Jonah's Luvoratory (COMPLETED)

Capitulo 21

Jonah's P.O.V:

2014..

Kakalabas ko lang ng Heathrow airport at halos lumipad na ako papunta sa bahay namin sa Manchester. My stepmom called the other night saying there's an emergency here in UK to the point that she can't even tell me over the phone what's the situation. Hindi na nga ako nakapag empake ng maayos dahil nakapag book na raw siya ng flight para sa'kin which is 3 in the morning.

"Damn it!"

Mukhang uulan pa at rush hour ngayon kaya naman kahit mahal ang pamasahe sa cab ay pinatulan ko na makauwi lang. It'll take at least 3-4 hours bago ako makauwi sa'min kaya naman naisipan ko munang matulog habang nasa byahe. Siguro dahil na rin sa puyat at jet lag hindi ko na namalayan ang oras at naramdaman ko nalang ginigising na ako ng driver dahil nasa tapat na ako ng bahay namin.

"That'll be £280."
"Here you go. Keep the change."

Pagkaabot ko ng bayad ay pumasok kaagad ako sa gate namin. I don't know but I have a feeling that something's not right. Pag kapasok ko dun ako nagsisi kung bakit ako pumunta ng UK.

8 months after Jonah's arrival in UK..

"Get out of here! Two months are already enough but you still cannot pay your rent? What do you think of this place? A charity?"
"Sir.. Please.. I'm begging you. Give me one more chance. I promise I'll pay you."
"Bloody promises! Don't you ever comeback here bastard!"

It's freezing cold here outside because it's winter. Napalayas pa ako sa maliit na kwartong inuupahan ko dahil hindi ako nakapag bayad ng renta for three months. Dalawa na nga ang trabaho ko pero hindi pa rin sapat ang sweldo ko to pay my bills. Napaka mahal ng cost of living dito sa UK. Siguro kung nasa Pilipinas ako mas okay pa ang buhay ko pero pano ako makakauwi? Wala akong pera.

"I'm so fucked up!"

Nang makita ko ang gamit ko na kalat sa kalsada dun ako biglang nagising sa panlulumo at hinanap kaagad ang source of strength ko. Nakahinga naman ako kaagad ng makita ko ito kaya naman pagkatapos kong makuha ay inayos ko na rin ang iba pang mga gamit ko at pumunta sa pinaka malapit na shelter for homeless.

2015..

I was in the library fixing books when one of my classmate in literature approached me.

"Hey Jonah."
"Hello Miss Donovan."

Trinity Donovan. One of the popular girls in our university. Not only that, ang lolo niya ay isang Baron at ang papa niya naman ay kasali sa board of directors ng university.

"Stop the formalities. Just call me Trinity."
"Hmm.. If that's what you want."
"Great! I'd like to be friends with you Jonah. You seem to be a nice guy. You are also smart and hard working."
"Thanks but I don't think we can be friends."
"Why not?"
"Seriously? Can't you see the difference between us?"
"Not at all."

Umiling nalamang ako at nag patuloy sa trabaho. From that day, hindi niya ako tinantanan hanggat hindi niya ako nagiging kaibigan. It begins to annoy me to be honest but I can't be rude to her, baka mawala na parang bula ang scholarship na pinag hirapan ko.

2016..

"You fucking cheater!"

She starts throwing plates, bowls, cups at me. Kakapasok ko palang sa pinto pero ganito na naman ang naabutan ko. As usual, I cover my head and face to make sure it won't hit anything as I slowly approach her.

"Trinity stop it!"
"No!"

Nang makalapit na ako sakaniya ay kaagad ko siyang yinakap para mag tigil siya sa pambabato. Ako lang ang may kayang makapigil sakaniya kaya naman dinala ko kaagad siya sa kwarto namin.