4.Bölüm

709 65 74
                                    

Keyifli okumalar...

...
Hayat bize her zaman istediklerimizi vermez evet. Zaten sorun bu değildi sorun; veriyor gibi yapıp, heveslendirip, seni en tepelere çıkarıp sonrada bir anda aşağıya bırakmasıydı. Çakılmazsın yere, asılı kalırsın o kapkara sonsuz ve ürkütücü karanlık boşlukta, yıldızları sönmüş gecede...

Kalbim hızla çarpmaya başladı. Attığım videoyu mu görmüştü? Çok güzel söylemişsin ya da sesine sağlık mı yazdı acaba? Yatağımdan doğrulup bağdaş kurup oturdum ve açtım hemen;
Demir
"Beni şikayet mi ettin?"

Yine selam vermedi. Ne şikayetiydi bu? Bunu sormak için bu saati mi beklemişti? Gecenin yarısında yazdığına bak. Odada gelen telefon, hani şu onu baya kızdıran bu konuyla mı ilgiliydi? Beynimde ki soruları bir kenara atıp cevap yazdım.

Ceylin
"Anlamadım? Ne şikayeti?"

Demir
"Yani benle çalışmak istemiyorsan bunu bana söylemeliydin. Şikayet etmemiş olsan dahi başkasından ekip değişikliği istemen gerekmiyordu ben hallederdim."

Ceylin
"Ben kimseyi kimseye şikayet etmedim, kimseden de ekip değişikliği istemedim. Keşke bu saate kadar beklemek yerine olay anında sorsaydın ve doğru yanlış açığa çıksaydı."

Demir
"Telefon geldiğinde şikayetten haberim yoktu. Bana sadece ekip değişikliği olacak öyle gerekiyormuş diye söylendi. Sonra senin şikayet ettiğini, istemediğini söylediler."

Kim söyledi bunu niye söyledi hiç birşey anlamadım. Demir'de hemen inanmış normal tabi beni tanımıyor tabi.

Ceylin
"Sende inandın. Neden böyle birşey yapayım ki."

Demir
"Bilmiyorum." bilmiyorum mu yazdı o. Telefonu iyice yaklaştırdım yüzüme sinirlenmiştim.

Ceylin
"Bilmiyorsun, peki... Haklısın beni tanımıyorsun sonuçta ama ben bişey yapmadım inanıp inanmamak senin tercihin. İyi geceler."

Demir
"Ceylin?"
Görüldü attım cevap yazmadım.

Demir
"Cevap vermeyecek misin?"

Yine görüldü attım. Madem seni şikayet ettiğimi düşündün bu saate kadarda sormadın o zaman konuşmaya gerek yoktu bana göre.

Arıyor... ne yapacaktım açmasam mı? Açmamalıyım. Açmıyorum.

"Efendim" hiç açmadım aferin bana.

"Bak bu saate kadar yazmadım, bekledim çünkü tereddüt ettim. Yarın yüz yüze soracaktım sana ama eğer ekip değişikliği olursa yarın birlikte çıkmayacaktık. Herşey değiştikten sonra onlar amacına ulaşmış olacaktı. Bende yazdım sabah uyandığında gör diye." ilk defa telefonla görüşüyorduk ve konumuz bu muydu yani? Gecenin bir yarısında hemde. Yok ne olacaktı başka Ceylin!

"Onlar kim? Ne amacı? İnan anlamıyorum ben Demir. Ama yapmadığım bir şey için açıklama yapmak çok sinir bozucu." hiçbir şey anlamamıştım.

"Anlıyorum ben seni tamam sen düşünme şimdi bunları geç oldu uyu. Ben yarın halledeceğim sen karışma sakın kimseyede birşey deme." sesi düzdü.

"Neden bana sürekli emir veriyorsun sen? Ne demek karışma konu benle ilgili ve ortada bir yalan var." sinirlenmiştim yine.

"Hallederim dedim hadi iyi geceler." netti.

"Bende hallederim iyi geceler." bende nettim ama.

"Ya bu nasıl bir inat farzet ki ben sana bir şey söylemedim." dedi pes etmeyeceğimi anlayınca.

GECE  (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin