When Will You Notice Me? (When Series #1)

Chapter 33

Gift

I’m gently stroking Joey’s hair as I pecked the side of her head. Nakayakap siya sa akin at ramdam na ramdam ko ang init ng kabuuan niya. Magkadikit kasi ang mga walang kahit anong saplot naming katawan sa ilalim ng aking kumot.

We just made love countless times. Naka ilang round kami at hindi ko talaga siya tinigilan hangga’t hindi ako napapagod. And I think… nagustuhan niya naman yon.

Bahagya akong napakunot ng noo ng maramdaman ko na naman ang mga halik ni Joey sa aking leeg. God, hindi pa ba siya napapagod?

“Joey… aren’t you tired?” I felt her shook her head. Mahina naman akong napatawa at muling hinagkan ang kanyang ulo. Napakagat ako ng labi nang naramdaman kong kagatin niya ang parte ng aking leeg na hinahalikan niya.

Shit.

“Fuck, baby…” I moaned and bit my lower lip harder. Damn, naka ilan na ba kami? Lima? Anim? I don’t know. Hindi ko na nabilang. I’ve lost count of it!

Hinigpitan ko ang kapit sa kanyang bewang para makapatong ako sa kanya muli. Nakita ko namang napangisi siya. Akala niya yata ay makukuha niya ang gusto niya. You wish, baby.

I slowly kissed her lips. Agad akong napangiti ng tumugon siya. I immediately insert my tounge into her sweet mouth. I invaded and ravish her mouth completely. I heard her moan when I sucked her tounge and play with it.

Maya-maya ay tumigil ako at tinitigan na lang. Mabibilis pa ang hinga niya at marahang nakapikit ang mga mata. Pinagmasdan ko ang mahahaba niyang pilikmata at ang medyo makapal niyang kilay.

When she finally able to catch her breath, she open her eyes and stared at me with questioning eyes. As if asking me why am I not moving and not kissing her again.

Ngumuso naman ako at umiling sa kanya. Nakita ko bahagya siyang napasimangot. I chuckled and just choose to sit in the bed. Mabuti ay medyo malaki ang kumot ko kaya nahila ko ito at tinakpan ang sarili habang nakaupo. Hinawakan niya naman ang aking braso at nag pout.

“Baby, come on, just one last round.” She pouted more. Napasinghap naman ako dahil parang gusto ko na ulit bumigay sa hinihiling niya.

“Ilang beses mo na bang nasabi yan kanina, Joey?” Natatawa kong tanong. Lalo naman siyang napanguso at akmang uupo na rin kaya inalalayan ko siya. Alam kong wala siyang sakit but… alam kong pagod siya dahil sa mga ginawa namin.

Hindi ko nga alam kung bakit pa siya humihingi ng isa pang round eh halatang namang pagod na siya!

Nag crossed arms siya nang makaupo na. Umirap siya sa akin.

Napailing na lang ako at ngumisi sabay kinuha ang cellphone ko sa side table. Tiningnan ko kung anong oras na. Five-thirty. My eyes slightly widen when I saw the time.

Bumaling ako kay Joey, “Five-thirty na, Joey. Kailangan mo na yatang umuwi.” Saad ko. Nakita kong napakunot ang noo niya at tinitigan lang ako. Maya-maya ay umiling siya.

“Can I sleep here tonight?” Agad na nanlaki muli ang aking mga mata. Shit. Dito siya matutulog?!

“P-Pwede naman.” Mahina kong saad dahil pwede naman talaga siyang matulog dito kahit kailan niya gusto. Ang problema lang ay baka hindi siya payagan.

“Okay! Then I’ll sleep here tonight!” Ngiti niya ng malawak.

“P-Pero baka hindi ka payagan, Joey. Magpaalam ka muna kaya.” Suggest ko. Napatigil naman siya at muling tumingin sa akin. I saw her bit her lip and slowly nodded.

She gave me a wide smile, “Of course I will! I’ll tell Kraij!” Excited niya pang sabi sabay kuha rin ng kanyang cellphone at sabay tipa dito.