İkizim | Chasity Lily Potter

Başlık olmalıydı ama bulamadım.

Draco'nun yaptıklarını doğru bulmuyordum ama kızgındım işte. Bana söyleyebilirdi, bana danışabilirdi. Bana güvenmesini isterdim. Kırıldım. Ruh gibi geziniyordum, hiçbirşeye tepki vermiyordum. Çabuk sinirleniyor ve güçlerimin kontrolünü kaybediyordum. Beauxbatons 4'lüsünü gördüğümde parmaklarım karıncalandı. Büyü gücüm dışarı çıkmak istiyordu. Görüşümde yeşil benekler gördüğümde derin bir nefes alıp ilerledim. Bana bulaşıp duran sarı, Charlotte olur kendisi. "Şuna bakın, daha güçlerini kontrol edemiyor." "Şuna bakın, daha çenesini nerde kapayacağını bilmiyor!" Benim yerime Slytherin'li bir kız cevapladığında rahatladım. Sakin kalamadığımı farketmişti. Yanımdan geçerken fısıldadı. "Sakinleşebileceğin bir yere git Potter, biz burayı hallederiz. Ne kadar seni onları yakarken görmek istesemde şimdi değil. Git." Kafamı salladım. Çantamı alıp içindeki asamı bana attı. "Şunu da kullan arada. Black'e veririm çantanı." Asamı cübbemin cebine yerleştirdikten sonra Zümrüt Koy'a doğru ilerledim. Su kabarcıklandığında sudan çıkan birini gördüm. "Aria?" "Ben Anthonio. Beni Prenses Aria gönderdi. Kendisi hasta ve yanınıza gelemiyor." "Ne? Aria! Bende geleceğim! Onu görmeliyim." "Size yardımcı olmak isterdim fakat götüremem sizi. Caelum Yosunu'nu bulmalıyız ve yanlızca denizaltı büyücüsünde var." "Bana onu bulabilir misin Anthonio? Yarın bu saatte burada olacağım. Bir kaç araştırma yaparım ve sen de bana yosunu getir tamam mı?" Anthonio kafasını sallayıp gözden kayboldu.

Bakanlık koridorları arasında koşuyordum. "SAB! Ben yarın gelemeyeceğim. Önemli birşey olursa bana dosyada belirt. Ben gitmeliyim. Görüşürüz!" Telaşıma güldü. Hogwarts kütüphanesine cisimlendim. Denizkızları ile ilgili kitapların olduğu yeri buldum. Denizkızları ve Hastalıkları. İşte!

Denizkızları için çoğu ölümcül ve zararlı hastalıklar kara büyücülerinin rahatça bir asa hareketi ile geçirebileceği hastalıklardır. Bir denizkızına yardım etmek, onun size hayatı boyunca minnet duymasını sağlar. Çoğu büyücü sırf kendilerine minnet duyulsun diye denizkızlarına yardım ederler ve bunu farkeden denizkızları, minnet değil nefret duyarlar. Bu nefret lanetlidir.

Bir kaç satır daha okuduktan sonra hastalıkları ve iyi gelen büyüleri inceledim. Sabaha karşı uyuya kalmış olmalıyım ki ancak 1'de uyanabildim. 2 saat sonra Anthonio ile buluşacaktık. Öğlen Yemeğine indiğimde 8'li Slytherin masasındaydı. Ağzıma bir kaç birşey atıp "Bu gün bir işim var. Okulda olmayacağım." Herkes gözlerini bana çevirdi. "Yine baskına mı gideceksin Chas?" Harry'ye kafamı hayır anlamında iki yana salladım. "Başka bir iş. Gelince anlatırım." Hızlıca ayağa kalkıp kapıya yöneldim. Hermione arkamdan seslendi. "Belaya bulaşma!" Güldüm. "Ben belaya bulaşmıyorum Herm! Bela bana bulaşıyor!"

Anthonio'yu beklerken siyah bikinilerimi giymiştim.

Yazar annesine yalvarıyor ona yeni alsın diye ama neredeyse aynısından 5 tane daha olduğundan anne no dedi. Neys dvam.

Anthonio sudan çıkıp bana bir yosunu uzattı. "Tadı çok kötü mü?" "Bilmiyorum ama öğrendiğim kadarı ile acı çekmeyeceksin, sadece... farklı hissedeceksin." Kafamı sallayıp ağzıma attım. Çok da kötü değildi. Bacaklarımın birleşip uzadığını hissettim. "Anthonio neler oluyor?!" Kafamı bacaklarıma çevirdiğimde bir çift bacak yerine bir adet çok güzel siyah bir kuruk gördüm. Pullarının ucu yeşil ile gölgelendirilmişti. Çok...çok güzeldi.

Denizaltındaki her yer italik.

"Etkisi ne kadar sürüyor Anthonio?" "12 saat." Onayladım. Aria'nın bir prenses olduğunu biliyordum ama bir saray'ya gireceğimizi düşünmemiştim. Girişteki muhafızlar bana dik dik bakıyordu. "O benimle." Anthonio hızlı yüzerken peşine takıldım. Aria bitkin düşmüş, bir yatakta yatıyordu. Ellerimi ağzıma götürdüm. "Yüce Merlin! Aria!" Hızlıca yanına koştum aman yüzdüm. Elini tuttum. Yanda bir doktor vardı. "Neyi var?" "Poena Hastalığına yakalandı. İyileşebilir mi bilmiyoruz." Poena latince acı ve ceza demek. İyileştirme büyüsü iste Munus Donum Donatio adlı, ceza kelimesinin tersi olan ödül anlamına gelen 3 kelime. Elimi Aria'ya doğrulttum. Anthonio mızrağını kaldırdı. "Ne yapıyorsun?!" Mızarığını duvara sapladım. "Kes sesini. Onu iyileştireceğim." Bir kaç saniye doktorla gözgöze geldim. Kafası ile onayladı. "Munus Donum Donatio!" Odayı büyük bir ışık kapladı. Burnumdan suya karşan bir sıcaklık hissettim. Aria'nın yüzüne renk gelmişti. Elimi burnuma götürdüm. Aria telaşla bana baktı. "Sorun yok be-" ve o tanıdık boşluk hissi.