İkizim | Chasity Lily Potter

Başlık Bulamadım Vol2

1 hafta içerisinde iyleşmiştim ama çıkamıyordum. "Offf Poppy ne olur çıkayım turp gibiyim ya hadi noluuuurrr" düşünürcesine bana baktı. "İyi tamam. Ama akşam geri burada olacaksın tamam mı?" Kafamı sallayıp ayağa kalktım. Karnımda küçük bir ağrı hissetsem de sesimi çıkarmadım. Yüzümde kocaman bir gülümseme koridorlarda geziyordum. Tanıdıklarıma selam verdim. "Chas!" Nora koşarak üstüme atladı. Yerlerde yuvarlanarak kahkaha atıyorduk. Kolunun karnıma gelmesi ile küçük bir inleme kaçtı dudaklarımdan. "Ah!" "İyi misin?" "Evet, evet iyiyim." "Farkettin mi İty, tam 3 aydır yoksun ve yüzüme bile bakmadın." Athy'ye de sıkıca sarıldım. "Ben de seni özledim Athy." Nora ve Athy'den kurtulunca derslere girmeye karar verdim. Şimdi Minnie'nin dersi var.

Kapıyı çaldım. "Buyrun?" "IM BACK BİT- ÖHÖM My Friends yani." Minnie bana öldürücü bakışlar atmıyordu, aksine şefkatle bakıyordu. Altın Üçlü kalkıp koşarak bana sarıldılar. "Aslında derse girmeyecektim ama dedim ki neden olmasın. Konu ne?" "Animaguslar." Ellerimi çırptım. "En sevdiğim konu! Dönüştünüz mü Profesör?" "Daha değil, tanımını yapmadım." "Ben yapabilir miyiimm?" Gülüp kafasını salladı. "Animaguslar bir tür biçim değiştirenlerdir. Tıpkı Metamorphaguslar, Maledictuslar ve Kurt Adamlar gibi. Animaguslar istedikleri zaman patronusları olan hayvanların görünümüne dönüşürler. Çoğu animagus doğuştandır fakat bazıları sonradan, çok zor aşamalardan geçerek animagus olabilirler. Bakanlık yasadışı animagus olmanın cezasını kesin bir dille ömrünün sonuna kadar Azkaban olarak belirtmiştir ama olası mahkemeler ve neden olunduğu önemli faktörler arasındadır. Vaftiz Babam Sirius Black, Peter Pettigrew ve ba- James Potter 5. Yıllarında kurtadam Remus Lupin'e dolunaylarda yardım edebilmek için animagus'a dönüşmüşlerdir. Muhabir Rita Skeeter daha rahat bilgi alabilmek için yasadışı bir animagus olmuştur ve animagusu böcektir. Profesör McGonagall ise Hogwarts'tan mezun olduktan sonra kendi biçim değiştirme öğretmeninin yardımı ile, bakanlık gözetimimde animagus olmuştur ve animagusu gri bir kedidir." McGonagall ve sınıf bu kadar şey bilmeme şaşırmış gibiydi. Bir öğrenci elini kaldırdı. McGonagal söz verdi. "Peki Potter'ın bahsettiği diğer biçim değiştirenler ne?" "Öncelikle Metalar istedikleri gibi biçim değiştirebilirler, çok özlü iksir kullanmadan herhangi birinin kılığına bile girebilirler. Bazen duygu durumlarına göre saç renkleri değişebilir. Maledictuslar bir kan lanetidir. Maledictuslar doğuştan belirli bir hayvana tıpkı animaguslar gibi dönüşebilirken belirli bir yaştan sonra hayatlarını o hayvan olarak devam ediyorlar. Tedavisi yoktu ama Severus Snape ile birlikte bulduk. Sonradan Maledictus olunamaz. Diğeride kurtadamlar zaten. Çok yanlış anlaşılıyorlar, Greyback ve sürüsü canavar diye her kurtadama öyle davranıyorlar. Herneyse, benim Profesör Snape'e uğramam gerekiyor. İyi günler."

İksir dersliğinin kapısını çaldım. "Buyrun?" "Süpriz!" Snape gözlerini devirdi. Yan yana oturan Daisy ve Jack -sanırım ondan hoşlanıyor- bana kocaman bir gülümsüyordu. "Derse katılmayacağınızı zannediyordum Bayan Potter." "Katılmayacağım Profesör sadece sizden yaram için iksiri isteyecektim. Son doz." Kafasını sallayıp bir şişe damlattı. "Bir damla unicorn göz yaşı damlatmalısınız o da ksks dersliğinde." Of. Marie cadısını görmesem hatırım kalırdı zaten. Kimin dersi ki şimdi. Lillian'ın. Güzel.

Kapıyı çaldım. "Gir." Beni görünce sırıttı. "Bakıyorum ayaklanmışsınız." "Evet. Unicorn göz yaşı almaya geldim." "Dersteyim." "Yaram için almam gerekiyor ama sizi yormayacağım." Elimi kaldırıp elime gelmesini bekledim. Gelince iksir şişesinin içine damlatıp 3 dakika kadar bekledim. Karnımı açıp döktüğümde dişlerimi sıktım. Derin bir nefes alıp ayağa kalktım. "Göz yaşı için sağolun."

Hastahane kanadındaki yatağıma resmen kendimi fırlattım. Yanımdaki Draco halime güldü. "Ne gülüyosun ya! Yoruldum!" Dudaklarımı büzünce gözleri dudaklarıma takıldı. "Chas...ben gerçekten üzgünüm. Seni bulmayı denedim gerçekten ama fidellius vardı ve-" sözleri dudaklarımla kesildi. "Biliyorum. Oraya beni götürdüklerinde kimsenin beni kurtaramayacağını, çıkmanın tek yolunun kendi başıma çabalamak olduğunu biliyordum. 3 ay boyunca 26 defa kaçmaya çalıştım. 27.si başarılı oldu." Yatağa yatıp kenara kaydım. "Bugün benimle kalır mısın?" Kafasını sallayıp yanıma yattı. Ben sağ elinin parmaklarıyla oynarken o saçımla oynadı. Gözlerim kapanırken sevdiğim adamın kalp atışları bana huzur veriyordu.