GECE (TAMAMLANDI)

33. Bölüm

Keyifli okumalar 💕

...
"Ah Ceylin inan bitmiyor ya bitmiyor."
"Duygu az sakin olur musun? Eksik birşey kalmadı sen artık bi rahatlar mısın?"
"Yok rahatlayamaz benide geriyor."
"Ha ben geriyorum yani tamam Eray bey gerilmeyin siz ben tek başıma evlenirim."
"Ya ben öyle mi dedim şimdi."

Ah bitmeyen tartışmalardan biri daha başlamıştı. Evlenmeden boşanamazlar dimi. Saçmalama Ceylin ya sus tövbe de. Düğün yaklaştıkça stres artıyordu ama Duygu biraz abartıyor bence. Tartışmaya girmeye karar verdim.

"Duygu bak şimdi senle bir şey yapacağız."
"Neymiş o."
"Liste yapıyoruz sırayla hepsini kontrol ediyoruz tamam mı?"
"Hay sen çok yaşa aşkım bu bizim aklımıza niye gelmedi." diye dönüp Eray'a gülümsedi. Eray'da bende hiç garipsemedik çünkü son zamanların Duygu'su buydu.
"Aynen hadi yapalım ben şurdan kağıt kalem alıp gelim." tam ayaklanıyordu ki Demir geldi.
"Duydum sizi kasada ki kızdan rica ettim alın bakalım bu kağıt yeter senin listene heralde Duygu." dedi gülerek.
"Hoşgeldin ama dalga geçme lütfen."
"Tamam tamam hadi 4 kişi şimdi eksiksiz yaparız."

Oturdu ama sadece masaya değil olayın tam ortasına, nasıl yapıyor bunu sonradan gelip merkez haline gelmeyi olaylara el koymayı nasıl başarıyor acaba.
"Ceylin?"
"Efendim ne oldu."
"E fikri sen söyledin başla hadi." dedi Eray.
"Hı tamam kalemi alabilir miyim?" dedim Demir'e ama gözlerine bakmadan, baksam yanacakmışım gibi... kalemi verirken elime değen eliyle hissettiğim sıcaklık bile beni yok etmeye yetmişti. Bu kadar yakınında olup uzağında kalıyor olmak çok zordu. Şuan belkide bizim evimizde masamızda oturup iki yakın arkadaşımızın düğün telaşını paylaşıyor olacaktık.
"İlk madde ev, sorun var mı evde eksik birşey?"
"Hayır herşey tamam tüm mobilya ve eşyalar geldi temizlendi yerleştirildi." dedi Duygu.
"Balayı oteliniz ulaşım bu ikinci madde sorun var mı?"
"Hayır herşey hazır sorun yok." bu defa cevap veren Eray'dı.
"Bir dakika, neden düğünden sonraki şeylerle başladık ki sıralama yanlış." diye lafa girdi Demir.
"Yoo sıralama gayet normal, düğün bitince sadece ikisi kalacak ve düğün sonrası herşey eksiksiz olursa düğün öncesi ve düğün anındaki herşey unutulur." diye cevap verdim kendimden emin bir şekilde.
"Böyle düşünmemiştim." diyebildi sadece. Biz listeye devam ettik ama uzadıda uzadı gerçekten zormuş bu işler.
"Ben açıktım ya valla mola artık bayılacam yoksa." dedim bir anda.
"Duyanda öyle bir yemek yiyor ki doymak bilmiyor sanır." dedi Demir.
"Hiçde bile gayet güzel yiyorum."
"Hıı hepde hiçde bile zaten."
"Neyse durun isteyelim birşeyler bende açıktım." dedi Eray. Beni uzaklara eski günlere gitmekten kurtardı.

Hayat küçük oyunlar oynar bize bazen, unutmak isteyip unutamadığımız anları inadına hatirlatır.

Duygu'nun her anında yanında olmak beni yorsada içimin rahatlığı ve huzuru herşeye değerdi. Onun mutluluğunu paylaşmak banada mutluluk veriyordu.

"Benden bu kadar artık. Bak şimdi eksik kalan şeyler dört madde ve çok kolay şeyler tamam mı? Artık rahat et keyfini çıkar sorunsuz bir düğün olacak." dedim Duygu'ya ve sıkıca sarılıp devam ettim.
"Sorun olursada ben, biz hep yanında yanıbaşındayız hemen hallederiz."
"Ahh Ceylin iyiki varsın ya iyi ki." diyip Demir'e döndü.
"Sende iyiki varsın Demir Eray'ı hiç yalnız bırakmadın."
"Kardeşim o benim bırakırmıyım." diyip Eray'ın sırtına vurdu hafifçe. Ben çantamı koluma takıp ilerlemeye başladım arkamdan Demir'in geldiğini farkettim ama farketmemiş gibi yaptım.
"Ceylin?"
"Hı."
"Hı ne ya?"
"Ne var yani."
"Ne var mı?"
"Ay Demir çıldırtma ne oldu?"
"Düğünde napacaksın? yani nasıl? yani şey demek istiyorum..."
"Ne diyosun açık konuşsan?"
"Kimle geleceksin düğüne?"
"Pardon sanane?"
"Ceylin yapma."
"Sen yapma, iyi günler." önüme dönmüştüm ki kolumdan tutup çevirdi beni.
"Kimle dedim?"
"Bana dokunma!"
"Özür dilerim tamam kusura bakma gerçekten." diyip eliyle önden gitmem için yol verdi. Bende yavaş yavaş ilerledim oda beni takip etti.
"Hiç kimseyle." dedim arkama dönmeden. Cevap vermedi ama nefes alışından bile anladım ben içinin rahatladığını.