...
1 ay sonra...Zaman; beklerken çok yavaş, korkarken çok hızlı, kederliyken çok uzun, sevinçlikyen çok kısadır.
Ömür dediğimiz şey, yaşamak için aldığımız her nefeste bitiyor. Biz ölüme bir adım daha yaklaşmak için mi nefes alıyoruz yani? Peki ya aldığı nefes ölüm gibi gelmeye başlayınca ne yapar insan...
"Ceylin kızım Demir arıyor."
"Geldim geldim." hızlıca durulanıp bornozumu giyip çıktım banyodan.
"Efendim hayatım."
"Nerdesin sen ya merak ettim."
"Duşa girdim hemen çıkarım diye yazmadım."
"Yazacaksın Ceylin bak yazacaksın ki ben delirmeyeceğim anladın mı canım."
"Tamam tamam merak etme ama şimdi tutma beni hazırlanmam lazım yoksa geç kalırım."
"Tamam bana fotoğraf atmayı unutma."
"Aa nasıl unuturum hayatım o artık benim için nefes almak gibi birşey."
"Bak bak laflara bak, şirinlik yapma banyonun hesabı sonra sorulacak bir şekilde bunun hesabı alınacak artık öpücük mü olur yoksa..."
"Yaaaa Demir sus kapat hadi geç kalıyorum."
"Tamam tamam hadi ben çıkıyorum şimdi ben gelene kadar hazır olursun heralde."
"Olurum merak etme hadi görüşürüz."
"Görüşürüz."Çok abartılı bir elbise giymeyecektim ama çokta özensiz olamazdım. İşe o şekilde gelen Pınar bu akşamki sendikanın düzenlediği ve tüm fabrikaların katıldığı yemekte kim bilir ne giyerdi. Yeşil, midi boy, tek omuzu biraz düşük, belindeki kemeri yanda fiyonk olan bir elbise seçtim. Gümüş rengi ayakkabılarla ve küçük bir çantayla kombinimi tamamladım. Saçlarımı maşa yapıp açık olan omuzumun tarafında gelişi güzel topladım. Şeftali tonunda hafif bir ruj sürdümm ama göz makyajımı biraz abartılı şekilde yaptım. Siyah farıma hafif yeşil farla renk katarak makyajımı tamamladım.
Ceylin
"Demir beyimiz onaylıyor musunuz?"
Demir
"Sen; çok çok güzelsin."
Ceylin
"Teşekkürler efendim."
Demir
"O omuz açık olmamış ama neyse geç kalıyoruz, zaten ben yanındayım. Alttayım ben in hadi."
Ceylin
"Geliyorum."Annemle anneannemin yanına gidip;
"Evet sultanlarım nasıl olmuşum." dedim etrafımda bir tur dönerek.
"Oyy benim güzel kızım çok güzel olmuşsun Allah nazarlardan korusun." diyen anneannem yine dua etmeye başlamıştı bile içinden.
"Çok güzel oldun kızım dikkatli ol çok geç gelme."
"Tamam anne telefonum hep açık yanımda istediğin zaman ara." diyip ikisinide öpüp çıktım. Asansörden çıkınca Demir'le karşılaşmayı beklemiyordum. Bir an şok oldum öyle bakakaldım.
"Tamam çok yakışıklıyımda bu kadar şok olma artık sevgilim." çapkın gülüşüyle sarıldı bana bende karşılık verdim. Evet yakışıklıydı gerçekten. Kusursuz bir yüzü vardı. Gözleri, kaşları, burnu, dudakları öyle uyumluydu ki. Siyah dar bir gömlek giymişti, siyah kumaş pantolonu ayakkabıları saati fazlasıyla uyum içindeydi. Hafifce geri çekildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE (TAMAMLANDI)
Teen FictionEyy gece ne suç işledimde beni karanlığına, sessizliğine mahkum ettin yine? Hayatta yanan tek mumum var benim oda seni aydınlatmaya yetmiyor... Sus dedin sustum, görme dedin görmedim, duyma dedin duymadım, uğraşma artık dedin ben kendim olmaktan vaz...