Zawgyi
"ငါတို႔ ဘယ္သြားၾကမလဲ''
ယေန႔ကိုယ့္အစီအစဥ္ျဖင့္ လည္ရမည့္ေန႔ျဖစ္သည့္အတြက္ အလကၤာလြန္းတို႔အုပ္စုမွ ေဆြးေႏြးေနၾကျခင္း
ျဖစ္သည္ ။ မေဆြးေႏြး၍လည္းမရေတာ့ အျခားအုပ္စု
မ်ားႏွင့္ဆရာမမ်ားမွာအသီးသီးထြက္ခြာသြားၾကၿပီျဖစ္
ေသာ္လည္း သူတို႔အုပ္စုႏွင့္ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီးသာ
က်န္ေတာ့သည္ ။
" မသိဘူးေလ ''
" တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား သြားခ်င္တဲ့ေနရာမရိွၾကဘူး
လား နဂ္ိုတည္းက အသံုးမက်တဲ့ေကာင္ေတြမွန္းသိေပမယ့္ ဒီေလာက္ထိဆိုးရလား ''
စိုင္းေဇယ်ာခမ္းမွ စိတ္ပ်က္လက္ျပတ္ျဖင့္ေရရြတ္ေနျခင္းျဖစ္သည္ ။
" မင္းကေကာ ဘယ္သြားခ်င္လဲ ''
" ၿမိဳ႕အျပင္ဘက္က လယ္ကြင္းေတြမွာဓာတ္ပံုသြား႐ိုက္မလား ငါအလာတုန္းက ေတြ႔ခဲ့တာေတာ့အရမ္းလွတယ္ ''
" အင္း ျမဴေလးအၾကံေကာင္းတယ္ မင္းတို႔ႏွစ္ေယညက္ေရာ ''
" ငါကဘယ္ျဖစ္ျဖစ္ ရတယ္ ခြန္းျမတ္ထြဋ္ေကာအဆင္ေျပလား ''
" ကိုက္ု႔ိသေဘာ ကိုကိုသြားခ်င္တဲ့ေနရာသြား ''
ခြန္းျမတ္ထြဋ္မွ မ်က္စိတစ္ဖက္မိွတ္ျပကာ ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ ခြၽဲ၍ေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္ ။ ေဘးမွ စိုင္း
ေဇယ်ာခမ္းႏွင့္ေသာ္တာျမဴ မွာမူ ႐ံႈ့မဲ့ကာစိတ္ပ်က္ျခင္း
မ်ားစြာႏွင့္ ၾကည့္ေနၾကသည္ ။
" အဲ့တာဆို သြားၾကတာေပါ့ ၿပီးေတာ့ခြန္းျမတ္ထြဋ္....
မင္းအဲ့လိုႀကီးလုပ္ေနမွ ျဖစ္မွာလား မ်က္ႏွာကျဖတ္
႐ိုင္ခ်င္စရာႀကီး ''
" ခ်စ္စရာေကာင္းတာမဟုတ္ဘူးလား ဟင္ က္ုိကို ကိုကိုလို႔ ''
ပါးေတြေဖာင္း ႏႈတ္ခမ္းေတြေထာ္ကာ အလကၤာလြန္းအား ခြန္းျမတ္ထြဋ္မွလိုက္ကပ္၍ေမးေနသည္ ။
" မင္းတို႔ေကာင္ေတြနဲ႔ ေနခဲ့မိတာ ငါ့ဘဝရဲ႕တတိယအမွားပဲ ''
" ေျပာစမ္းပါဦးငစိုင္းရာ ပထမအမွားနဲ႔ဒုတိယအမွားေလးေရာ''
ဖုန္းၾကည့္ကာရယ္ေနသည့္ ေသာ္တာျမဴ မွစကားဝင္ေထာက္ျခင္း ။
YOU ARE READING
The First Step Of Our Dreams
Teen Fictionဤ Fiction ရှိအကြောင်းအရာများသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးနဲ့အတွေးသက်သက်သာ ဖြစ်ပါသည်။ ဤ Fiction ရွိအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကူးနဲ႔အေတြးသက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။
