CHAPTER 28
5 YEARS LATER....
"THIS WATCH WILL SUIT YOU, SIGÑOR." Napatingin sya sa relo na inilalahad ni Baxxe sa kanya.
Kinuha nya iyon at tinapik ang balikat ng butler nya.
"Thanks, Baxxe." Yumukod lang ito bago umalis.
Tiningnan nya ang repleksyon ng kanyang sarili sa salamin. Kakashave lang nya sa mga bigoteng papatubo na naman sa panga nya.
He missed his self, kahapon lang sya nakabalik rito sa russia and yeah, he missed this country a lot.
Pati mga kaibigan nya ay parang baliw humiga pa talaga sa sahig ng airport kahapon. Natawa nalang sya dahil sa naisip nya ulit ang mga kabaliwan ng mga kaibigan nya.
Nang makontento na sya sa ayos nya ay napangiti nalang sya. Nakasuot sya nang itim na suit saka puting polo na unbottong ang dalawang botones sa taas, ayaw nyang nagneneck tie dahil nasasakalan sya. Pinaresan nya iyon ng black italian shoes.
Napataas ang sulok ng kanyang labi dahil sa porma nya. Ang gwapo ko talaga.
Tinungo nya ang kama nya kung saan nya nilagay ang cellphone saka iyon kinuha. Lumabas sya ng kwarto at agad sumakay sa elevator pababa sa ground floor.
Nang marating ay naabutan nya agad ang mga kaibigan nyang naka suit rin at pormal na pormal.
Lahat ito ay napatingin sa direksyon nya saka ngumiti.
"Suits you." Anang Calus.
"I miss wearing this fuckin' suit." Si Douglas iyon na hinalik halikan pa ang suot nitong suit.
"Miss ka ba?" Singit ni Maximos na ikinasimangot lang ni Douglas.
Napatawa nalang sila dahil nagsimula nang magbangayan ang dalawa. Tiningnan nya naman si Manus na nakatingin rin pala sa kanya.
"You need something?" Tanong nito na agad naman syang tumango at binato rito ang cellphone na hawak.
"Connect me to Gustavo."
"Woah?!" Latak ng iba nyang mga kaibigan.
"What are you going to do?" Si Maximos.
"You're planning something, Am i right?" Calus asked.
He smirked. They got it right.
"Done!" Si Manus iyon na inaabot ang cellphone sa kanya.
Kinuha nya agad ang cellphone nya at idinial ang phone number ni Gustavo.
"You only have 5 minutes." Dagdag pa ni Manus.
Ilang ring pa mula sa kabilang linya ay agad iyong sumagot.
"Yow, Gustavo." Bati nya rito.
"Zackhar.." Anang kabilang linya na sa tansya nya ay nagulat sa bigla nyang pagtawag. "How are ya?"
"Wow, good as fine, Gustavo." May diin nyang saad sa pangalan nito. "Why do I can sense that you're shocked that I've call?"
Tumawa pa ito na parang isang demonyo. "I'm really shocked that you already came out from hiding. I've heard that you alreadt came back here in russia. How's your mourning? It's been 10 years...you already moved on?" Halatang ang pang iinis sa tono ng pananalita nito.
Napakuyom ang kamao nya at nagtagis ang bagang nya. Kitang kita nya naman ang mga kaibigan nyang sumesinyas sa kanya na huminahon.
He heaves a deep sighed. "I already moved one but I didn't call to talk about that, I called to ask a negotiation with you."
