Zawgyi
အလကၤာလြန္း၏ ကိုယ္ေလးအား ရင္ခြင္ထဲႏွစ္ျမႇဳပ္သြားေအာင္ ဆြဲယူဖက္လိုက္သည္ ။
" မဟုတ္ဘူး.....ဆိုင္တယ္ ဆိုင္ရမယ္ .......ေပါက္စ
ငါ.... ငါေလ မင္းကို သေဘာက်တယ္ ဟုတ္တယ္
ငါမင္းကိုႀကိဳက္တယ္ မင္းကိုခ်စ္တယ္......''
ခြန္းျမတ္ထြဋ္ ၏စကားေၾကာင့္ အလကၤာလြန္းသည္
ခြန္းျမတ္အား တြန္းထုတ္လိုက္ၿပီး ေနာက္သို႔ေျခလွမ္း
သံုးလွမ္းမ်ွ ဆုတ္သြားခဲ့သည္ ။
" ဒါဘယ္လိုလုပ္ ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ ငါကေယာက်ာ္းေလးေလ ''
" ဟုတ္တယ္ မင္းေကာငါေကာက ေယာက်ာ္းေလးပဲ
အခုခ်ိန္မွာ မင္းအရမ္းတုန္လႈပ္ေနမယ္ဆိုတာ ငါသိတယ္ ''
( ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ခြန္းက ေပါက္စကိုျမင္ျမင္ခ်င္းကတည္းက သူ႔ခံစားခ်က္ကိုသူ သိခဲ့ပါတယ္ ဒါအတြက္ေၾကာင့္လည္း သူအရမ္းႀကီးမတုန္လႈပ္ခဲ့ပါဘူး ဘာလို႔လဲဆို သူကငယ္ငယ္ကတည္းက မိန္းကေလးေတြကိုစိတ္မဝင္စားခဲ့လို႔ပါ က်န္တာေတြကေတာ့ေနာက္မွ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ေပးပါမယ္ေနာ္)
" ဟင့္အင္း.....မင္းက်ပ္မျပည့္ဘူးလား ႐ူးေနတာလား
ဒါ ဒါ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ ''
" ေပါက္စ မင္းကိုယ့္စိတ္ကိုမညာခ်င္စမ္းပါနဲ႔ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားပါ ငါကမင္းကိုငါ့စိတ္ကိုပဲ သိထားေစခ်င္ရံုပါ
မင္းငါ့က္ိုသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ထက္ ပိုမယ္လို႔ငါထင္မိပါတယ္ အရမ္းႀကီးေလာစရာမလိုပါဘူး ေျဖးေျဖးခ်င္းပဲ သြားၾကတာေပါ့ ဒီကိစၥေၾကာင့္လည္း ငါ့က္ိုအရမ္းႀကီးေအးစက္မသြားပါနဲ႔ ဒါေပမယ့္ ငါလည္းအဲ့လိုျဖစ္ခြင့္
မျပဳပါဘူး အခုကစၿပီး ငါမင္းကိုလိုက္ေတာ့မွာမို႔ပဲ ''
◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾
" အလကၤာ သားေရ ဒီအပုဒ္ေလးထြက္တြက္ေပးပါလား ''
ဆရာမရဲ႕အသံေၾကာင့္ တစ္တန္းလံုးရဲ႕အၾကည့္မ်ားသည္ အလကၤာလြန္းထံသို႔ ေရာက္ရိွလာေသာ္လည္း အလကၤာလြန္းသည္ စာထဲစိတ္မေရာက္ဘဲ ငူငူင္ုိင္ငိုင္သာ ထိုင္ေနသည္ ။
" ေပါက္စ....ဆရာမေခၚေနတယ္ေလ ''
" ဟမ္...ဟင္ ငါ့ကိုလား ''
YOU ARE READING
The First Step Of Our Dreams
Teen Fictionဤ Fiction ရှိအကြောင်းအရာများသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးနဲ့အတွေးသက်သက်သာ ဖြစ်ပါသည်။ ဤ Fiction ရွိအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကူးနဲ႔အေတြးသက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။
