Ndonjëherë zgjedhja e vetme për mbrojtjen e një vajze çapkëne , mbetet një kriminel. Një kriminel , i cili është armiku nga se përpiqesh të mbrosh vajzën. A mundet ai vallë ta mbrojë atë nga vetja? A do mundet ai kriminel në rolin e mbrojtësit ta m...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Edhe ajo te ndodhej aty. Kishin ndryshuar shume. Davina pa ate. Ate qe pretendonte qe as nuk do ta shikonte e jo me t'i flsite. Ishte bere kaq terheqes. Floket i kishte shkurtuar pak, e kishte lene pak mjeker. Trupi dukej me i palestruar se dikur. Nuk ishte me ne gjedndje te fliste. As kohe per ta analizuar me shume nuk gjeti. Ndjeu nje dore qe iu hodh ne qafe, qe e beri te trembej , e te cuditej ne te njeten kohe.
''Ah e dashur. Te kam thene te mos i flasesh te huajve.''Degjoi Ervierin t'i fliste, gje qe e beri te cuditej. Ai e afroi afer vetes, pa i lene asaj mundesi te pyeste apo te reagonte. ''Flasim pastaj.''I tha me te vogel qe vetem ajo te kishte mundesi te degjonte.
''Mund ta puthesh nusen!''Qene fjalet dhe me pas duartrokitjet qe i zgjuan nga mendimet. Ajo qendronte akoma krahe Ervierit , ashtu teksa ai e mbante te perqafuar. Kristiani perpiqej te mbante veten. Thjesht perpiqej. Por e kote. Ai ndodhej aty. Edhe ajo, por nuk ishte prane tij, ishte ne krahet e dikujt tjeter.
''Shpirt eja urojme motren tende!''Vazhdonte teatrin Ervieri , i cili tashme u ngrit duke mos e leshuar Davinen. U afruan afer te sapomartuarve dhe me ne fund Ervieri leshoi doren e saj, teksa u afrua te pershendeste Savinen dhe Samuelin. Po qendronte aty, pak fare larg tyre, duke pritur rradhen e saj per t'i uruar, kur ndjeu silueten e dikujt mbrapa saj. E dinte mjaft mire se kush ishte. Ndryshe frymemarrja nuk do te veshtiresohej. Nuk do te fillonin ato ndjenjat e cuditshme.
Arriti te djente ate teksa afroi koken afer veshit te saj, gjest qe e beri te dridhej.
''E di qe nuk me ke harruar.''Degjoi zerin e tij mashkullor qe e beri zemren e saj te bente me qindra rrahje ne sekonde.
''Davine!''Ishte zeri i motres qe e solli ne vete. Shkundi koken lehte dhe u afrua t'i uronte te dy.
''Shihemi ne feste!''I tha Samueli. U kthye per t'u larguar se bashku me Ervierin dhe pa ate teksa qendronte aty para saj me duart ne xhepa. Dukej kaq terheqes? Ishte dora e Ervierit qe e terhoqi gje qe e beri te vinte ne vete.
''Cfare ishte ajo qe bere?''E pyeti teksa po ecnin jashte tashme, ne drejtimin ku do te zhvillohej festa.
''Mire, e pranoj ai Kristiani ishte i bukur, por une jam 0.1% me i bukur, a nuk mendon?''Vazhdonte ta pyesta, e ndersa mori nje shikim pyetes nga ajo. ''Mos mendo se ai shpetoji nga une, pastaj kam qejf t'ia shemtoj ate fytyre. keshtu me rriten perqindjete. ''Ai shikimi pyetes te ajo vazhdonte. ''Mire! Degjo! Duhet ta bejme ate te ndihet xheloz!''I tha ai e tjetra hapi syte nga habia.
''Cfare? E perse u dashka ta bekam xheloz ate?''Ngriti zerin teksa ndaloi.
''Te shikojme se si do te veproje.''I tha ai.
''Cfare?S'me indetereson.''Tha ajo pa u menduar shume gjate.
''Qe eshte xheloz, eshte ai, e pashe se si perpiqej qe te mos vinte te me vriste mua, kur te mbaja te perqafuar. Po merre kete si nje shtyse per ju.''
''Nje shtyse per cfare?''Uli pak zerin.
''Qe te bashkoheni perseri!''
''Jo! une nuk bashkohem me te! Asnjehere nuk kemi qene.''Tha teksa beri disa hapa para tij.
''Ne rregull pra, por degjo, me sa mora vesh do te qendroje disa dite dhe do te largohet...pergjithmone.''Tha pas nje qetesie.
''Te largohet!''Beri sikur nuk i interesonte.
''Ne rregull pra, ti e di.''Buzeqeshi djallezisht ai, teksa ne mendje i erdhi dicka.
''Une vetem sot do te jem me te, me sakte vetem sot do te mundem te shikoj ate fytyren e tij, pastaj do kthehemi ne dyqan, duke lene te shkuaren qe kam me te pas.''Ndaloi se foluri kur me ne fund kishin arritur ne vendin ku do te zhvillohej festa.
U ul ne tavolinen e percaktuar, teksa qendronte vetem aty duke pare njerezit qe argetoheshin. Pak me tutje pa Ervierin qe po fliste me Savinen e Samuelin, e here shikonin nga ajo. Nuk i kushtoi shume rendesi, por mori goten me pijen joalkolike dhe filloi ta pinte pak e nga pak. Kishte nje shije te cuditshme meqe ishte jo alkolike.
***
Qendronte disa tavolina larg saj teksa i shikonte mimikat e saj te fytyres sa here qe pinte nga pija ne gote. E shikonte ate teksa qendronte aty vetem duke kerkuar pije te tjera. Deshironte t'i bashkohej. E pa ate te cohej dhe te bashkohej me njerezit qe po kercenin. Nuk e priste kete. Dhe ja kur dyshimi i tij u shua. Ajo ishte e dehur. Vuri re teksa disa nga djemte e rinj, filluan te afroheshin, dhe ajo e cila iu bashkua kercimit te tyre. Shikoi ate djalin tjeter qe kishte dashur t'i jepte nje grusht te mire ne altar, i cili thjesht e veshtronte ate dhe qeshte. A nuk supozohej qe ai te ishte i dashuri i saj?
I paduruar u ngrit dhe u afrua ne pisten e kercimit, ku i beri me shenje djemve te largoheshin, te cilet u larguan menjehere. E ktheu ate nga vetja dhe e afroi afer tij duke e shtrenguar nga beli.
''Ou! Zoti Kristiani na nderoi me ardhjen e tij!''Bente disa levizje te pakuptimta.
''Zonjushe Davina! perseri e dehur.''I tha teksa perpiqej ta mbante ne peshe.
''As vete nuk e kuptova, une as nuk piva alkol.''Vazhdonte te fliste duke buzeqeshur. Mbeshteti koken e saj ne kraharorin e Kristianit gje e papritur per te.
''E dashura ime, u dehe? Perseri? Eja te te coj te flesh, ne nje nga dhomat.''Degjoi Ervierin te vinte prane tyre. Ishte gati ta rrihte.
''Nc! Do me dergoje Kristiani!''Kembenguli tjetra duke larguar duart qe Ervieri i zgjaste.
''E dergon pak shoku?''U cudit. A sillet keshtu nje i dashur? Apo mos ndoshta e kishte keqkuptuar. Nuk i ktheu pergjigje, por e mori ate ne krahe duke u drejtua ne nje nga dhomat.
