In a Split Second

Chapter 44

#IASS44

Nagising ako sa isang kalampag na metal na narinig ko. I slowly opened my eyes while my vision is still blurry. Nanghihina padin ang katawan ko at ramdam ko ang panunuyot ng lalamunan ko.

Mabibigat padin ang bawat paghinga ko hanggang sa tuluyan ng luminaw ang paningin ko sa paligid.

I wasn't sure where I was but I know that I'm not in the mansion anymore. The place looks like an abandoned warehouse and everything is dark and dirty.

Tumingin ako sa paligid at napansing ako lang ang tao sa loob. I looked up and saw my two hands cuffed on a long pipe but my feet still remain on the ground.

Sinubukan kong alisin ang kamay ko doon pero masyadong mahigpit ang pagkakaposas sa'kin. Tumigil ako noong naramadaman ko ang ngalay at pamamanhid ng kamay ko.

My whole body felt sore and my head hurts like hell. Wala akong saplot sa paa kaya ramdam ko ang lamig at putik ng sahig. Sumulyap ako sa hita ko at nakitang wala na doon ang baril ko. On the other note, my dress was still in tack.

Sinubukan ko ulit alisin ang kamay ko sa posas pero hindi nagtagal ay narinig ko ang pagbukas ng pinto. It created an eerie sound that filled the whole room.

Bumungad sa'kin si Reign at kasunod naman sa likod ay si Damien. May kasama din silang dalawang lalaki na may hawak na tubo habang seryosong nakatingin sa'kin. Nakita ko kung paano ngumisi ang isa habang pinagmasdan ako mula ulo hanggang paa.

Mariin akong tumitig sa kaniya bago bumaling kela Reign at Damien.

"Well, well. Look who's here?" ngising sambit ni Reign at lumapit sa'kin.

"It's been what? Five years since you ran away and disappeard?" she chuckled and arched her brow.

"You think you can escape from us?" hinawakan niya ang baba ko at tiningala sa kaniya.

Naramdaman ko nalang na tinanggal niya ang wig na suot ko habang seryosong nakatingin sa'kin.

She chuckled and looked at the wig. "You even tried to disguise yourself huh? How pathetic." sambit niya habang hawak hawak padin ang baba ko.

I gave her a bored expression and smirked. I spitted on her face and she immediately shut her eyes.

Ilang sandali ay naramdaman ko nalang ang palad niya na malakas na tumama sa pisngi ko.

Naramdaman ko ang hapdi ng pisngi ko pero hindi ko iyon pinahalata sa kaniya.

"I told you I won't go easy on you, bitch." sambit niya at akmang sasampalin ako ngunit bigla kong narinig magsalita si Damien.

"Enough, Reign." mababa at punong puno ng autoridad ang boses niya.

Nanatiling nakataas ang kamay niya at mabilis na lumingon kay Damien. Hindi nagtagal ay bumaling ulit siya sa'kin at kita ko ang nag-aalab na galit sa mga mata niya. Binaba niya ang kaniyang kamay at tumalikod sa'kin. Nakita kong nakabenda na ang sugat sa lkod niya sa pagkasaksak ko sa kaniya kanina.

Ilang sandali ay nakita kong lumapit si Damien palapit sa'kin. He's wearing a white button down while his sleeved are rolled half way on his arms. Bakas ang dugo sa kaniyang suot at may galos nadin ang kainiyang pisngi.

"I'm surprised that you came here for the auction. I didn't expect to see you but again, we always came prepared."

Humakbang siya papalapit sa'kin at yumuko para magkasing lebel ang mga mata namin.

"I came to find you and kill all of you," I hissed and gritted my teeth.

Nanatiling seryoso ang tingin niya hanggang sa unti-unting sumilay ang ngisi sa labi niya. Umayos siya ng tayo at nagulat ako noong naramdaman kong mahigpit niyang hinawakan ang buhok ko.