဘယ္ကပိုက္ဆံနဲ႔သြားစားမွာလဲ ''
" ဘာလဲ...ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ့္ကိုအထင္ေသးတာလား ကိုက္ိုစားဖို႔ေတာ့ရွိပါတယ္ဗ်ာ တစ္ၿမိဳ႕လုံးႀကိဳက္တာေတာင္ စားလို႔ရတယ္ ဆႏၵရွိရင္တ႐ုတ္ျပည္သြားစားမလား ကိုရီးယားသြားစားမလားပဲ ''
" ၿပီးေရာ...ၿပီးေရာ မရွိရင္ေတာင္ မင္းအိမ္က အဖိုးတန္ေလးေတြ နည္းနည္းထုတ္ေရာင္းလိုက္ရင္ ရေနတာပဲ ဟဲဟဲ ''
ခြန္းျမတ္ထြဋ္အိမ္အေၾကာင္းေျပာလိုက္သည္ႏွင့္ ခြန္းျမတ္ထြဋ္ မ်က္ႏွာအနည္းငယ္ညိဳးသြားေတာ့သည္ ။
YOU ARE READING
The First Step Of Our Dreams
Teen Fictionဤ Fiction ရှိအကြောင်းအရာများသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးနဲ့အတွေးသက်သက်သာ ဖြစ်ပါသည်။ ဤ Fiction ရွိအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကူးနဲ႔အေတြးသက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။
