İkizim | Chasity Lily Potter

Aile Kavuşması

Chasity's Pov :

Hastane kanadından çıkamıyordum. Remus ve Sirius çıkacağımı bildiği için Harry'ye pelerin ve haritayı vermeyi yasaklamışlardı. Athy ve Nora çıkıyorlardı. Sirius'un artık bir gözü Draco'nun, bir gözü Athy'nin üstündeydi. Ve benim 3 buket siyah gülüm varrrddıııı aaayyyy. Çok güzeller. Birini Draco almıştı. Siyah bir tül ile sarmalanmış, siyah bir kurdele ile de bağlanmıştı. İçinde bir not vardı. "Bana birşey olana dek asla solmayacaklar. Tıpkı seni seven kalbim gibi." Yaaa yeriw. Ama ben bu kadar romantik değilim. Neyse yapçak bişiy yok.

Sonunda hastane kanadından çıkıyordum. Dışardaki insanları görünce bağırdım. "MEDENİYET! İNSANLIK!" (Karantina bitince mood.) Draco bana gülüyordu. "Bu kadar mı sevmiyorsun orayı?"   "Çok beyaz bir kere, gözlerim acıyor."   Kafasını 'iflah olmazsın' dercesine iki yana salladı. "Bu dünyaya siyahı senin kadar seven kimse gelmeyecek." Gülümsedim. "Biliyorum! Mükemmelim."    

Draco'ya Reggy'yi anlatmıştım. O Nora'yı bulup Noir ile ihtiyaç odasına gelecekti, bende Sirius'u bulup getirecektim. Sonuç olarak hepimiz İhtiyaç odasında oturuyorduk. Söze girdim. "Regulus Arcturus Black'i hepimiz tanıyoruz. Şöyle ki Sirius, Nora bunu biliyor. Regulus, 18 yaşındayken yanlış yaptığının farkına vardı ama çok geçti. O bir ölüm yiyendi artık. Voldemort hortkuluklarından birini yerleştirmek için Kreacher'ı kullanınca iyice sinirlenmişti ve hortkuluğun olduğu mağraya Kreacher ile birlikte gitti. Madalyonu alıp Kreacher'a verdi ve onu yok etmesini emretti. Madalyonu alırken içtiği bir sudan dolayı kısmi felç geçiriyordu zaten. İnferuslar saldırdı." Derin bir nefes aldım. Ne kadar yaşadığını bilsemde zordu. Nora'nın gözünden birkaç damla yaş düştü. Sirius dolu gözlerle bana bakıyordu. "O Kreacher'ı kurtarmayı başardı ama kendisi çıkamadı. O nir kahramandı Sirius. Onu aşağılık bir ölüm yiyen olarak hatırlama..." Sirius ne diyeceğini bilmiyordu. Yüzünü ellerinin arasına alıp sayıklamaya başladı. "Benim yüzümden... benim yüzümden... onu o insanlarla bıraktım... benim hatam..benim..." Sirius Black ağlıyordu. Kardeşine, yaşadıklarına ağlıyordu. "Hikaye burada bitmiyor. Ben Athy'den mektup almıştım ya. O gün Pur bana dedi ki Noir animagusmuş." Sözümü bitirir bitirmez Sirius asasını Noir'e -yani Regulus'a ama köpek halindeyken anladınız işte- doğrulttu. "Bende hastahane kanadındayken dönüşmesini istedim. Sanırım devamını o anlatmalı. Dönüşür müsün?" Birden karşımızda Noir değil Regulus Arcturus Black vardı. Sirius asasını düşürdü. Bir kaç adım sendeledi ve kardeşini kucakladı. "Şimdi bana kurdumun amcam olduğunu mu söylüyorsunuz?!"   "Ee şey evet." Nora sıkıca sarıldı amcasına.

Ben tek bir şey düşünüyordum "Sana Reg Amca mı diyeceğim yoksa Reggy mi?"   "Reg amca yaşlı hissettiriyor, Reggy de olmaz."   "Tamam o zaman Reggy olsun." Reggy gözlerini devirirken 'veletler' diye mırıldandı. Sirius dolu gözlerle Reggy'yi izliyor, arada gerçek mi diye koluna dokunuyordu. "Yeter Sirius! Ne dürtüp duruyorsun?" Hıhladı "Hala eski çirkef Reg'sin, yıllarca kurt olarak takılmak bile seni değiştirmemiş." Gülüşmeler arasında ayağa kalktım. "Evet gençler -ve kendini genç hissedenler- benden bu kadar. Aile kavuşmanızda başarılar dilerim. Gel Drakey." Draco'yu kolundan tutup dışarı çıkardım.

Karagöl'e yakın bir yere oturmuş, sessizce suyu izliyorduk. Kafamı Draco'nun omzuna yaslayıp elini tutmuştum. Burayı seviyorduk, ne de olsa burada tanışmıştık değil mi?  "Tanıştığımız günü hatırlıyor musun?"   "Evet. Ağlıyordun bende kim bu güzel kız deyip yanına gelmiştim." Güldüm. "Nora ve Athy dışında ağladığımı gören tek kişisin. Harry'nin karşısında bile ağlamadım." Ağzı hafifçe aralandı, bana döndü. "Gerçekten mi?" Kafamı salladım. Bana gülümsedi. "O zaman çok şanslı olmalıyım. Chasity Ben Buzlar Kraliçesi Ama Bir Deliyim Potter'ı ağlarken gördüm." Omzuna vurdum. "Dalga geçme! İnsanların güçsüz olduğumu düşünmelerini istemiyorum." Gözlerimin içine baktı. "Güçsüz olduğun için değil, çok uzun süre güçlü kaldığın için ağlarsın." Gözlerimi gözlerine kilitledim. Bakışları dudaklarım ve gözlerim arasında giderken hafifçe sırıttı. Yaklaştı ve izin alırcasına duraksadı. Bu çocuk bu kadar düşünceliyken 7 kitap boyunca Harry nasıl nefret edebildi ki ondan? Gözlerimi kapattım. (Yazar evde sonunda diye bağırıyor.) Dudaklarımda hissettiğim baskı ile dudaklarımı araladım. Yavaşça, incitmek istemezmişçesine öpüyordu beni. Anlını anlıma yasladığında fısıldadım. "Seni seviyorum."   "Sana aşığım."

Karagöldeki öpüşmemizden sonra elim dudaklarımda yatakhaneye girdim. Nora hemen yanıma geldi. "Bişey olmuş. Ne oldu? Yoksa?? Aman Tanrım Chasity! Öpüştünüz mü!" Salak işte. "Ne bağrıyosun kızım bi dur işte anlatcam." Genelde böyle şeyleri türkçe konuşuruz. Her şeyi anlattım. "Merlin! Çok şekersiniz yia." Nora'yı iyice fangirl yapmıştım. Ee bir Chasity olmak kolay değil. Ne diyodum? He. İşte böyle yani. Neyse sabah olsun artık.

Ertesi sabah herkes bana bakıp birşeyler fısıldaşıyordu. Parkinson yanıma geldi. "Sürtüğün teki olduğunu biliyordum ama artık herkes öğrendi."   "Neyden bahsettiğin hakkında hiçbir fikrim yok Parkinson ama sürtüklük yapmaya karar verirsem senden ders almaya başlarım. Ne de olsa profesyönelsin değil mi?" Gry masasından bir 'oooo' yükseldi. Bizim masadakiler gergin bakışlar atıyor, Huff'lar acaba ne olacak diye bekliyor, Claw'lar gerizekalısınız bakışları atıyordu. Parkison bozularak uzadı. Baykuş yanıma gelip Gelecek Postasını bıraktı. Skeeter çıkmış ve benim hakkımda haber yazmış.

Slytherin Prensi ve Slytherin Prensesinin Büyük Aşkı

Malfoyların varisi Draco Malfoy ve Potterların kızı Chasity Potter'ın beraber olduğunu öğrendik. Detaylar sayfa 7'de...

"Amortentia vermiş olmalı, Malfoy bir Potter'a bakmaz." Diyor bir Gryffindoor'lu

"O kız hep sürtüklük yaptı zaten. Önce Jones'la, şimdi Malfoy." Diyor bir Slytherin'li

Devamını okumaya gerek duymadım. Kimseye hiçbir zararım olmamıştı -parkinson ve çetesi hariç- . Şimdi  herkesin düşmanlığı ortaya çıkıyordu. Sinirle elimdeki gazeteyi asasız bir şekilde yaktım. Beni tanıyanlar korkuyla bakıyor, diğerleri neler olacağını merak ediyordu. Herkes korkulu gözlerini bana çevirirken ayağa kalktım. "SORUNU OLAN BENİMLE KONUŞABİLİR! DRACO AMORTENTİA ETKİSİNDE DEĞİL, ANTHONY BENİM KARDEŞİM KAN BAĞINA GEREK DUYULMAYANLARDAN VE EVET DRACO İLE ÇIKIYORUZ. MUTLUYUZ. TAMAM MI?! SORUSU OLAN YANIMA GELEBİLİR. YENİ LANETLERİMİ DENEMEK İÇİN DENEY TAHTASINA İHTİYACIM VARDI ZATEN!" Kafamı Profesörlerin masasına çevirdim. Hepsi şaşırmış bir şekilde bakıyordu. Daha önce kimse benim sinirli halimi görmemişti. Büyük salondaki sessizliği umursamadan çantamı alıp çıktım. Ben çıkarken Harry, Nora, Athy ve Draco da ayaklanmıştı. Astronomi kulesine ilerledim. Kafamı dinlemeye ihtiyacım vardı.

892 Kelime

3. Görevi ayrı bir part olarak yazmak istediğimden kısa oldu. Artık yapçak bişiy yok.

Seviliyosunuz xoxox.

Votelayın bare.