GECE (TAMAMLANDI)

✨Özel Bölüm✨

O 'Gece' den önce kısa bir bölüm yazmak istedim. Hem hikayemin kısa bir özeti gibi, hemde yaşadıkları aşkın gücünün kanıtı gibi...
Keyifli okumalar...❤️

...
Ceylin

Hayat; hiç beklemediğimiz bir anda aşkı çıkarır karşımıza. Demir son anda değiştirdiğim kararla gittiğim yeni işimin ilk temiz sayfasına adını büyük harflerle yazdırdı. Bazen griye dönen sayfalarımın bir gece siyaha boyanacağını bilemedim...

Aşka düşenin gözü âma, dili lâl olur derlerdide inanmazdım. Ben herşeye kör oldum Demir'in güneşte renk değiştiren ela gözlerinden başka. Yeşil gözlerime baktıkça kaybolan, kalbimi sığınağı olarak ilan eden o adamdan başka herkese herşeye kör...

Bazen günler geçti farketmeden, bazen saatler bitmedi... Tüm yaşadıklarımızı herşeyiyle kabul ettim yeri geldi ayrılıklarımızı bile sevdim çünkü ayrılıklarda sevdaya dahildi... Yeri geldi gururumu unuttum kendimi hiç saydım...

Bir gün geçmişten çıkıp geldiler, bir gün tamda yanıbaşımızdan. Her defasında daha da bağlandık birbirmize. Kıskanmak kıskanılmak elbette özeldi güzeldi ama kimse kimsenin kölesi değil bu hayatta. Benim en büyük hatamda buydu işte hep kabul etmek hep affetmek ve Demir'e hiç kıyamamak.

Belkide babasız büyüyen küçük bir kızın korunmak kollanmak hoşuna gitmişti. Babasında yaşayamadığı o boşluğu doldurmuştu belkide. İçimdeki o küçük kız hala babasını kaybettiği o sabahtaydı. Hep derinlerinde sakladığı babasının gittiği o sabahta. Trafik kazasında içinde olduğu o arabadan babası çıkamamıştı. Bu yüzdendi geceleri sevmesinin sebebi. Yıldızları,karanlığı, sessizliği, huzuru... Her gün açtığında içinde bir acı olur, en derinde sızlayan... Bu günde gider mi biri benden, bırakır mı yine bir yanı mı boş...?

Sonra geceside elinden alındı küçük kızın. Zaten küçükte değildi artık. Bir sabah babasını alıp gitmişti ömründen bir gece sevdiği adamı... Bu yüzden 'Ne geceden günü nede günden geceyi çıkarabildi...

Bana güven demişti, güvendim bende kimseye güvenmediğim kadar hemde, inandım, sevdim... Kusursuz yüzü ve beni çok etkileyen duruşuyla kapıldım rüzgarına. Bazen yarada aldım ama umursamadım zaten aşk denilen şeyde bu değilmiydi yara bere içinde kalsanda devam ettiğin yol.

"Bırakmak istemiyorum artık seni." dedi sakin ama içli bir sesle. Sadece baktım ne cevap versem bilemedim.
"Bakma bana öyle aynı evde yaşayalım artık. Aynı kapıdan girelim ve kapıyı kapattığımızda herkes herşey dışarda kalsın sadece biz olalım sadece ikimiz." dudakları dudaklarımın üzerinde durdu.
"Ve aynı oda aynı yatak.." diyip uzunca bir öpücük bıraktı dudaklarıma.
"Bu bir evlenme teklifi mi yoksa?" gülümsedim o dahada yüksek sesle güldü.
"Gülme kabul etmiyorum."
"Böyle teklif etmem tabiki ama evlenelim biz bence."
"Şuan yine teklif etmemiş mi oluyorsun yani."
"Yok senin teklifi kabul edesin var heralde." dedi küçük bir kahkaha attı.
"Hiçte bile."
"Hıı hep hiç bile." dedi burnuma küçük bir buse kondurdu ve;
"Nasıl yapıyorsun bunu?"
"Neyi?"
"Bu kadar tatlı olmayı aynı zamanda beni baştan çıkarmayı."
"Yaa sus deme öyle." dedim ve geriye çekilip önüme döndüm. Yanaklarım kızarmıştı kesin çünkü ateş bastı bir anda.
"Yarın görüşürüz iniyim ben."
"Benim yanımdan son gidişlerin unutma küçük hanım."
"Küçük deme bana."

