In a Split Second

Chapter 32

#IASS32

"Let me go you—"

"Do you know who killed your family?" I froze upon hearing his question. Namilog ang mata ko sa sainabi niya.

I saw a hint of smile forming on his lips. "I guess you're about to find out." he grinned devilishly

Bumilis ang paghinga ko sa sinabi niya. "You son of a---

He immediately cupped his palm on my mouth. "Let me go!" I mumbled

"Shhhh, they might hear you! Shut up or else you're next!" he shouted but I continued to scream knowing that no one could hear me. I'm completely aware of the fact that he's referring to his other egoes.

Memories from five years ago flashed before my eyes. It keeps repeating and repeating again and again. I couldn't do anything at all that time. I was fcking weak and coward! I hate myself for letting him take advantage of me. He deserves more than just a stab in the arm. This time, I'll make sure to kill him with my own hands.

I got to my senses when I heard a soft knock on my door. I turned my gaze and saw Uno standing at the door.

"Let's go," he said. I only gave him a cold stare and slowly nodded.

Lumabas siya at dahan-dahang sinara ang pintuan ng kwarto ko. I took a deep breath before marching my way to my bed. Lumuhod ako at kinuha sa ilalim ng kama ang isang box.

I opened it and grabbed my handgun. I also got a few bullets and tested my gun. Pagkatapos ay sinarado ko agad ang box at binalik iyon sa ilalim ng kama ko.

Sinuksok ko sa likod ng pantalon ko ang baril at tumingin sa salamin. I'm wearing a gray muscle t-shirt partnered with black leather jeans. I wore my black boots and let my curly hair loose.

Huminga ako ng malalim bago lumabas sa kwarto ko. Nagulat ako 'nung nakita kong nakasandal sa tabi ng pintuan ko si Uno habang hinihintay ako.

Sumenyas lang siya sa'kin at tumango lamang ako. Hindi nagtagal ay sabay kaming lumabas ng bahay.

****

Hindi ko alam kung saan kami pupunta dahil hindi naman siya sumagot sa tanong ko kanina. I didn't care much tho, I like surprises.

It was very late at night and we're walking on the street. There were also some few people having a night stroll. Bumukas ang ilang poste ng ilaw na dinadaanan namin. The floor was also wet dahil umulan kanina.

Ilang sandali ay lumiko kami sa isang eskinita. Unti-unting nawala ang mga tao sa paningin ko at ganun din ang ingay sa paligid. The surroundings became silent and I knew we were almost in our destination.

Pagkapasok palang namin sa eskinita ay dumilim na ang paligid pero may ilang ilaw naman galing sa bahay. The floor was muddy and dirty. I closed my nose when I smelled something unpleasant. Tinignan ko si Uno na nasa harap kong naglalakad habang ako naman ay nasa likod niya dahil masyadong makitid at maliit ang daanan ng eskinita.

Rinig ko ang ilang bulungan ng mga tao. Napansin kong nakasunod lang ang tingin nila sa'kin pero hindi ko nalang iyon pinansin. Tuloy-tuloy lang habang diretsong nakatingin sa dinadaanan ko. Nagulat ako 'nung may bigla akong nabangga na bata.

Tumingin siya sa'kin at mukhang gulat na gulat. "S-sorry A-ate," sambit niya.

Tinitigan ko lang siya ng ilang segundo at agad ding nilagpasan. Nakita kong malayo-layo nadin si Uno kaya agad kong binilisan ang lakad ko at hinabol siya. Hindi niya siguro napansin na hindi na ako nakakasunod sa kaniya.

"Shit!" napamura ako nung may naramdaman ako na putik na tumalsik sa pants ko.

Nakita kong lumingon si Uno ilang metro ang layo sa'kin kaya agad akong  sumunod sa kaniya pero hindi nagtagal ay may mahigpit na kamay na humawak sa braso ko. Lumingon ako at nakita ang ilang grupo ng lalaki na nag-iinuman.