Ndonjëherë zgjedhja e vetme për mbrojtjen e një vajze çapkëne , mbetet një kriminel. Një kriminel , i cili është armiku nga se përpiqesh të mbrosh vajzën. A mundet ai vallë ta mbrojë atë nga vetja? A do mundet ai kriminel në rolin e mbrojtësit ta m...
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
''Do vij edhe une!''U duk Savina , e cila ndaloi Samuelin dhe Brejdin, qe ishin armatosur se bashku me rojet e tjera, per te marre Davinen.
''Jo!''I tha menjehere Samueli.
''Do vij!''Protestoi serisht.
''Savine, nuk mund te kujdesemi per te , duhet te marrim Davinen.''Iu afroi i qete Brejdi.
''Por babi...''
''Jam me i qete nese je ne shtepi. ''Ia ktheu duke e perkedhelur nga floket, e tjetra pranoi.
''Nisemi!''U tha Brejdi atyre dhe dolen te gjithe.
''Samuel!''Degjoi ai Savinen ta therriste.
''Po?''Iu afrua.
''Faleminderit!''I buzeqeshi.
''Davina nuk meriton asgje nga ato qe po ndodhin.''I tha ai dhe u largua. Te pakten ai kishte shprese. Kishte shprese per te dy ata.
''Nisemi!''Urdheroi Brejdi teksa edhe Samueli hyri brenda.
''Pra si do te veprojme?''Pyeti njeri nga rojet.
''Tani. Degjoni!''E gjithe vemendja ishte te Samueli.''Si fillim jane dy rojet jashte, nuk do te krijojme zhurme me te. Njeri do ti shperqendroje dhe tjetri do ti gjuaje dhe do t'i marrin celesat, ju te dy do ta beni kete.''Iu refeua dy rojeve dhe ata pohuan me koke.''Pastaj une do te jemi aty dhe do me jepni celesat , pasi te hap porten do te hyjme te gjithe dhe do te sulmojme, mos harroni edhe rojet qe qendrojne mbrapa, do te shkoni te merreni ju me ta, pasi te degjoni shkrepjet e armes, do te veproni edhe ju.''Iu referua tre te tjereve.''Me pas disa nga ju do te qendrojne jashte, dhe me ata qe i thash do te hyjne brenda me ne, Brejdi do te kontrolloje per Davinen , e ne te tjeret do ta mbrojme.''
''Kuptuam!''Thane njezerasi.
''Bukur!''
***
Hapi syte me veshtiresi. Ndihej kaq e keputur sot. Energjite dukeshin vertete sikur i kishin shteruar. Hapi syte dhe ndjeu disa krahe ta shtrengonin prej belit. E merrte me mend se kujt i perkisnin. Ngriti koken dhe pa ate teksa flinte qete. E ajo teksa e shikonte pas asnje pike emocioni ne fytyre. Beri te lirohej nga shtrengimi i tij por e pamundur.
''Me lesho idjot!''Uleriti , e ai u zgjua menjehere.
''Nuk e kuptoj si ke fuqi te bertasesh me mengjes.''U ngrit duke ferkuar syte.
''Eshte dicka gjenetike.''Tha lehte, e beri te ngrihej, por nuk kishte fuqi. U ul mbi krevat e mori fryme thelle. Shikimi sikur iu erresua, mbylli syte dhe pas pak i hapi. Mendoi thjesht ngaqe u ngrit me te shpejte.
***
''Jemi gati, po shkojm.''U nisen me fillimin e planit.
''Me falni!''Filluen aktrimin dy rojet, tashme qe ishin afruar te dy rojet qe ruanin porten.
''Po?''Foli njeri nga ata.
''A mund te vini pak, kam nje pyetje te vogel.''Kerkoi ai. Nuk afrua vetem njeri , por te dy. Me sa dukej kureshtja ishte dicka e rrezikshme.
''Cfare deshironi?''Iu afruan ata, teksa ishin pak larg portes, ku ata qe ndodheshin brenda nuk mund t'i shihnin.
''Na ka marre malli te rrahim njerez.''Tha njeri dhe nuk vonoi shume kur dy rojet u gjenden te shtrire.''Samuel.''I therriti njeri nga ata dhe i hodhi celesat. Samueli i kapi dhe nuk vonoi shume kur tashme ishin brenda dhe filluan gjuajtjet duke bere qe zhurma qe krijonin te degjohej kudo.
***
''Kristian?''Ngriti koken e trembur Davina nga gjuajtjet qe degjoi.
''Po na sulmojn.''Tha ai.''Me degjo, qendro ketu dhe kyce deren mos dil dhe mos ia hap asnjerit, nuk do te vonohem.''I tregoi dhe doli nga dhoma e saj. E hutuar u cua dhe kyci deren sic ai i tha.
***
''Brejd shiko lart.''I tregoi Samueli Brejdit qe te kerkonte Davinen. Brejdi u nis menjehere.
''Djema me ruani!''Degjoi Samueli te thoshte. U nis lart dhe pa dy roje, te cilet i vrau. Nuk kishte kohe te kontrollonte dere me dere, keshtu qe therriti emrin e saj duke bere qe zeri i tij te kumbonte ne te gjithe katin qe ndodhej.
Davina degjoi emrin e saj, Nuk mund ta besonte. Ishte ai. Babai i saj. Ai kishte ardhur per te.Kishte ardhur ta shpetonte. U ngrit me te shpejte dhe hapi deren. Babai i saj qendronte perpara saj, disa metra larg. Buzeqeshi e lumtur , sapo u be gati te hidhej ne krahet e tij, ndjeu dike ta kapte prej kyci e me pas dica te ftohte teksa i vendosej ne koke, e qendronte e shtrenguar nga forca qe ai kishte ushtruar.
***
Samueli hapi nje dere, ishte i sigurte qe ishte zyra e babait te tij. Por ajo ishte bosh.
''Kristian?''Pyeti teksa pa ate te hynte me shpejtesi.
''Cfare ben ketu?Oh, mos me thuaj qe jeni ju ata qe po na sulmoni.''Tha teksa e shkonte i habitur, e tjetri pohoi me koke.
''Ku eshte babai?''Pyeti Samueli.
''Ku eshte Brejdi?''
''Shkoi te Davina.''Tregoi.
''Mos!''Tha ai dhe u largua me te shpejte duke u ndjekur nga Samueli.
Shpresonte qe mos ndodhte ajo qe mendonte. Thejsht shpresonte.
