KÖTÜ GÜNÜN FİLİZ'İ (TAMAMLANDI)

25| davetsiz misafir

FİLİZ'DEN DEVAM;

Uyandığımda saat 18.00'a geliyordu. Kalkıp üzerimi değiştirdim
•siyah kısa şort
•Yağız'ın basket tişörtlerinden
•siyah parmak arası terliklerim
Üstüme giyebileceğim şeyler nedenini bilmediğim bir şekilde azalıyordu. Sanki karnım şişiyordu ama bu kadar fazla yemek yiyen biri değildim. Aşağı inmek için kapıyı açtığımda gelen sesleri duyup odadan çıkmamaya karar verdim. Sesler kesildiğinde telefonumu cebime koyup ağır adımlarla merdivenlerden indim.

Yağız'ın karşımda ağlayarak durmasına anlam verememiştim. Çünkü o kolay kolay ağlayan biri değildi. Yanına gidip oturdum ve beni sımsıkı sarmaladı. Cidden ne olduğunu anlayamamıştım. O ağlarken sinirli olabileceği için soru sormaya korkuyordum ama sordum;

"Yağız iyi misin? Dedim ve gözlerini silip bana doğru döndü.

"Filiz odaya çıkalım anlatıcam gel. Diyince birlikte odaya çıktık.

YAĞIZ'DAN DEVAM;

Son zamanlarda aklıma takılan tek bir soru vardı. Kardeşim Eslem yaşıyor olabilirdi. Bunu Filiz'e nasıl açıklarım bilmiyordum ama o Eslem'i tanımıyordu. Hayatında hiç görmediği birini ona nasıl anlatabilirdim bilmiyordum.
Yatağa oturttum onu ve kendimde yanına oturdum. Anlatmaya başladım.

"Bak Filiz benim kardeşim Eslem'i tanımıyorsun ama o-. Diyemeden lafımı kesti.

"Yağız ben o kızı tanıyorum. Eslem benim kaldığım akıl hastanesinde yatıyor hatta benim üst katımda odası var. Biz birlikte konuştuk. Seni,anneni,babanı herkesi hatırlıyor hatta sizin birlikte fotoğrafınızı bana gösterdi yemin ederim bana inanmalısın lütfen.

Hayatımın şokunu yaşadığım o dakikalarda ne yapacağımı şaşırdım. Her şey şaka gibi geliyordu. Karım ve kardeşim akıl hastanesinde karşılaşıyorlar ve ben kız kardeşimin öldüğünü düşünüyordum. Onu bir şekilde o lanet yerden kurtarmam lazımdı. Ama annemlere söylersem bana inanmazlardı. 2 yıl boyunca kızının öldüğünü zanneden anneme bunu söyleyemezdim.

"Filiz anlattıklarından emin misin? Dedim

"Ya sana yemin ederim. Hatta Eslem'i kaçırmışlar sonra onunla baş edemedikleri için zorla akıl hastası taklidi yapıp bunu hastaneye kapatmışlar. Bana kendi anlattı.

"Tamam onu ordan çıkarıcaz. Dedim evet kafama koymuştum kardeşimi oradan çıkarmam lazımdı.

FİLİZ'DEN DEVAM;

Her şeyi Yağız'a anlattıktan sonra Yelda annemin ve Hakan babamın yanına gittik. Onlarda morali bozuk bir şekilde bizi bekliyorlardı. Merdivenlerden inerken yine başım dönmeye başladı ve basamaklardan birine oturdum. Biraz gözlerimi kapatıp geçmesini bekledim.

"İyi misin hayatım? Dedi

"İyiyim İyiyim hadi inelim. Dedim

Salona girdiğimizde Yelda anne ve Hakan baba sanki benim gelmemi bekliyorlarmış gibi ağlamaya başladılar. Yelda annemin yanına gidip onun moralini düzeltmeye çalıştım. Ortamda sessizlik olduğunda hemen konuya atıldım. Kekeleyerek konuşmam dışında bir sorun yoktu aslında...

"Ben nerden başlasam bilemiyorum ama bir yerden başlamam lazım. Diye lafa girdim

"Hadi Filiz anlat bize. Dedi Yelda anne.

"Ben hastanedeyken ilk haftalar çok zor geçtiği için yanıma Eslem geldi ama ben onu tanımıyordum ilk başta. Daha sonra ara ara odama gelmeye başladı ve tanıştık. Birgün Eslem'in odasına girdiğimde elinde Yağızla olan bir fotoğrafı vardı ve hepinizi hatırlıyor.