EXTRA: Married Life 🙈

1.8K 36 6
                                    

AN: unbetaed

AN: unbetaed

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

-

Nicz's POV

Parang gusto ko na tuloy umuwi. Miss ko na talaga ang babies ko, at siyempre si Mark. Four days ko na rin silang di nakikita since Tuesday pa ko nandito sa Bicol to oversee yung paggawa nitong Optha clinic. And they couldn't come with me pa since the kids have school pa. But at least, final exams na nila so nakasunod nga rin sila kagad dito.

Mark and I have been married for six years now, almost seven. Our two sons, Leander and Nick, are now 6 and 4 yrs old, respectively, with Der in 1st grade and Nick in Kindergarten.

I was in 1st year residency in Optha when I had Leander, while Mark was in his 2nd year of residency sa Psych naman. It really worked out for us na hindi ganun kabigat yung specialty namin (like if compared naman sa IM or Surg, or even Pedia) and that we lived in Manila sa old home ko with my mom because I didn't have to stop with my training even after Der was born. We just hired a yaya, tapos reassured naman kami since andun si Mama to supervise the yaya, so we can still focus sa training.

When we had Nick naman, graduate na rin si Mark sa residency, so kahit pano mas nakatutok na rin siya sa mga anak namin. At the very least, di na siya nag-tu-24 hours duty.

And then sumunod na rin naman ako makagraduate, although nag-take pa ko ng fellowship. Dun ko actually na-meet yung mga kasama kong mag-oopen nitong clinic namin sa Laomay. Mga taga-Bicol din kasi sila (or yung asawa nila).

It was a lot of sacrifices along the way, but I feel like ang layo na rin talaga ng narating namin ni Mark. Parang kaylan lang, clerks pa lang kami at hindi pa namin alam kung saang hospital kami mag-iintern. But now, consultant na siya sa L. Olivar, while I have a clinic in St. James and magkakaroon na rin ng clinic dito sa Bicol.

Si Mommy Ella retired na rin ngayon, tapos si Dad naman nagtuturo na lang ngayon sa bagong Law school dito sa Laomay, at di na kumukuha ng cases.

So nagustuhan din talaga ni Mark yung decision ko na mag-open ng clinic dito since that meant na mas lagi namin sila mapupuntahan. Tumatanda na rin kasi sila.

Yung bahay nila actually dito, pinangalan na rin kay Mark after mapanganak ni Nick. Although kay Mark lang naman yun legally. For us, ang turing pa rin namin sa bahay ay kayla Mom and Dad, pero they went ahead and redecorated some of the rooms.

Yung room ni Mark is room na namin ngayon, tapos si Der namana yung room ni Kuya Don, at si Nick naman namana na yung ni Kuya Mart. So may konting mga gamit na rin kami dito. I guess magiging dalawa na rin talaga bahay namin now, when I start practicing here.

After ko naman makausap yung mga workers, bumalik na rin ako sa bahay at gusto ko na ngang makita yung pamilya ko.

Pero napansin ko naman pagkadating ko na wala yung kotse ni Dad. Huh? Umalis ba sila ulit? It's been about over an hour since nag-usap kami ni Mark so I'm sure andito na sila dapat. Dahil kasi dun sa new road na na-open from Leg to Laomay, less than an hour na lang ang byahe if galing sa airport.

Oxytocin (JaDine AU)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon