Royal Trilogy 1: Royal in Disguise

Chapter 30

CHAPTER 30

Nagising ako na may dextrose na nakakabit sa akin. Where am I?

Nasa hospital wing ako?

"Sweetie." nilingon ko ang nagsalita at nakahawak sa kamay ko si mom at lulumuluha.

"Mom." nahawa ako sa pag iyak niya

"Anong nararamdaman mo ngayon? May masakit pa ba sa'yo?" hinaplos niya ang pisngi ko at pinunasan ang luna.

"Mom. Where's my brother?" natigilan siya sa tanong ko.

"Raver? He's sleeping sweetie." sabi niya sa'kin.

"You know who I mean mom. Where is kuya Primoz?" umiyak siya sa akin at nakita ko ang pag silay ng ngiti sa kanyang labi.

"You remember him. Naaalala mo na ang lahat!" niyakap niya muna ako at hinalikan sa pisnge bago lumabas ng pinto.

How long did I sleep? Tiningnan ko ang kamay ko at may mga pasa at sugat akong nakuha dahil sa pagkakatali sa akin ng kadena

Ilang saglit ay bumukas ang pinto at iniluwa nito si Henderson.

"What are you doing here?" tanong ko sa kanya babangon na sana ako pero pinigilan niya ako.

He saved me from Helffrich. Zeke's father.

"I'm Prince Primoz Henderson Royale." 

Bumangon ako sa pagkabigla. Is he real? Hinawakan ko siya sa pisngi at sinampal.

"Aray! Why did you do that Messina?!" naka hawak siya pisngi at masamang tumingin sa akin.

He's real!

"All this time. All this time you are right beside me. Prinoprotektahan mo ako. I recognize your smell pero hindi  ko alam yung gusto kong alalahanin." umiiyak ako habang sinasabi ko sa kanya iyon.

"I don't mean to hide it from you, but it's for the best."

"Kuya Primoz." humagulhol ako sa kanya at yumakap.

"Na-miss ko ang pagtawag mo sa akin niyan. It's been a long time." hinaplos haplos niya ang likod ko.

"I'm sorry. I'm sorry for not remembering that you are my brother. Sorry kung hindi agad kita naalala ng mas maaga."

"It's okay Messina, wag kang umiyak. Kagigising mo lang." kumalas siya sa yakap at pinahiran ang luha ko. Maging siya ay naluluha na rin.

"But. Hindi kita naalala sa loob ng siyam na taon. I want to know you now! Bakit hindi ka man lang nagpakilala sa'kin!?"

Bumukas ang pinto at pumasok si mim at dad. Umiiyak si mom habang nakayakap kay dad, si dad naman ay inaabutan siya ng tissue.

"Para sa kalusugan mo iyon young lady." lumapit si dad sa amin.

"After kang mabangga ng kotse ay naubusan ka na agad ng dugo. Buti at naabutan tayo ni mom at dad." tumigil siya para huminga ng malalim