သို့....(completed)

Part-10

သို့......

အပိုင်း၁၀

လွန်းအတိတ်ရဲ့ ကိုယ်ကို လွန်းသာမနိုင်တနိုင်မကာ အိမ်ထဲသို့သယ်လာရသည်။ အမေဖြစ်သူကလည်း ဆေးသောက်ပြီး အခန်းထဲ အိပ်နေပြီထင်သည်။ လွန်းသာ လွန်းအတိတ်ကို မိမိတို့အတူနေသော အခန်းထဲ သယ်လာကာ ကြမ်းပြင်မှာ ခနလှဲအိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။

ဖျာခင်းကာ ဖျာအပေါ်က ဖျင်စောင် တစ်ထပ်ခင်းလိုက်ပြီး လွန်းအတိတ်ကိုယ်ကို ဖျာပေါ် မနည်းဆွဲတင်လိုက်ရသည်။ လူကောင်ချင်းက လားရာမတူ ဆန့်ကျင့်ဘက်တွေ ဖြစ်ကျသည်။ အကိုဖြစ်သူလွန်းအတိတ်က အရပ်ရှည်ရှည် ထောင့်တင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ရှိသည်။လွန်းသာကတော့ ဖြူဖြူသေးသေး အရပ်ပုပုလေးနဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လို ဖြစ်နေသည်။

လွန်းသာ လွန်းအတိတ် ဖျာပေါ်ရောက်မှ အသက်ကို ဝဝရှူလိုက်ရသည်။ လူကခြေကုန်လက်ပန်းကျဟန်ဖြင့် လွန်းအတိတ်ဘေးက ဖျားအစွန်းလေးမှာ ဘေးတစောင်းလှဲအိပ်လိုက်မိသည်။

မိမိဘက်လှည့်ကာ အိပ်လာတဲ့ လွန်းအတိတ်ရဲ့မျက်နာကို လွန်းသာငေးမောကာကြည့်နေမိသည်။ ရုပ်ဆိုးတယ်ဆိုပေမယ့် လွန်းသာအတွက် ဘာလို့ အမြဲတမ်းငေးကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်တွေဖြစ်တည်နေရတာလဲလို့ လွန်းသာသူ့ကိုယ်သူ မေးခွန်းထုတ်နေမိသည်။

မေးခွန်းထုတ်ရင်း အပြန်ခရီးက လှုပ်ခတ်ခဲ့သော ရင်ခုန်သံက တစ်ဖန်ပြန်လည်နိုးထလာခဲ့သည်။ ထိုရင်ခုန်သံနဲ့ အတူ နားထဲသို့ လေသံတိုးတိုးလေး ပြန်ကြားယောင်လာခဲ့သည်။ "လွန်းလေး ကိုကိုမင်းကို ချစ်တယ်"။

ထိုစကားလုံးရဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကို လွန်းသာ ဦးနှောင်ရဲ့ ဆင်ခြေအမျိုးမျိုးအောက်မှာ နှလုံးသားကို လိမ်ညာနေတော့သည်။ ညီအစ်ကိုလိုပဲခင်လို့ ချစ်တယ်ပြောတာနေမှာပါ။ ယောက်ကျားချင်းလေပြီးတော့။

လွန်းသာ သူ့ကိုယ်သူသိသည် သူသည်အလယ်တန်းလောက်ကတည်းက Gayတစ်ယောက်ဆိုတာသိသည်။ ယောက်ကျားလေးတွေကို မြင်ပြီး သဘောကျတဲ့စိတ်က မိန်းကလေးကို မြင်တဲ့ စိတ်နဲ့မတူဘူးဆိုတာလည်းသိသည်။

သို့သော်လွန်းသာသည် နွဲ့နှောင်းနေရတာမကြိုက် သာမာန်ယောက်ကျားလေးတွေလို ကျားကျားယားယားနေလာခဲ့သည်က ယခုထိပင်။ စိတ်ကိုလိမ်ညာသည်မဟုတ်ပဲ လိင်တူစိတ်ဝင်စားပေမယ့် မိန်းမမဖြစ်ချင်တဲ့ စိတ်ကရှိနေသည်။