15| yoksa o mu?

5.5K 180 16
                                    

Kendimi yatağa attım.
Tek hatırladığım şey o kızın bana söyledikleriydi.Neden Yağız'ın özelliklerini saymıştı.Belki de ben kuruntu yapıyordum ama ya o kız ölmediyse....
Yanımda duran düğmeye basıp hemşirelerden birini çağırdım.

"Efendim Filiz. Dedi

"Yağızı aramak istiyorum.Telefon bul bana.Dedim ve sinirli gözlerle ona baktım.

"Filiz iyi değilsin otur lütfen. Dedi.Sinirlenip onu duvara yasladım ve dirseğimle bastırdım.

"Bana telefon bul.Yoksa senin için iyi olmaz

"Tamam bırak beni getiricem. Dedi ve gitti

YAĞIZ'DAN DEVAM;

Bugün Filiz'in yanında olamamıştım. Ah aptal kafam ah.Sevdiğim kadının acı çekeceğini bile bile onu yalnız bıraktım.
Belki canı çok yanmamıştır diye düşündüm ama beni bu halde görmesi onun daha çok canını yakardı.
Babam iflas ettiğimizi söyleyince birkaç parça kıyafet alıp evden çıktım.Altımda sadece arabam kalmıştı biraz da param...

Filiz'i bu halde görmeye gidemezdim.En iyisi hep kızları onun yanına göndermekti.
Eşyalarımı alıp İzmir'e doğru yola çıktım.
Orada arkadaşım Ali vardı.Yıllarca birbirimize hep destek olduk.Demekki zamanı gelmişti İzmir'e gidiyordum.
Hemen arabaya atladım ve yola koyuldum.

Her şeyi,herkesi,her yeri geride bırakıp gidiyordum.Hatta Filiz'i bile.
Acaba 5 ay sonra benim uzaklara gittiğimi öğrenince tepkisi ne olacaktı?Çünkü ben ona bir söz vermiştim;hep yanındayım dedim ama daha ilk günden onun yanında olamadım.
Kendimden iğreniyorum.Bu hale nasıl geldim?
Nasıl bir insanım lan ben?

FİLİZ'DEN DEVAM;

Hemşire telefonu getirince Yağız'ın numarasını tuşladım ve büyük bir mutlulukla bekledim...
-aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz...
Evet telefonu kapalıydı.Hemşire yanıma gelip telefonu isteyince onu kendimden uzaklaştırdım ve tekrar denedim.
-aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz...
Sinirden ne yapacağımı şaşırmış bir şekilde kalakalmıştım.
Telefonu ani bir hareketle odanın en köşesine atıp parçaladım.
Sonra yatağımdaki çarşafı çekip attım.Odaya 2 tane hemşire girdi ve sakinleştirici yaptı.

"Ben Yağız'ı istiyorum. Diyebildim sadece beni kimse anlamamıştı.

Hemşireler odadan çıkınca kapı tekrar açıldı ve içeriye o kız girdi Eslem.
Gelip yanıma oturdu ve elimi tuttu.Sanırım deminki bağırmamdan korkmuştu.Ona soracağım çok soru vardı.En önemlisinden başladım.

"Neden burdasın Eslem. Dedim ve gözleri doldu.

"Aslında ben deli veya psikolojik sorunları olan biri değilim.Beni buraya zorla kapattılar.Bundan 2 sene önce yani ben 17 yaşındayken kaçırıldım.Daha sonra benimle başa çıkamadılar ve deli taklidi yapıp hastaneye girmemi istediler yani ben bir deli değilim ve ailem benim öldüğümü sanıyor.

Bir süre kendime gelemedim.Çünkü Yağız bana kardeşi Eslem'in kaçırılıp öldürüldüğünü söylemişti ve kardeşi bu yaşlardaydı.
Belkide bu kız Yağız'ın kardeşiydi Allahım ben nereye düştüm böyle.

"Eslem seninle açık konuşmam lazım.Sen annen ve babanın isimlerini hatırlıyor musun?

"Evet. Annem Yelda Karahan,babam Hakan Karahan ve abim Yağız Karahan.

