KÖTÜ GÜNÜN FİLİZ'İ (TAMAMLANDI)

59| uykular haram oldu

selamlar herkese🌸bu bölüm finalden önceki son bölüm :( Ama üzülmeyin
Multi Medyadaki şarkıyı aşağıda açın

Milan Karahan, doğalı 4 gün olmuştu ama bu 4 gün onlara ızdırap gibi geçmişti. Çünkü minik kız onları uyutmuyordu hatta direk yatağa bile sokmuyordu. Ama Umut öyle miydi? Tabiki hayır o mışıl mışıl uyuyordu odasında. Güzel bir uyku çekiyordu "ya anne!" diye seslendi odasından küçük çocuk. Kardeşinin ağlama sesinden rahatsız olmuştu "ya anne!" tekrar seslenmişti ama onu duyan yoktu. En sonunda kendi odasından çıkıp annesiyle babasının odasına girdi ve onların orda olmadığını gördü.

Kardeşi ağlıyordu ve abisi olarak beşiğe doğru yöneldi "uyuyamıyorum" diye söylendi sanki kardeşi onu anlayacakmış gibi..."bekle burda" dedi ve gitti. Küçüklükten kalma sesli kitabı vardı ve düğmeye basınca ninni söylüyordu, masal okuyordu. Umut,eline kitabı aldı ve ninni söylemesi için düğmeye bastı. Milan'ın sesi soluğu çıkmayınca kocaman yatağa yattı ve yorgun bedeni daha fazla dayanamayıp gözleri kapadı. Kendini kaldığı yerden uykuya verdi

Yağız ve Filiz çifti ise salonda uyuyakalmıştı. Günlerdir o kadar yorulmuşlardı ki hiç ama hiç uykusuzluğa dayanamadılar ve direk uyudular. Tabi şu an saat 13.00 civarındaydı ama öğlen uykusu dozunda değil resmen kış uykusu gibi bir uyku moduna geçmişlerdi. Evde olanlar kafasını yastığa koyar koymaz uyumuştu "ayy" başını tutarak uyandı Yağız. Uykusuzluktan başına ağrılar giriyordu. Karısını dürtüp kalkmasını sağladı "noldu ya" mızmızlanarak uyandı genç kadın "lan bizim çocukların sesi çıkmıyor bir şey olmuş olmasın" diyince ikiside birbirine bakıp ultra hızlı bir şekilde yukarı koştular. İkiside farklı odalara girdi ve aynı anda "burda yoklar" dediler. Filiz,ağlamaya başlamıştı bile "yatak odasına girelim" diyip girdiler. Her iki çocuğunu uyurken gördüler ve Filiz'in kolları ve bacakları çökmüş vaziyetteydi

yağız: tamam sakin ol,bak burda çocuklarımız
Abilik yapmış ona biz yokken gördün mü?

Filiz,ağlayarak devam etti

filiz: biz onlarla ilgilenemedik Yağız. Biz nasıl anne baba olduk böyle? Onların başına bir şey gelseydi nolurdu? Yaşayamazdım ben.

Hem üzgün hemde sinirliydi genç kadın. Ölüp ölüp dirilmişti onlara bir şey oldu diye

yağız: tamam gel Milan'ıda alıp bahçeye çıkalım. Sende hava al biraz,hem Umut'ta uyumuş olur. Oda çok yoruldu son zamanlarda

filiz: tamam gel alalım. Sende Umut'u al onu odasına götürürsün. Uyumuş oğlum.

İkiside çocuklarını kucağına aldı. Yağız,oğlunu odasına götürüp yatırdı. Filiz ise kızını kolları ile sarmalayıp bahçeye çıktı "geldim aşkım" diyerek bahçedeki salıncağa oturdu Yağız. "Korkuttun bizi annem" diyip kızının yanağına minik bir öpücük bıraktı. Hava hafif estiği için ince battaniyesini örttüler "çocuk ağlamaktan katılmış Yağız katılmış" diyip ağlamasına devam etti "ağlama artık bak uyandık" dedi ama gerçekten kızları çok ağlamıştı "ben iyi bir anne olamam ki" dedi "Umut'a nasıl baktık?" dedi Yağız. Karısı ise cevap veremedi.

filiz: hadi kalkalım Milan üşümesin. Benim kollarım ağrıdı sen alır mısın? Yemek yapmaya başlamam lazım artık. Bari çocuklarım doysun

yağız: ver bana. Napıcaksın yemeğe. Yorulma istersen bugünlük dışardan sipariş veririz.

filiz: gerek yok canım. Ben yapa-

Derken telefonu çalmıştı genç adamın. Gidip telefonu açtı ve annesiyle konuştu

📞alo oğlum nasılsınız? Filiz nasıl? Torunlarım nasıl? Size sorun çıkarıyorlar mı?