Keyifli okumalar...
...
Severdim ben geceleri; sessiz, sakin, huzur dolardı içim yıldızların altında. Ayı her gece başka bir şekilde görecek olmak heycanlandırırdı beni. Bazen ışığı odamı aydınlatırdı. Bazende saklanırdı benden, bilirdim ben hep ordaydı aslında. Ama sonra hayat gecelerimi çaldı benden, yıldızlarımı kopardı, ay ışığımı söndürdü. Ben aydınlık olan geceyi severdim şimdi gecelerim zifiri karanlıktı.
Duyduğum cümleyle ne diyeceğimi bilemedim. Oda pişman olmuştu galiba söylediğinden. Ciddileşti bir anda gülümsemesi silindi. Buz kütlesi Demir hoşgeldin.
"Gidelim mi artık?" dedi ama bu bir soru değildi çoktan kalkmıştı ve yürümeye başlamıştı. O daha içeri gidemeden yerin sahibi olan adam dışarı çıktı.
"Gidiyor musunuz?" bakışları bana döndü.
"Beğendiniz umarım burayı yine gelin beklerim hep." ona doğru gitme ihtiyacı hissettim. Demir'den çekinerek bir iki adım attım onların olduğu yöne doğru. Bana hiç bakmıyordu ne oldu şimdi ne yaşadık biz? Niye böyle gerildik ikimizde? Güzel birşey söylemişti aslında.
"Evet çok güzel bir yer insallah gelirim yine." derken etrafa bakıyordum ki arka tarafta dereye karşı büyük bir salıncak gördüm ve heycanla elimi uzatarak.
"Yok artık burda salıncak mı var? Nasıl görmedim ben bunu sende hiç söylemiyorsun ama en güzel yeri kaçırmışım ben tüh!" sesim çocuklar gibi çıkmıştı galiba çünkü Demir'i güldürmüştüm yine.
Nasıl böyle değişebiliyordu, az önce ürktüğüm adama şimdi şımarıklık yapabilirdim.
"Bir kez binsem olur mu sonra gitsek?" dedim kendime engel olamayarak.
"Olmaz şimdi gitmemiz gerekiyor yoksa işleri yetiştirmemiz zorlaşacak. Tekrar gelirsin sen biraz önce dedin ya o zaman binersin." imayla söylemişti son cümlesini.
Lafmı soktu şimdi bana, ne diyecektim Demir'le geliriz biz yine mi? Hatta o sallar beni bu salıncakta falan mı deseydim?
"Hıı peki" dedim yüzüm düşmüştü.
"Ceylin, yok artık küsmedin dimi?" dedi hafif alaylı bir sesle.
"Ne küseceğim sana be çocukmuyum ben, sadece sordum sende cevap verdin bende tamam dedim, işe dönelim artık çalışıyoruz biz farkındaysan." bir çırpıda söylemiştim bunları her zamanki gibi.
"Nefes al." dedi gülerek ve devam etti. "Ben farkındayım da sen burayı görünce unuttun galiba." sırıtıyordu.
"Hiçde bile."
"Tamam tamam, hadi gidelim artık." dedi gülümsemesini hiç bozmayarak arabaya doğru yürüyorduk hafif bir yokuş ve toprak yoldan geçip asfalta arabanın yanına çıkacaktık. Hala gülümsüyordu.
"Gülmesen mi artık?" dedim daha fazla dayanamayarak.
"Gülmüyorum tamam önüne bak sen. Her defasında ben seni tutamam dimi." Önüme bakıyorum zaten ne demek istedi şimdi ona baktığımı mı ima etti?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE (TAMAMLANDI)
Ficção AdolescenteEyy gece ne suç işledimde beni karanlığına, sessizliğine mahkum ettin yine? Hayatta yanan tek mumum var benim oda seni aydınlatmaya yetmiyor... Sus dedin sustum, görme dedin görmedim, duyma dedin duymadım, uğraşma artık dedin ben kendim olmaktan vaz...
