Ndonjëherë zgjedhja e vetme për mbrojtjen e një vajze çapkëne , mbetet një kriminel. Një kriminel , i cili është armiku nga se përpiqesh të mbrosh vajzën. A mundet ai vallë ta mbrojë atë nga vetja? A do mundet ai kriminel në rolin e mbrojtësit ta m...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
''Pst! Krist.Ke fjetur?''Pyeti ajo pas nje qetesie.
''Vetem 5 minuta kane kaluar Davine, s'besoj se ze njeri gjumi aq shpejt!''Ia tkehu ai.
''E po nuk e di. Nejse ca na thua?''
''Si cfare te them?''U kthye ai perballe saj.''Fli gjum Davine!''Mori perseri pozicionin e meparshem.
''Injorant!''U kthye ajo nga ana tjeter, pastaj nga tjetra, pastaj nga tjetra, tjetra, e tjetra.
''Mjaft!''I bertiti ai kur nuk po duronte dot me ato levizjet e saj. Nxorri gjuhen , e pse ai nuk e pa dhe shtremboi fytyren.
***
''Savine?''E pyeta Samueli.
''Po.''U pergjigj ajo.
''Nuk e di perse nuk me flihet!''Buzeqeshen te dy.''Ndoshta eshte prania jote.''Tha ai, duke zhdukur ate buzeqeshjen e saj.
''Cfare? Nuk ndihesh rehat?''E pyeti ajo duke ulur syte e trishtuar. Ndjeu doren e tij ta perkedhelte lehte ne faqe, mbylli syte .
''Jo. Une ndihem rehat, por nuk duroj dot qe kaq afer sa te kam , te kam edhe larg.''Tha ai. Savina hapi syte dhe po shikonte ate. Ate fytyren e tij te bukur qe ndrucohej vetem nga nje fener i vogel ne tende. Syte qe dukeshin sikur kishin nje shkelqim rrezellites. Levizi koken dhe e vendosi ne kraharorin e tij. Ndjeu duart e tij te medha ta shtrengonin sikur donin t'i thoshte se ishte e sigurte, te mos largohej. Por ja qe ndonjehere duhet, ose ashtu mendon se eshte zgjidhja e vetme. Te ishte zgjidhje do te ishim larguar te gjithe. Sado largohesh , dhimbja qendron. Te shoqeron. Ndoshta ashtu do te ndodhte me Savinen, kur ajo te merrte vesh per motren e saj mbas disa kohesh. E dinte qe nuk do ia falte kurre atij, prandaj donte te ishte i sigurte qe ajo ndiente per te po aq sa ai. Po a nuk eshte ironike? C'do te ndodhte po te mos e kishte dashuruar valle? Ndoshta do ta vriste ndergjegjja kur ta shikonte teksa vuante per gabimet e te atit, nderkohe qe ishte e pafajshme. Po Davina a nuk ishte po aq sa jo? Sigurisht qe ate e vriste ndergjegja per Davienen qe tani, por thjesht shpresonte qe ndoshta Kristiani do te hiqte dore, shpresonte. Por ndoshta gabohej. Te ndjesh dhe ta pranosh ate qe ndjen jane shume larg, e sidomos nga nje person egoist.
Uli koken dhe mori fryme thelle duke mbushur mushkerite me ate parfumin e saj. Te pakten te shijonte te sotmen. Te kishte disa momente , disa kujtime, nese asgje nuk shkonte sipas planit. Por nga ta dinte ai qe pikerisht ato kujtime te vrasin me shume, nuk ta mbushin boshllekun, perkundrazi hapin me shume plage.
''Miremgjesi!''I tha ai kur tashme mengjesi kishte ardhur dhe shikonte ate teksa hapi syte, qe e kishte akoma ne krahet e tij.
''Miremgjesi.''U ngrit e turperuar.
''Eja dalim zgjojme ata, pasi te hame mengjes do kthehemi.''Tha ai dhe doli i pari.''Cudi!''Tha kur pa oren.