"İşte sensin biliyordum. Dedim sevinçten zıplayarak.

"Filiz ne oldu anlat

"Ben Filiz Karahan. Yağız Karahan'ın eşiyim. Tanıştığıma memnun oldum görümcem...

"Nasıl yani sen abimle evli misin?

"Evet tatlım.

YAĞIZ'DAN DEVAM;

Yol kenarında durdum.İnip biraz hava aldım.
Hiç olmayacak yerlerde gezmeyi seven biriydim o yüzden buralar bana vız gelir tırıs gider...Ama bundan 5 ay sonra ne olacaktı? O hastaneden çıkınca beni görme umuduyla eve gelecekti ve evi bomboş görecekti.Sonra ne olacaktı? Hayattan bir darbe daha yiyecekti...

Keşke bu kadar sorumsuz olmasaydım keşke daha iyi bir baba,daha iyi bir koca,daha iyi bir abi ve daha iyi bir evlat olsaydım.Ama olamadım.Her şeyi bombok ettim.
Yol kenarında uyumayı tercih ettim ve arabayı çekip uyudum.

FİLİZ'DEN DEVAM;

Eslem'e her şeyi teker teker anlattım.Kız haklı olarak şok olmuştu.
Onun burdan çıkması gerekiyordu ama nasıl?
Yağız'ı aramam lazımdı.Aynı hemşireyi çağırıp telefonu istedim ve Eslem'i kapıya gözetmen olarak koydum.Hemen tuşladım numarayı.
-çalıyor...çalıyor...çalıyor
Sevinçten uçmak üzereydim.Telefonu kapalı değildi belki açardı diye düşündüm.

"Alo kimsiniz. Dedi

"Yağız aşkım ben Filiz. Dedim ve ses kesildi

"Yağız konuşsana bir şey söylesene. Dedim ağlamaklı sesimle

"Filiz ben...ben...seni çok sevdim özür dilerim.

"Sana noldu sesin çok kötü

"Filiz özür dilerim beni unutma. Dedi ağlamaya başladım.

"Yağız kardeşin Eslem yanımda şu an. Dedim

"Filiz o öldü sen kafayı yedin ilaçlarını veriyorlar mı. Diyince telefonu kapattım.

YAĞIZ'DAN DEVAM;

Filiz'e bunları nasıl söylemiştim ben?
Ben bu hayattaki en şerefsiz kişiyim...Sevdiğim kadına bunları nasıl söylemiştim.
Dünyanın en aptal insanısın Yağız Karahan...

Yola devam etmeye başladım yaklaşık 1-2 saatim kalmıştı.
Yorulmuştum.Herkesten,her şeyden...Ali'nin yanına gittiğimde ona yük olmamak için oradaki evimde kalacaktım.Küçücük kutu gibi bir evim vardı.
Ama ev bana bile zor yetiyordu o yüzden daha büyük bir yere yerleşmek için Ali'nin yanında işe girecektim.Ona bu şekilde yük olamazdım.

FİLİZ'DEN DEVAM;

Hemşire telefonu alıp gitti.Eslem'i de odasına götürdü.
Yine yalnız kalmıştım.Bu sefer Yağız yoktu ve bir daha da olmayacaktı.
Beni deli yerine koymuştu.Gerçekleri duymak istemiyordu.
Benim ne yapıp edip buradan kaçmam lazım.
Ama bunu kimle yapacaktım?Kimseyle.Bu işte kimse bana yardım etmezdi.Aklıma Eslem geldi.Zaten kız buraya ait değildi,akıllı,mantıklı bir kızdı.2 sene bunu kimse anlamamıştı asıl şaşırdığım buydu.
Evet o bana yardım edebilirdi.Koridora çıktım ve Eslem'in odasına doğru yürüdüm.

Evet arkadaşlar yeni bölüm geldi🌸Akşama doğru yeni bir bölüm daha atıcam🌙(paylaş-yorum-vote) yaparsanız beni çok mutlu edersiniz :)

KÖTÜ GÜNÜN FİLİZ'İ  (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin