When Will You Notice Me? (When Series #1)

Chapter 48

Again

Pagkatapos noong nangyari sa amin ni Joey sa kanyang opisina ay bumalik na ako dito sa site — kahit na malayo rin talaga ang byahe. Humingi pa nga ako ng pasensya sa ilan dahil medyo natagalan ako kahit na sinabi kong mabilis lang ang gagawin ko doon sa Vermont Corporation.

Marahan akong napangiwi, iba yata ang nagawa ko. Ni hindi man lang nga ako nakapag-report! Si Joey kasi eh, nang-aakit!

But on the other side, I’m still so happy for what happened. No, I’m not just happy, maybe I’m even delighted!

I can’t believe na papayag siyang makipag-ayos sa akin. Hindi ako makapaniwalang pinayagan niya ako na magpaliwanag sa kanya ang lahat-lahat kahit na halos siyam na taon na ang nakakalipas mula ng matapos kami.

Well, para sa akin, yung relasyon lang namin ang natapos noon, pero yung pagmamahal ko ay nandoon pa rin at tingin ko ay kahit hindi pa siya umuuwi ngayon at nandoon pa rin sa States ay siguradong mahal ko pa rin siya.

And I can’t fucking believe that she’s still in love with me after all these years that passed by. After all the pain I have given to her even if I didn’t meant everything that happened. I can’t believe what she said earlier, that she’s just waiting for me to fly to the States and explain everything so we could start all over again and she’ll still accept me.

When I got the money from my hardwork since my first project on the Jimenez’s Le Paradis branch, pumasok sa isip ko ang sundan at puntahan siya doon. Na kausapin at magpaliwanag para sa lahat lahat ng nagawa ko.

Wala mang nagbabalita sa akin at nagsasabi kung nasaan ay siya ay dahil laman siya ng balita tungkol sa kanyang pagiging successful doon ay nalaman kong nasa New York siya nakatira. Hindi ko man alam kung saan sa New York pero handa akong halughugin ‘yon para lang makita at makausap siya.

But I got so scared, kinain ako ng takot ko na baka hindi niya na ako hayaan pang makapasok ulit sa buhay niya at itakwil niya na ako at sabihin na bumalik na lang dito sa Pilipinas. I’m so scared that she’ll just push me away and tell me that she’s not in love with me anymore.

At naisip ko na rin na baka may iba na siyang mahal doon since sobrang tagal na at maraming taon na ang lumipas. Naisip ko na baka huli na para maayos pa ‘tong relasyon namin na ako mismo ang nagtapos. Natakot ako na baka galit pa rin siya at ipagtabuyan ako ng sobra.

That terrible thoughts got me so fucking terrified, kaya hindi ko na lang tinuloy ang planong sundan siya.

And I’m so stupid for thinking those things! Pinangunahan na naman ako ng pagiging overthinker ko katulad ng nangyari kaya iniwan ko siya. I overthink and overthink of what could happen I do a decision and take a risk kaya hindi ko na lang ginagawa ang mga ito not knowing na baka kung ginawa ko ang desisyon na ‘yon ay baka may mangyaring maganda.

Hindi ko na naisip na mahal ako ni Joey. Hindi ko naisip na sa aming dalawa ay siya lang lagi ang walang pakialam sa paligid at gagawin ang gusto niya. Hindi ko naisip na mahal na mahal niya ako na kaya niya akong pakinggan kahit na nasasaktan siya.

I’m feeling so mad at myself kasi baka kung sinundan ko siya noong matapos ang project ko sa mga Jimenez ay baka kami na ngayon. Na baka mas napaaga, na baka mas maikli lang ang dinanas namin na sakit kung sinundan ko na agad siya doon at hindi nagpadala sa takot.

But I know that I couldn’t change what has already been done. Nangyari na ang mga nangyari at hinding hindi na ‘yon mapapalitan. Ang kailangan ko na lang gawin ngayon ay magpaliwanag ng mabuti at patunayan kay Joey that I’m still worthy of her love.

That I’m still worthy of her. That I’m still worthy to be hers and that I’m still worthy to call her mine forever.

“Engineer Laxon!” Naputol ang pag-iisip ko ng may tumawag sa akin, isa itong trabahador. May dala itong dalawang sako ng mga cement.