In a Split Second

Chapter 19

#IASS19

Chris' POV

Tinalikuran ko agad si Dominiqe pagkatapos niya akong makita. Inayos ko ang pagkakasuot sa hood ng jacket ko at nilagay ang dalawang kamay sa bulsa.

I didn't know how to approach her. I didn't have the courage, I felt like a coward. Who am I? Ang kapal naman ng mukha kong makita siya! Ano ba itong gulong pinasok ko? I stalked her for days at nalaman ko rin na pinaiimbistiga na ang kaso. Habang lumilipas ang araw ay lalo akong nalulunod sa kasalanan na ginawa ko. I even tried to kill myself! I felt fucking pathetic!

Hindi ko alam kung saan ako pupunta. My parents would kill me if they find out what I put myself into! I'm starting to get worried and anxious each passing day, the police might come after me. Even after everything that has happened, I still managed to go to school. I have no choice! My dad will fucking kill me if I fail my subjects. I wanted so badly to drop out because I don't want to see Dominique in school. Hindi makakaya ng konsensiya ko.

I begged my Mom to transfer me to a different school but she declined.

"What? nahihibang ka na ba Christopher? hindi purket may pera tayo ay aabusuhin mo na ito. Ang laki ng binayaran namin sa tuition mo tas gusto mong magdrop at lumipat?" Mom furiously said.

"Buti sana kung mataas ang grado mo pero hindi eh! mas inaatupag mo ang pag fofootball. Kung gusto mong lumipat ng school ay tumigil ka sa pag aaral at magtrabaho!" she added and turned her back on me.

Wala akong nagawa kundi umiyak. I felt so worthless. Ang tanga tanga ko! Bakit ba ako pumayag sa deal ni Damien?! that fucking asshole! Ano bang ginawa ko para mangyari sakin toh?! I was drowning myself with alcohol as a reminisce what happened a few days ago.

Andito ako sa isang bar habang nilalasing ang sarili ko. I was like this almost everyday, walang tigil. Hindi ko alam kung kaya pa ba ng katawan ko dahil puro alak nalang ang dumadaloy sa dugo ko.

The bar was loud and everyone is having a good time but I can't seem to distract myself. I even slept with someone here so that I could forget everything but it only turned out worse! Everything's a blurr and I couldn't even think properly. My mind is clouded with guilt and conscience.

Sinabunot ko ang buhok ko at agad na diniretso ang shot ng alak. I already consumed two bottles but it didn't help forget my problem. I was slowly torturing myself and I just wanted to die instead.

Nagulat ako nang nay biglang lumapit sakin na babae. She's wearing a tight black dress at halos makita ko na ang kaluluwa niya!

"Mind if I join you," sabi niya sa malambing na boses.

Kinuha niya ang bote ng alak sa tabi ko at ininuman.

I was getting dizzy and my eyes are starting to blur. Hindi ko siya pinansin at tinitigan lang ang shot glass sa harapan ko. Hindi ko namalayan na lumapit siya lalo saakin pero hindi ako gumalaw. I clenched my fist in anger and turned to face her.

"I'm sorry miss but not today," sambit ko at naglapag ng pera sa counter

Hahawakan niya sana ako pero tumalikod na ako at tuluyan ng naglakad palayo sa kanya.

*****

Dominique's POV

Hindi ako makapaniwala na sa gantong edad ay nagsisimula na akong maghanap ng trabaho. Naisip ko na hindi pwedeng nagmumukmok ako sa isang tabi at hayaan nalang ang sarili na ganon.

Umabsent muna ako ngayong araw para maghanap. Tinext ko si Reign na isend nalang sakin ang notes and lessons na pinag aralan nila. Sinusubukan ko naman na ipagpatuloy ang buhay ko para narin sa pamilya ko.