𝗯𝗮𝗯𝘆𝗯𝗼𝘆/ 𝘆𝗲𝗼𝗻𝗯𝗶𝗻

29𝗦𝗼 𝗵𝗮𝗿𝗱 𝘁𝗼 𝗶𝗴𝗻𝗼𝗿𝗲 𝘆𝗮, '𝘀𝗽𝗲𝗰𝗶𝗮𝗹𝗹𝘆 𝘄𝗵𝗲𝗻 𝗜'𝗺 𝘀𝗺𝗼𝗸𝗶𝗻𝗴, 𝘀𝘄𝗶𝗺

Bayan Choi, gece geç saatte evine dönmekteydi. Mesai yapmış ve halletmesi gereken dosyalar ile uğraşmıştı tüm gün, şu an yorgunluktan bayılacak seviyede olduğunu düşünüyordu.

Evinin önüne geldiğinde anahtarı ile kapıyı açmış, içeri geçmiş üzerindeki fazlalıklardan kurtularak lambayı yakmıştı. Salona bir kaç adım atmıştı ki karşılaştığı manzara korku ile geri geri gitmesine sebep olmuş ama kaçmasına yeterli bir zaman bırakılmamıştı. Ondan önce odadaki diğer kişi kapıya ilerlemiş ve kilitlemişti, kendisini ise içeri doğru ittirmişti.

Bayan Choi ne yapması gerektiğini bilmiyordu karşısında gördüğü eski kocası -daha doğrusu onları terkeden kocası- kendisine bakıyor ve sadece gülümsüyordu. Belki de çığlık atmalıydı ki bu lanet olası adamın kendisine bir şey yapamayacak kadar korkak olduğunu hatırladığında girdiği transtan çıkmış ve alaylı bir şekilde karşısındaki adama bakmıştı.

-Sen hangi yüzle buradasın? Onu geçtim neden şimdi geldin? Yaptıkların yetmedi mi?

-Yeun çok pişmanım, tanrı şahidim olsun ki çok pişmanım. Korktum sorumluluk almaktan korktum ve sizi-seni- yüzüstü bıraktım. Biliyorum affedilmesi zor ama lütfen beni affet. Oğlumu ve seni özledim, onu görmek istiyorum.

-Sen neyden bahsediyorsun Jungsoo, bizi beş parasız sokakta bırakman ve aniden bir kadın ile çekip gitmenden mi? Yoksa bunları unuttuğumu sanıp yeni bir yalan mı uyduracaktın hah! Senin burada oğlun yok, o benim oğlum onu ben büyüttüm ve senin onda hiçbir söz geçmişliğin yok. Şimdi git buradan, ben seni şikayet etmeden git.

-Oğlumla konuşacağım, belki o benimle konuşmak istiyordur. Onun nerede olduğunu söyle, gideceğim. Sadece 10 dakika bile olsa onunla konuşmak hakkım yoksa dava açarım sana Yeun.

-Sen hâla adi bir herifsin, şimdi git. O burada değil sana zamanını söyleyeceğim ve onunla sadece dediğin gibi 10 dakika konuşacaksın Jungsoo. Bu bile sana fazla, şimdi defol evimden.

-Bir gün sen de beni affedeceksin Yeun, seni hâla seviyorum ama madem böyle istiyorsun peki gidiyorum şimdilik.

Bayan Choi hâla pişkin pişkin kendisini sevdiğini söyleyen ve utanmadan evine gelen adam ile sinirlerinin daha ne kadar gerileceğini düşünüyordu. Kapıya yönelen Jungsoo kilidi açmış ve kendisine el sallayarak sonunda ayrılmıştı.

Eski kocasının gitmesi ile bacaklarının onu daha fazla taşıyamayacağını anlayan Yeun olduğu yere çökmüş, aklına dolan anılar ile parke zeminde hıçkırarak ağlamaya başlamıştı. Jungsoo onları terkettiğinde daha minicik bebeğiyle tek başına ilgilenmek zorunda kalmış, hem annelik hem de babalık yapmıştı. Küçük olan için gece gündüz çalışmıştı ve bu adam sanki hiçbir şey yapmamış gibi çıkıp gelmiş bir de oğlu ile görüşmek istediğini söylemişti.

Sikerler bu işi diyerek ayağa kalkan Yeun, yarın oğlu ile görüşecek hatta Yeonjun'a da durumu anlatacak ve o adamdan Soobin'in uzak durmasını sağlayacaktı. Biliyordu ki Yeonjun oğlu için her şeyi yapardı ve bunu sadece ikisi çözebilirdi. Koltuğun üzerindeki telefonunu eline almış ve Yeonjun'un numarasını tuşlayarak karşı tarafın açmasını beklemişti.

-Alo, Bayan Choi?

-Alo Yeonjun oğlum, benim.

-Buyrun ne için aramıştınız?

-Yarın size gelebilir miyim? Çok önemli bir konu hakkında konuşmamız lazım hem seninle hem de Soobin ile.

-Bunu sormanıza gerek yok efendim, evim her zaman size açık tabii ki de gelebilirsiniz. Yarın sabah küçük bir toplantım var ama daha sonrasında eve gelirim ve konuşuruz. Siz yine de erken gelip Soobin ile zaman geçirebilirsiniz.

-Teşekkür ederim oğlum, yarın görüşürüz o zaman. İyi geceler.

-İyi geceler Bayan Choi.

Kapanan telefon ile biraz da olsa rahatlamış hisseden Yeun, ayağa kalkarak odasına adımlamış ve üzerindeki kıyafetlerden kurtularak sıcak rahatlatıcı bir duş almıştı. Daha sonrasına yatağına geçmiş uyumaya karar vermişti nasıl olsa yarın erken kalkıp oğlu ile ilgilenmeliydi.

Sabah erken saatte uyanan Yeun, hazırlanmış kahvaltı etmeyerek evden çıkmıştı. Yolun yanındaki pastaneden bir şeyler alacak ve oğlu ile kahvaltı edecekti, mutlu bir şekilde oğluna doğru yürüyen beden izlenildiğinden bihaber Yeonjun'un evine doğru yürümeye devam etti.

Sizleri çok seviyorum bebişler💕💓💖💘💗💞
Bu bir geçiş bölümü gibi bir şeydi. Eh bir kaos lazımdı bize işte oldu, umarım batırmamışımdır çünkü hiç kaos yazmak istemiyordum ama birinin fikriydi ve neden olmasın dedim. Asıl olaylar diğer bölümde gerçekleşecek beklemede kalın🥺😸

🍼💦