Chasing You (Completed)

Chapter 33

Sa Probinsya nga kami nagchristmas vacation. No more Tokyo!

Nag enjoy naman ako sa pagstay ko kanila Lola, Nakilala ko pa ang iba ko pang mga kamag anak. May mga kamag anak rin ako na ka edad ko. Nakita ko rin yung mga second degree ko na pinsan ko.

Kahit papaano ay naranasan ko ulit mamuhay sa probinsya, ang saya pala magdiwang ng pasko dito. Di hamak na mas marami kami dito kaysa sa syudad.

Kakaiba, tahimik dito at malamig pa ang simoy ng hangin. Akala ko ay di ako matutuwa sa pagpunta namin dito pero nagkamali ako.

Tinatahak na muli namin ang daan pauwi sa amin. Sinabihan ko nalang sila Lola na hahanap ako ng oras para bumisita ulit dito sa bakasyon.

Napabuntong hininga ako, matagal tagal na naman tong biyahe.

I texted Lawrenz, I asked him if how's his vacation at Cebu.

"I'm missing you!" pero yan ang nareceive kong message. Abnormal din talaga ang boyfriend ko.Kinakamusta ko siya pero iba naman ang binigay na sagot sa akin.

"Pauwi na kami."

"Ow? Ang bilis naman. Keep safe babe, Ingat kayo sa biyahe."

"Thanks Babe!"

Napatingin ako kay Papa dahil sa biglaan niyang pagtawag sa akin.Mabilis ko namang naibaba ang phone ko saka tumingin sa kanya.

"Sino yang katext mo?" Inayos ko ang aking pagkakaupo.

"Sila Maxine Pa. Kinakamusta ko lang sila, matagal na rin kasi nuong huli kaming nag usap."

Nagkibit balikat si Papa saka muling tumingin sa daan. "Sa bahay mo na sila kamustahin."

"Okay Pa."

Nagchat pa ako kay Lawrenz na tatawagan ko nalang siya once na makarating na ako sa bahay.

"Okay! I love you! Sending you hugs!" napangiti naman ako sa huli niyang mensahe. Tumingin nalang ako sa labas. Malayo layo pa ngang biyahe ito.

After almost 5 hours ay nakarating rin kami sa bahay. It's already 7 in the evening. Kumain na kami kanina sa isang restaurant kaya diretso na ako sa kwarto ko dala yung iba kong gamit.

"Hello babe!" bungad ko sa phone pagkasagot ni Lawrenz.

"Babe, I'm sorry! I'll call you later." at agad namang namatay ang tawag.

What happened?

I texted him if he's just fine, bigla akong nag alala. Based from his voice, he's not okay! Parang hindi siya mapakali or what.

"Yeah. I'll call you later.Medyo busy lang kasi dumating yung iba ko pang pinsan. "

Hindi na ako nagreply at inayos nalang ang aking mga gamit. Weird.

Ganun lang kami araw-araw ni Lawrenz. Text, call or videocall... Ganu'n ang naging takbo ng mga lumipas na araw.

Namimiss ko na siya. Madalang lang din kasi kaming magkausap kasi busy siya. I don't know kung ano ang pinagkakaabalahan niya.

Tonight will be the last day of this year. Another year will arrive soon. Hope it's a good one.

Busy ang mga kasambahay namin sa pagluluto ng mga handa para sa simpleng salu-salo mamayang gabi. Our relatives are invited, so expected na makikita ko ang mga gwapo kong pinsan.

It's already 4 in the afternoon when they finally arrived.

"Hello tita! How are you?" tanong ko sa Mama ni Kuya Cooler. Sila kasi ang unang dumating.