Ndonjëherë zgjedhja e vetme për mbrojtjen e një vajze çapkëne , mbetet një kriminel. Një kriminel , i cili është armiku nga se përpiqesh të mbrosh vajzën. A mundet ai vallë ta mbrojë atë nga vetja? A do mundet ai kriminel në rolin e mbrojtësit ta m...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''Po vini apo te shkojme?''Pa oren Samueli dhe bertiti teksa po priste se bashku me Kristianin.
''Erdhem!''U duk Savina.
''Je bere kaq e mrekullueshme!''I tha Samueli pasi e admiroi se si fustani blu puthitej me format e sa trupore.
''Ku eshte Davine?''Pyeti Kristian.
''Erdha!''U duk ajo , e veshur me nje fustan te zi teksa dukeshin qarte xixat vezelluese. ''Shkojme!''Tha duke e sjelle ne vete ate.
Arriten ne vendin ku do te zhvillohej balloja.
''Bukur, me pelqen!''Tha ajo teksa pa vendin.
''Zonjusha ime!''Iu drejtua Samueli Savines dhe i zgjati krahun. U drejtuan drejt hyrjes.
''Davine!''I zgjati Kristiani krahun gjithashtu.
Hyne brenda dhe ndenjen ne nje vend te katert. Nuk vonoi shume kur kamarieri u duk me pijet sherbyese.
''Jo alkol ti Dav!''E paralajmeroi e motra.
''Ti e di qe une e urrej, por sonte do pije!''E mori pijen dhe e ktheu gellnjeken e pare duke beri qe te mbyllte syte nga shija.
''Te thash!''I tha perseri.
''Nuk e prisja kaq keq!''Tha perseri.''Muzike e bukur!''Tha teksa filloi te kercente ritmin e muzikes.
''Mos me thuaj qe u dehe me nje gellnjek!''Ia ktheu Kristiani.
''Jo jam mire, po shkoj te kercej.''Tha teksa kthue goten me fund dhe perpara se te shkonte ne piste mori nje gote tjeter.
''Seriozisht e ka kjo?''E pyeti Kristiani Savines, teksa shikonte levizjet provokuese te Davines.
''Me siguri eshte dehur!''Tha tjetra.
''Kaq shpejt?''
''Prandaj i thash mos pinte, dhe ajo prandaj e urren.''
''Dhe perseri piu!''Foli i acaruar Krstiani. Vuri re teksa nje djale iu afrua Davines, ktheu goten qe mbante ne duar i acaruar dhe u afrua.
''Ajo eshte me mua!''I tha dhe djali tjeter ndryshoi drejtim.
''Zoti Kristian, eja kercejm!''Vazhdonte te kercente ajo. Muzika ndaloi dhe ne mend te saj u vendos nje muzikes vallezimi. Iu afrua atij dhe i vendosi duart e saj ne qafen e tij, ndersa ai rrethoi belin e saj. Zgjati doren e saj te majte dhe dhe i perkedheli faqen duke bere qe ai te mbyllte syte. E vendosi doren ne kraharorin e tij.''Perse sillesh keshtu me mua?''E pyeti ajo teksa po e shikonte ne sy, me nje intonacion te embel.
''Si?''E pyeti ai perseri me te vogel.
''Nuk e di, njehere sillesh mire, pastaj keq!''I tha ajo.
''Ti perse pive, duke e ditur qe dehesh shume shpejt!''E pyeti ai.
''Thjesht mendova se nese dehem do te me largohen te gjitha problemet!''Tha ajo.''Por t'i shtoka!''Buzeqeshi duke e vendosur koken ne krahroin e tij.''Por te pakten te lejoka te mendohesh!''Tha teksa mbylli syte.
''Dhe cfare mendon ti?''E pyeti me pas.
''Per shume gjera!''Ia ktheu.
''Si pershembull\?''E pyeti.
''Eja dalim!''Kerkoi.
''Cfare?Ne nuk kemi shume qe kemi ardhur!''Tha ai.
''Eja!''I kapi doren.
Dolen jashte dhe hoqi ato taka bezdisese.
''Keshtu me mire!''Tha teksa u shtri ne nje stol aty prane.
''Cfare ke tani?''buzeqeshi ai teksa shikonte gjendjen e saj.
''Une nuk jam e dehur, te pakten jo nga alkoli!''Tha teksa hodhi veshtrimin nga qielli.
''Cfare?''E pyeti pasi nuk arri ta kuptonte.
''Jam e dehur prej dashurise!''E degjoi. E degjoi teksa thoshte ato fjale, stepi. Cfare donte te thoshte ajo? Mos ishte loje e saja? Ne nje gjendje te tille!?
''Cfare do te thuash?''E pyeti, por teper vone, ate e kishte marre gjumi ne ate stol te hekurt.
E mori ne krahe dhe e futi ne makine. Nxorri telefonin dhe lajmeroi Samuelin me nje mesazh ku i thoshte se ishin mire dhe se po ktheheshin ne shtepi.
Rruges e shoqeruan fjalet qe ajo i tha. C'donte te thoshte ajo? Ose me sakt me ke ishte dashuruar pasi kuptimi ishte mjaft i qarte.
Mberriti ne shtepi dhe pasi e vendosi ne dhomen e saj i tha nje prej sherbyesve ta nderronin. Shkoi ne dhomen e tij dhe veshi tuta sportive. U shtri, por gjumi sikur nuk e merrte. U cua dhe hyri ne dhomen e saj. U shtri prane saj dhe e mori ne perqafim duke puthitur trupat e tyre.
''Shpresoj per te miren tende mos t'i kesh thene per mua vogelushe!''Tha ai teksa e puthi lehte ne koke. Po genjente veten. Thelle brenda tij ai deshironte qe te ishin per te. Nuk e duronte dot, madje as nuk e imagjinonte dot te ishin per dike tjeter. Irnoike! Ai e dinte situaten ne te cilen ndodhej. Dhe ai nuk do te lejonte te drejtohej prej ndjenjave, pasi ato sjellin telashe. Nuk do te ndiqte zemeren. Pasi zemra sihte problem ne ato raste. Do shpallte lufte me veten e vet. Por kur te fitojte nje ane e tij qofte e drejte apo e gabuar, e sigurte qe do te ishte shume vone.
