Chapter 4: What a bad year

120 15 20
                                    

Hi guys!  I know Iris is such an irritating character

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Hi guys! I know Iris is such an irritating character. She's very impulsive and brat. She even see her self too high than anyone else. But I hope you can bear with her. I believe there's a room for a character development! Thank you!!

C H A P T E R 4 :
What a bad year

C H A P T E R  4 :What a bad year

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

"Bye Mom~"

Agad kong kinuha ang bag ko at excited na isinuot ang white rubber shoes.

Hindi pa naman ako late, sa katunayan ay maaga pa ako para sa klase. It's still 7 in the morning and our class starts at 8:30. But yeah, I'm super duper excited since it's my first day in Soliman High.

Inilabas ko ang cellphone ko at nanalamin, sinisiguradong maayos akong tingnan. Fortunately, wala na ang pasa ko sa balikat.

My mom asked me last week kung anong nangyari bakit may pasa ang balikat ko na dulot ng hampas ni Hooded Girl. I just lied and said na nahulog ako sa hagdan— I know. That excuse is really really lame.

"Ris, be careful. Baka mahulog ka na naman sa hagdan," natatawang wika ni Mom at iniabot sa akin ang isang baunan. "Give it to Bella later. She said that she misses my cupcakes." She handed me another. "And this is for you, Ris. 'Wag papagutom."

Napangiti naman ako at agad na tinago ang baunan sa bag ko. "Thanks Mom, bye." I kissed her in cheeks.

Agad akong lumabas ng bahay at inayos ang hem ng blue t-shirt ko. The admin told me na p'wede raw akong hindi muna magsuot ng uniform since it's my first day. Though I already have uniform, I didn't wear it.

I'm wearing blue t-shirt and jeans parterned with white rubber shoes.

Nang makarating sa classroom ay ako pa lamang ang tao. I sat on the last table.

Hindi armed chair ang upuan kundi isang mahabang mesa na pang-apatan at may apat na monoblocks.

Na-boring ako kaya I just plugged my earphones and listened to some songs.

La Vidente : Iris MadrigalTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon