Ndonjëherë zgjedhja e vetme për mbrojtjen e një vajze çapkëne , mbetet një kriminel. Një kriminel , i cili është armiku nga se përpiqesh të mbrosh vajzën. A mundet ai vallë ta mbrojë atë nga vetja? A do mundet ai kriminel në rolin e mbrojtësit ta m...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''Hyr!''Foli ajo pasi degjoi trokituren ne dera teksa qendronte shtrire dhe po mendonte per hakmarrjen me djalin qe ishte takuar sot.
''Cfare ben e llastuara ime?''Iu drejtua Brejdi.
''Eja babi.''U ngrit ajo me kembe kryq , ku ne anen tjeter u ul i ati. Brajdi u be gati te fliste por qe Davina foli perpara tij. ''Perpara se te thuash dicka, ajo e meritonte.''U shfajsua ajo. Brejdi buzeqeshi.
''Mire Davine e meritonte, ne fakt erdha te flisja per neser. Do vije trupoja jote. '' Tha ai.
''Super!''Tha ajo.
''Nuk dua te ngaterrosh ndonje gje.''U tregua pak i serte.
''Babi, nese ai mund te me perballoje mua, eshte ne rregull.''
''Davina.''Ngriti pak zerin.
''Mire, mire! Nuk do merrem shume me te.'' Premtoi ajo. Nje premtim qe e sigurte qe do te thyhej sapo personi qe do te mbroje ate do te shfaqet perpara saj. Pastaj ndoshta do te gezohej, me ne fund mund te merrte hak. Po cfare i kishte bere ai valle? Ndoshta shkaterrim nervash.
Brejdi u largua nga dhoma e vajzes se tij. Ishte i shqetesuar per te dyja. Nuk donte qe ato te perziheshin ne ate bote, nuk donte qe ato te lendoheshin, qe ai te lendohej. Por ja qe jo cdo gje shkon ashtu sic ne duam. Te ndodhte keshtu, ndoshta do te ishim ndryshe. Ndoshta do te ishim me njerezor. Asgje nuk shkon sic e planifikoje. Fati ka rezervuar te reja per ne. Fati eshte i destinuar fundja. Ne nje ngjarje apo tjeter fatet do te takohen.
***
''Zoteri ka ardhur nje djale me emrin Kristian.''E lajmeroi punojesa Brejdin, i cili po punon qetesisht ne zyre qe ne oret e para te mengjesit.
''Thauji te vije!''E urhderoi ai dhe nuk vonoi shume kur ne dere u duk nje djale i veshur me te zeza.
''Uluni!''Iu drejtua me miresjellje, pasi shtrenguan doren.Kristiani beri sic i tha.''Ateher ti e di perse je ketu.'' Kristiani pohoi me koke.'' Asnje trupoje nuk ka mundur te merret me te, shpresoj shume qe te merret vesh me ty.''Shprehu deshire ai. Ishte lodhur nga gjithe kjo situate.''Tani ajo normale do te jete akoma ne gjume.''Tha ai duke pare nga ora e tij te dores.''Te kam vendosur ne dhomen ngjitur, do qendrosh me Samuelin, eshte trupoja tjter, eshte i vajzes se madhe. ''Pasi perfundoi kete ne dere u duk Samueli si gjithmone i qeshur.''Samuel, tregoi Kristianit dhomen.''
''Po zoteri.''Iu drejtua ai. Kristian u ngrit dhe doli jashte, Samueli e drejtoi te dhoma ku ata do te qendronin. Mbylli deren dhe iu kthye duke buzeqeshur.''Vella!''Hapi krahet per ta perqafuar po qe nga shikimi serioz qe ai i dha u step mbrapsht.
''Samuel, mbylle. ''Foli serte.
''Nuk te ka marre malli?''Pyeti.
''Jo.''U pergjigj serioz. Hoqi xhaketen e zeze te kostumit dhe perveshi menget e kemishes se zeze qe i tregonte mjaft qarte muskujt e tij.
