GECE (TAMAMLANDI)

21. Bölüm

...
"Su alabilir miyim?"
"Alamazsın anladın mı alamazsın! Sen.. sen ne yüzsüz ne kararktersiz bir adamsın, burda ne işin var. Hadi geldin mutfağa gelme cesaretini nasıl buluyorsun kendinde ya sen ne kadar geniş bir adamsın az utan be az utan!"
"Nefes al Ceylin nefes al." suratı ifadesizdi
.
"Kes şunu ve git içerde efendi gibi otur! Yoksa birazdan bağırmaya başlayacağım!"
"Peki Ceylin ama benle konuşacaksın anladın mı benimle konuşacaksın beni dinlemek zorundasın yeter kaçtığın."
"Ya sen.."
"Tamam Demir içeri git lütfen, şimdi hadi!" beni dinlemeyen adam Duygu'yu dinlemişti. Gözlerimin içine baka baka gitti.

Nasıl gözlerime bakabiliyor nasıl karşıma bu kadar rahat çıkabiliyor delirecek gibi oluyorum hırsımdan. Sakin olmalıydım Duygu'nun en önemli günlerinden biriydi.

O'na rağmen gece çok güzel geçti, kahveler içildi sonra isteme el öpme pasta ikramlar derken gece bitti ve gittiler. Onlar gittikten sonra bile heycanı dinmedi Duygu'nun. Ne ara sevdi bu kadar bu kız ne ara aşık oldular bu kadar. Bunu sen mi soruyorsun Ceylin güldürme beni. Yaptığım en güzel şeydi galiba onların birbirlerini tanımasına vesile olmak. Gerçi kader, belkide başka bir yerde başka bir şekilde olacaktı ve o zaman ben bunları yaşamış olmayacaktım. Belki bu gecede O'nu görüp hoşlanacaktım belki bu gece başlangıcımız olacaktı. Aynı yerde çalışmıyor olacaktık o zaman. Aman her neyse artık varsayımların bir anlamı önemi yoktu. Yaşanan yaşandı sırada bedellerini ödemek vardı.

Eve geldiğimde hem bedenim hem beynim yorgundu. Deniz kızıyla telefonda kısa bir seans yapıp ilaçlarımı içtim duşa girdim. Atlattığım şeylerden biriydi tenimi kazıtana kadar keselemek. Bedenimin temiz olduğunu düşünmüyordum hala ama keselenerek çıkmayacağınıda öğrenmiştim. Saçlarımdan omuzlarıma düşen su damlaları vücudumda yollar çizerken ben kendi yolumu hala çizememiştim. Deniz kızıyla konuştuklarımızı düşündüm.

"Ne hissettin onu görünce?"
"Bilmem, ilk gördüğümde şok olmuştum ne düşündüğümü anlayamamıştım. Şimdi biraz düşünsem bulabilirim sanırım."
"Kendine hala itiraf edemediğin şeyler var Ceylin bu yüzden düşünmek istiyorsun. Çünkü kendi kendine ikna olmaya ihtiyacın var, sen önce kendini sonra beni kandırıyorsun. Beni yanlış anlama tabiki bunu hemen anlatman gerekmiyor ama içinde kendine dürüst ol. Ne diyorduk önce kabul edeceğiz ki sonra ondan kurtulmanın arınmanın ve çözüm yollarını bulmanın önü açılsın."
"Haklısın galiba. Ben onu sevmek istemiyorum özlemek istemiyorum benimle ilgilenmesini beni aramasını benimle konuşmasını istemiyorum. Anlıyor musun beni?"
"Tabi ki anlıyorum. Hayatından çıkarmak için uğraşıyorsun ama olmuyor dimi."
"Evet olmuyor anılar beni rahat bırakmıyor. Herşey bana onu hatırlatıyor. Mesela bu akşam beni istemeye gelmiş olabilirdi yarın bizim nişanımız olabilirdi."
"Ne istediğini bilmiyorsun aslında. Şuan bana çıkıp burda olmasaydı görmeseydim yerine bizim nişanımız olabilirdi diyorsun. İster miydin gerçekten?"

Bilmiyordum, evet onu hala nasıl seviyorum ya bu nasıl bir saçmalık bilmiyorum, anlamıyorum. Neden beni rahat bırakmıyor onuda anlamıyorum. Ne sanıyor anlamıyorum. Benle konuşunca ne olacak geçecek mi herşey yaşananlar silinecek mi? Hayır lanet olsun ki hayır!

Saçlarım hala ıslaktı ama kurutacak gücüm yoktu. Yatağa uzandım hemen uyumam lazımdı hemen bu akşam ki onu unutmam lazımdı. Sahi ne giymişti beyaz gömlek mi? Yo beyaz değildi neydi? Hatırlamıyorum görmedim mi? E gördüm nasıl hatırlamıyorum ki. Delirecem yada çoktan delirdim ben nasıl gördüğümü hatırlamıyorum hemde hiç hatırlamıyorum. Deniz kızını aradım hemen.

"Deniz kızı rahatsız ettim biliyorum ama beynim çatlayacak."
"İyi misin ne oldu?"
"O, yani Demir ne giyiyodu?"
"Nasıl yani ne diyorsun Ceylin?"
"Ya aklıma takıldı gördüm ama şuan neden gözümün önüne gelmiyor neden hatırlamıyorum."
"Önce sakin ol normal hatırlamaman, odaklandığın şeyler farklıydı ve senin için biraz zor bir geceydi. Sorun yok sen gayet güzel atlattın bu geceyi ben sana hayran kaldım inanki gücünle mutlu oldum. Haa siyah giyiyordu bu arada."