Ndonjëherë zgjedhja e vetme për mbrojtjen e një vajze çapkëne , mbetet një kriminel. Një kriminel , i cili është armiku nga se përpiqesh të mbrosh vajzën. A mundet ai vallë ta mbrojë atë nga vetja? A do mundet ai kriminel në rolin e mbrojtësit ta m...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Mberriti ne vendodhjen e derguar dhe pa shtepine e cila ruhej nga rojet. Sapo makina mberriti ne porten e madhe te shtepise, rojet e hapen, me sa duket e kishin marre lajmin e ardhjes se tij. Zbriti nga makina dhe sapo hyri ne shtepi, i doli para nje punojese.
''Me ndiqni zoteri.''I tha ajo duke e drejtuar nga zyra e Klabios.
''Mire se erdhe!''Hapi krahet Klabio per te perqafuar te birin, por ai u steps mbrapa.
''Ku eshte vajza?''Pyeti serioz.
''Mire jam faleminderit!''Ia ktheu me ironi tjetri.
''S'kam kohe per shakara baba, ku eshte vajza?''Pyeti duke e ngritur intoacionin e zerit.
''Bir, une hakmarrjen do e marr! Pastaj c'ne qe kujtove per te pas nje muaji?!''Vazhdonte me ironine e tij.
''Nuk dua qe te pafajshmit te vuajne per gabimet e fajtoreve, pastaj jam i sigurte qe nuk eshte vetem braktisja arsyeja e hakmarrjes tende.''Kujtoi ato qe i tha Samueli. ''Tani me thuaj ku eshte vajza!''Kerkoi.
''Ne bodrum.''I tha si pa te keq.
''Ne bodrum cfare?''Pyeti teksa perpiqej te kontrollonte nervat.
''Cfare? Mos mendoje qe do t'i ofroja nje dhome te mire, sikur eshte me pushime?''E pyeti teksa ulej qete ne vendin e tij. ''Mos u shqeteso, do te te coj te ajo, mund te kujdesesh derisa te vije dita qe do hakmerrem. Oliver!''Therriti me pas. Kristiani ktheu koken dhe ishte ai, roja qe e kishte ngritur koken nga floket. Filloi te shtrengonte duart duke kujtuar ate skene. ''Dergoje te vajza!''Urdheroi ai, ndersa Kristiani nxorri me te shpejte armen dhe e qelloi mu ne lule te ballit duke e lene te vdekur ne vend. ''Cfare dreqin ben?''U ngrit i revultuar i ati.
''E meritonte, dhe ne fakt i bera nje premtim vete dhe une i mbaj premtimet.''Iu kthye i nevrikosur.
''Cfare ben? U bere vrases? Vrases per te!''Vazhdonte te qendronte i habitur.
''Mos bej keshtu baba, nuk eshte hera e pare qe vras.''I tha si pa te keq.''Tani s'ka nevoje per shoqerues, e marr me mend ku eshte bodrumi.''Tha teksa mori rrugen drejt saj. Me ne fund...me ne fund pas nje muaji do ta shikonte serisht. Buzeqeshi lehte.
***
Ushqimi qendronte disa metra larg saj. Akoma i paprekur. Nuk kishte uri. I dukej sikur dhimbjet e merzitjet e kishin ngopur. Po ndihej e pafuqishme. E si mund te ndodhej ndryshe kur as nuk e mbante mend kur kishte hengur per here te fundit? Syte fillan te mbylleshin ngadale. Degjoi perseri zhurmen e deres te hapej . Degjoi nje ze qe e thirri. Nje ze qe kishte muaj pa e degjuar. 'Enderr' mendoi ajo dhe me pas asgje, erresire. Kishte humbur serisht ndjenjat.
Kristiani vazhdonte ta therriste e ta shkundte lehte, por asgje. Dukej qe ajo kishte humbur ndjenjat. E mori ne krah per ta cuar ne nje dhome, kur roja qe ruante i doli perpara.
''S'mund ta merrni zoteri!''I tha ai, por shikimi vrastar i Kristianit e beri te stepej.
U nis me te ne krahe pa guxuar ta shihte. Edhe perse syte e saj tashme ishin te mbyllur. Nuk guxonte ta shihte . I dukej sikur do te shihte nje shikim ndryshe. Nje shikim te mbushur me urrejtje. Zgjodhi nje nga dhomat qe iu duk me e pershtatshme dhe e shtriu ngadale mbi shtratin e stermadh. I kaloi floket qe i kishin rene ne fytyre pas veshit ku doli ne pah fytyra e saj. Shenja te carash ne fytyre arriheshin te dalloheshin mjaft mire. Rrathet e zinj poshte syve. Po e sodiste fytyren e saj me kujdes, ku ne faqet e saj arriti te dallonte lotet qe i ishin tharet duke krijuar nje vije te drejte e paksa te dukshme. Ne ato momente mallkoi veten. Mallkoi veten qe e kishte lene te shkonte, me sakt qe ai e kishte dorezuar. Nuk mendonte kurre se do t'i shkaktonte kaq shume dhimbje. U afrua afer saj dhe e puthi lehte ne balle. Ato ndjenjat e cuditshme filluan t'i riktheheshin perseri.
***
Mberriti ne shtepi teksa mbante ate buzeqeshjen e stampuar ne fytyre. Hyri dhe gjeti Brejdin e Savinen teksa qendronin te menduar.
''Cfare ke qe qesh idjot?''E pyeti Brejdi i acaruar nga buzeqeshja e tij, ne nje situate te tille.
''E gjeta Davinen.''Tregoi ai , e ata u ngriten menjehere duke buzeqeshur.
''Si?Cfare?Ku?''Beri keto pyetje Savina, teksa lumturia pasqyrohej ne buzeqeshjen e formuar pas kaq shume ditesh.
''Si?Ku eshte?Na trego more!''Tha me pas i acaruar Brejdi, e ne te njejten kohe i lumtur.
''Ejani uluni si fillim.''U ul ne divanin, ku u ulen edhe ata perballe tij.''Kristiani u kthyer.''Pa fytyren e acaruar te Brejdit, e shtrembimine fytyres se Savines.
''Ku eshte ai? Do e vras me duart e mia!''U ngrit i acaruar Brejdi.
''Baba, qetesohu, ta degjojme cfare do te thote.''Kerkoi Savina , e Brejdi u qetesua.
''Shkova te Kristiani dhe i tregova videon...''U nderpre serisht nga Brejdi.
''Nga e gjete videon?Une e theva telefonin.''
''Ma kishte derguar edhe mua. Meqe edhe une permendem aty .''Tregoi.''Ai nuk duroi dot dhe mori babain dhe une e ndoqa. E dija qe ai nuk do te duronte. Me pas shkoi si fillim te nje ndertese, por doli, e ndoqa, nuk e vuri re dhe me pas mora adresen e sakte.''Tregoi ai , e Brejdi u ngrit me te shpejte.
''Eja ikim tani!''Urdheroi ai dhe u ngrit.
''Ndalo!''Ngriti zerin Samueli.''Na duhet nje plan, kishte shume roje jashte, kushedi sa mund te kete brenda.Na duhet te jemi te pergatitur.''Brejdi po mendohej. Ai kishte te drejte. Nese shkonte ashtu , vetem i vdekur mund te dilnin prej aty.
''Ne rregull eja!''Tha ai pasi u bind, e u ndoq nga Savina e Samueli.