...
Demir

Bilemezdim yaralarımın bir gün iyileşmeye başlayacağını. Onu ilk gördüğüm anda içime düşen ateşin bir gün ikimizide yakıp kavuracağını bilemezdim.

Sevdim kimseyi sevmediğim kadar çok sevdim onu. Belkide kimseyi üzmediğim kadarda onu üzdüm. Bu hayatta kırmaktan en çok korktuğum kalbi, defalarca kırdım hiç düşünmeden. Kıskandım, sahiplendim belkide hadsizlik ettim, bencillikti benimki sadece bana ait olsun istedim. Korktum benim onda gördüğümü başkalarıda görür diye korktum. Bir kere kaybetmiştim ben bir kere kalbim yerlere atılıp ezilmişti ve Ceylin'i kaybedemezdim.

"Demir?"
"Efendim."
"Sakinleştin mi biraz?" gözleri evet dememi bekler gibiydi korkmuştu ve bu benim en son istediğim şeydi.
"Sakinim tamam ama bak Ceylin bu sokaktan bile geçmek yok anladın mı?"
"Anladım tamam ama yani sonuçta alnımda yazmıyor sevgilim var diye dimi?"
"Bak benim sinirlerimle oynama istersen yazmıyor diye her gelen asılsın öylemi! Sonra Demir kaba, Demir yobaz, Demir çağ dışı yok ya! Herşeyin bir yolu yordamı var benim ayarlarımla oynamasın kimse. Ayrıca alnında yazmıyorsa parmağında yazar."
"Tamam kapatalım konuyu haklısın sen biraz sakin ol ve yavaş kullan arabayı korkuyorum."
"Özür dilerim duralım burda biraz hava alalım gideriz." istemeyerek her defasında tranvasını nasıl hatırlatmayı başarıyordum bilmiyorum. Elini avucuma aldım sımsıkı tuttum. Ben varken sana bir şey olmaz demek istedim ama vazgeçtim, babası varkende ona bir şey olmamıştı ama babasını kaybetmişti.
"Yine teklif olmayan teklifini kaçırdım sanma o arada." dedi ve gülümsedi. O gülümsedi benim dünyam yeşerdi. O gülümsedi benim ruhum şenlendi. O gülümsedi ben sonsuz ormanlarında kayboldum.
"Tamam hayatım tamam tabiki teklif edeceğim sana merak etme."
"Yaa Demir ben öyle mi dedim."
"Şaka yaptım asma o güzel yüzünü hadi."
"Gıcık, sinir, kasıntı, ukala, kendini beğenmiş, yani ben seni sakinleştirmek için öyle dedim ama yok paşamız illa sinir edecek ya beni, yok anlamıyorum yani ordan evlilik delisi bir kız gibi mi duruyorum ben evlilik düşünmüyorum ayrıca önce kariyer belki sonra yani yada bilmiyorum işte ama sen bana hep bir imada buluyosun veee..." parmağımı dudaklarına getirdim. Ah bir bilse böyle nefes almadan bana kafa tutar gibi konuştuğunda nasıl güzel olduğunu, benim içimde engelleyemediğim fırtınalar kopardığını.
"Nefes al nefes." dedim daha fazla engel olamadığım o hisle dudaklarımı onun dudaklarıyla kavuşturdum. Yangındı bu hiç bitmek bilmeyen içimde gittikçe alevlenen sonunu kestiremediğim bir yangın. Bana ne yaptı bu kız nasıl sevdim bu kadar, gözü kararacak kadar nasıl sahiplendim onu...
...

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
Umarım beğenerek okumuşsunuzdur. Okuyan herkesten o 'Gece' ne olmuş olabilir diye tahminlerini almak istiyorum sadece merak ediyorum aklınızdan geçenleri. Bölüm hazır zaten çok bekletmeden yayımlayı düşünüyorum. ❤️