Ndonjëherë zgjedhja e vetme për mbrojtjen e një vajze çapkëne , mbetet një kriminel. Një kriminel , i cili është armiku nga se përpiqesh të mbrosh vajzën. A mundet ai vallë ta mbrojë atë nga vetja? A do mundet ai kriminel në rolin e mbrojtësit ta m...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Zbriten poshte dhe pane vajzat qe po i prisnin ne makine.
''Edhe une nuk vonohem kaq shume!''Tha Davina kur ata hyne ne makine.
Nisen makinen dhe u nisen drejt tregut. Sigurisht ajo qetesi qe ishte kur u kthyen, fatkeqesisht i kishte lene.
''Arritem.''E lajmeroi Kristiani kur ajo nuk po pushonte se folur dhe nje zot e dinte se cfare po fliste.
''Ne rregull!Gati per rroba!''Tha e lumtur.''Do hyjme ketu.''Tha ajo kur pa nje dyqan stermadh. Sapo hyri mbushi duart me rroba dhe i futi te gjitha ne dhomen e provave. Edhe Savina beri te njejten gje, ndersa djemte u ulen ne kolltuke.
Degjuan takat te kercisinin dhe prej aty doli Savina, e veshur me nje fustan te gjate. Po shikohej ne pasqyren aty jashte dhe rrotullohej sa andej-kendej.
''Mua me pelqen.''Tha Samueli, duke e bere ate te kthente koken dhe te buzeqeshte e lumtur.
''Ufff!''Shfryu Kristiani dhe nxorri telefonin e tij.''Kujt ia merrte mendja qe une do te isha ketu dhe aq me pak per te bere pazare me nje femer.''Tha ai duke ndezur telefonin e tij.
''Kurre mos thuaj kurre.''Qeshi Samueli.
''Si dukem?''Tha Davina e cila doli pak caste pasi hyri Savina, e veshur gjithashtu me nje fustan por qe vetem Samueli ngriti koken, ndersa Kristiani e mbante ne telefon.
''Bukur!''I tha Samueli.
''Faleminderit Sam!''I tha ajo dhe u kthye. Sapo u kthye, ne ate moment Kristiani ngriti koken dhe e pa. Perfekte. Nuk e dinte nese e bente fustani apo ashtu ishte.
Kushedi sa here kishin hyre dhe kishin dale vajzat nga dhomat e provave dhe djemte qe vinin verdalle.
''Me ne fund!''Tha Samueli kur Savina i lajmeroi qe do te largoheshin.
Bene pagesen dhe ia dhane djemve cantat.
''Jo ne shtepi.''Tha Davina pa i hequr syte nga telefoni, e cila ishte ulur ne ndenjesen mbrapa.
''Tallesh!''U hodh Samueli.
''Ju vete nuk me zgjuat per mengjes. Tani do te shkojme ne nje restorant.''Tha ajo qete.
''Nuk mund te hame ne shtepi Dav?''Pyeti Savina.
''Jo!''Tha duke kundershtuar.
''Uf!''Shfryne te gjithe. Ishte e kote te merreshin me te, ajo ishte po aq e llastuar edhe kokforte.
''Bukur.''Tha kur zbriti nga makina dhe pa nje restorant komod perpara. U nis perpara tyre.
''Nese nuk keni bere rezervim nuk mund te hyni zonjushe!''I doli perpara nje punojes, qe dukej si kamarier.
''Degjo ketu ti, nese nuk me le do te ankohem te drejtori per ty te betohem!''Iu kthye e acaruar, duke shfaqur keshtu ne ballin e saj damarin karakterizues.
