Zawgyi
အလကၤာလြန္းသည္ က်လုဆဲဆဲမ်က္ရည္စမ်ားကိုလက္ဖမိုးျဖင့္ အသာအယာသုတ္ရင္း ထိုင္ခံုေပၚမွထ၍ထြက္သြားရန္ ျပင္လိုက္သည္ ။
" မသြားပါနဲ႔....ေက်းဇူးျပဳ၍ မသြားပါနဲ႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ''
ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္ကာလက္အုပ္ေလးခ်ီၿပီး ကေလးတစ္ေယာက္သဖြယ္င္ုိေႂကြးရင္း ေတာင္းဆိုေနတဲ့သူ.....
" ဖယ္.....ငါသြားရမယ္ ''
" မရဘူး....မသြားပါနဲ႔ သြားခ်င္းသြားကိုယ္ကပဲ သြားပါမယ္ ဒါေပါက္စအိမ္ေလ ''
" ဟာ....ဖယ္စမ္းပါ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ ငါအိမ္သာသြားခ်င္လို႔ ''
" ဟင္ ''
" ျမန္ျမန္ဖယ္....အစာမေၾကတာ ရင္ဘတ္ေတာင္ေအာင့္တယ္ ''
အလကၤာလြန္းရဲ႕စကားေၾကာင့္ ခြန္းျမတ္ထြဋ္တစ္ေယာက္ရီရခက္ ၊ ငိုရခက္ ။ သူေမ့သြားသည့္အေရးႀကီး
တဲ့အခ်က္က သူ၏ခ်စ္ရသူေကာင္ေလးသည္အျခားသူ
မ်ားႏွင့္မတူ တမူထူးျခားကာအသစ္ဆန္းမ်ားလုပ္တတ္သည့္ အခ်က္ပင္ျဖစ္သည္ ။
◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾
🎼 Oh wait til' I do what to do
Hit you with that ddu du ddu du
Ah yeah Ah yeah
Hit you with that ddu du ddu du
Ah yeah Ah yeah 🎼
" သားတို႔ေရ ထေတာ့ေက်ာင္းေနာက္က်မယ္ ''
ေအာက္ထပ္မွ အန္တီရဲ႕အသံရယ္ ေပါက္စရဲ႕ Alarm
သံရယ္ေၾကာင့္ ခြန္းျမတ္ထြဋ္ ႏိုးလာခဲ့ေသာ္လည္း ေဘးရိွေပါက္စမွာ ေျခေထာက္အားသူ႔ဗိုက္ေပၚတင္ကာ
က်က်နန အိပ္ေနေသးသည္ ။ ပါးေပၚတြင္ သားရည္ေၾကာင္းကအထင္းသား ။
" အလကၤာလြန္း.....''
ေအာက္ထပ္ကအန္တီက စိတ္မ႐ွည္ေတာ့ဘူးထင္ပါရဲ႕ ။ ခုနစ္ခ်ီသံႀကီးနဲ႔ ေအာ္လိုက္တာအိပ္ေနတဲ့ေပါက္စ
ေတာ့ မသိဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အ႐ိုးထဲကခ်မ္းစိမ့္သြားေတာ့သည္ ။
" ဗ်ာ...ထၿပီ ေမေမ့ ''
႐ုတ္တရက္ေခါက္ခနဲေကာက္ထိုင္ကာ အသံျပဲႏွင့္ျပန္ေအာ္ျပန္သည္ ။ ေအာ္...သားအမိေတြလို႔မေျပာရဘူး
လိုက္လည္းလိုက္ၾကတယ္ ။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုျမင္ေတာ့
နားေလးေတြရဲကာ ေခါင္းလံုးငံု႔ၿပီး႐ွက္ေနေလသည္ လို႔
ထင္လား ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ထင္ခဲ့ေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အားကုတင္ေပၚမွတြန္းခ်ကာ
" ျမန္ျမန္ထေလ ဘာလုပ္ေနတာလဲ မင္းေၾကာင့္ငါေတာ့ ဆူခံရေတာ့မွာပဲ '' တဲ့ ။ ( 🙂)
YOU ARE READING
The First Step Of Our Dreams
Teen Fictionဤ Fiction ရှိအကြောင်းအရာများသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးနဲ့အတွေးသက်သက်သာ ဖြစ်ပါသည်။ ဤ Fiction ရွိအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကူးနဲ႔အေတြးသက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။
